İlker'in sarsıntısıyla uyanmıştım ama ne olduğunu da anlamadım, tek bildiğim ağlayarak kalktığım.
"İlkim iyi misin ne savaşı geliyor anlamadım."
"Ne savaşı İlker"
"Sen söyledin savaş geliyor diye ağlayarak kalktın."
Acaba buda gelecekten bir kesitmi ki ama ya sadece bir rüyaysa şimdilik kalsın aynı şey bir daha olursa kızlara söylerim.
"Sadece bir rüyaydı İlker aramızda kalsın kızlara söyleme endişelenmelerini istemiyorum."
Bir şey söylemeden beni kolllarının arasına aldı başım kalbinin üzerine geliyordu, kalbinin atışı müzik gibi insanı rahatlatıyordu. Onun kollarında olmak onun nefesini duymak, kokusunu içime çekmek beni güvende hissettiriyordu. Bu duyguyu daha önce hiç yaşamamıştım, kızlardan duyuyordum ama böyle bir şeyin başıma geleceğinide hiç beklemiyordum ama galiba aşık oluyordum.
Gün iyice doğduktan sonra yavaştan ayaklanmıştık. Birlikte Krallığın yakınına kadar ilerlemiştik. Konuşarak, gülerek, birbirimizi hiç bırakmıyacakmışız gibi sarılarak.
"İlker burda ayrılalım kızların görmesini istemiyorum."
"Neden "
"Onlara söylemek için henüz hazır değilim." biraz suratını assada tamam der gibi kafasını salladı. Gitmesi için biraz ittim.
"E hadi gitsene."
"Tamam gideceğim ama seni bırakmak mümkünmü." dedi gülerek.
"Mümkün mümkün hadi git."
Sonunda yanımdan ayrılmıştı, acaba kızlara rüyamdan bahsetsem mi ki en akıllısı Görkem'e bahsetmek olacak. Eğitim alanına gittim oradaydı, uzaktan el salladım, koşarak nefes nefese yanıma geldi.
"Senin bu saatte ne işin var burada hem bu üzerindeki ne peki baya şıksın."
"Uff sonra anlatırım,bir şey oldu ama emin değilim." off yaa yakalandım ama neyse artık üzerime gelirse bir şeyler uydururum artık.
"Ne oldu korkutma beni"
"Dün gece bir rüya gördüm ama gelecekten bi kesit mi yoksa gerçekten rüya mı bilmiyorum." biraz telaşlanmıştı.
"Dur üzerimi değiştiriyim geliyorum bekle beni"
"Tamam bekliyorum." 10 dakika sonra yanıma gelmişti.
"Hadi gidelim evde anlat burada olmaz, kızlara haber verdin mi."
"Hayır, sadece seninle konuşmak istiyorum saçma bir rüyaysa korkutmaya gerek yok."
Onaylamıştı eve varmıştık kendime gelmek için kahve yapmıştım. Kahveleri alıp Görkem'in yanına gittim.
"Çabuk ol merak ediyorum anlatır mısın."
"Tamam, dün gece bahçede uyuya kalmışım..." bütün olanı biteni anlatmıştım tabi ufak beyaz yalanlarla mecburum bu yalanları söylemeye.
"İlkim bende emin değilim bu konular da bilgili olan Kiraz ne yapılması gerekiyor o bilir."
"Ama ona nasıl soracağım"
"Bilmiyorum ama öğrenmemiz lazım bunu."
"Neyse benim Gökçe'yle eğitimin var baya boşladım, o damı savaş eğitiminin verildiği yerde."
"Genelde oralarda takılır birlikte gidelim benimde çalışmam lazım."
"Ben üzerimi değiştiriyim birlikte çıkalım hıı" üzerime bakarak göz devirdi ama neyse üzerine gitmicem. Üzerimi değiştirip aşağı indim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Komutan Minikanlar (Wattpad/Sing of Hobe)
Fantasy"Minikan'ların Son Komutan'ı olarak hayatım boyunca sizleri koruyup halkıma hizmet edeceğime yemin ederim..." DAHA DOĞMADAN BİR SÜRÜ DÜŞMAN EDİNMİŞTİ BİLE ONLARLA YÜZLEŞMEK ARTIK AN MESELESİ. Yaşayacağı bu hayatta hiç beklemediği insanla...