Nadine's PoV:
Pagkatapos naming kumain ay umalis na naman kami, nagpunta kami sa kung saan-saan para nga kaming nagde-date. Nagpunta kami ngayon sa church kase tinanong niya ako kanina kung saan ko gusto pumunta kaya sabi ko sa church.
Dinala niya ako sa pinakamalaki at sikat na simbahan sa Ilocos.
Napakalaki nga ng simbahan na ito. Ang ganda. Dati dito sa mismong simbahan ko sinagot si James. Saksi si God sa pagmamahalan namin. Nung bata rin ako gusto ko dito ako ikasal gustong-gusto ko kase ang simbahan na ito. Maraming masasayang memories na konetado sa'kin, sa amin.
Kumuha ako ng kandila at nagsindi. Pinikit ko ang mga mata ko at taimtim na nagdasal.
Hi God! Masyadong busy ako ngayon, pero hindi kita makakalimutan. Gaya ng pagmamahal ko kay James. God give me a sign kung may pag-asa pa. Please. Please. And thank you for another year, masaya ako ngayon na si James ang kasama ko sa birthday ko, hindi ka talaga nagkakamali sa pagpapasaya sa'kin. God I love yoh and Thank you Always.
Tumigil muna ako sa pagdadasal at tinignan ang labas. Masyadong mainit kaya may naisip ako.
Hi ulit God! Yung hinihingi kong sign, sana Umulan hanggang alas otso ng gabi. Kasabay ng bugso ng aming damdamin, siya sa'kin ay aamin, na ako'y mahal niya parin. Habang nakatingin sa mga bituin ng nagniningning.
Pagkatapos kong magdasal tinignan ko ang orasan 4:30pm lumingon ako sa paligid si James wala, kaya hinanap ko siya. Natagpuan ko siya sa may pintuan ng simbahan.
"James." tawag ko sa kanya at lumingon siya.
"Tapos ka na bang magdasal?" Tanong niya.
"Oo tapos na. Tara na?" Sabi ko.
"Ahh. Dito muna tayo." Sabi niya.
"Huh? Bakit naman?" Takang tanong ko.
"Ewan ko ba, ang init lang kanina pero bumuhos bigla ang ulan wala pa naman akong dalang payong." Sabi niya. Nakaramdam ako ng saya sa kaloob-looban ko.
"Umuualan? Seryoso?" tanong ko. Tumango naman siya.
"Let's sit for a while." Sabi niya kaya umupo kami sa may pinakadulong upuan ng simbahan.
"Kamusta ka na?" Tanong niya sa'kin.
"I'm ok. Busy sa trabaho." Sabi ko.
"Ikaw, how are you?" Tanong ko naman.
"Well I'm ok. Busy rin sa trabaho." Sabi naman niya.
"May girlfriend ka na?" tanong ko. Ano ba yang mga tanong ko Nadine?
"I don't have one." -James.
"After nung sa wed--- I mean after nung atin nagkagirlfriend ka?" Tanong ko.
"Nakikipagdate pero Wala akong naging girlfriend I get busy kase tinanggap ko na yung nag-offer sa'kin ng pagka-artista. So that's why I get busy and I don't have time to have a girlfriend." Sabi ni James at tumahimik na ako.
Masyadong tahimik.. Pinapatay ako ng katahimikan na ito. Tinignan ko ang relos ko quarter to 6 na. Bakit ambilis tumakbo ng oras ngayon?
Nakita kong tumayo si James at naglakad papunta sa gitna, at naglakad papuntang altar. Kaya tumayo ako at sinundan siya.
"Do you know, na since I was a kid, nililibot ko tong buong simbahan na ito..." Sabi niya. Tinuro niya ang altar.
"And there tumitigil ako. I always talking to him. Nagmumukha akong tanga kase wala naman tumutugon sa mga sinasabi at tanong ko sa kanya. I always asked, even tho I was 5, kase 1st time kong makapunta dito nun, When will I found my Wife? Nakakatawa diba? kase limang taon palang ako nun yun na ang naiisip ko. And When I was 15 bumalik ako dito kase kasal ng brother ko, dito sila nagpakasal. After the wedding pumunta na naman ako sa harap niya and asked again, When will I found my wife? and As I was expected wala na namang sagot. So i Waited. When I got 18, my mom asked me where I want to go to celebrate my birthday, I've said I want in Ilocos. So again Nagpunta na naman ako dito. And I asked him again. Why we didn't work out? Is that your way of saying she's not my wife? When will I found my wife? And after I asked that I smile and turn back to him and go outside because mom is waiting for me, malapit na ako sa may pintuan ng may nabangga akong babae, The first time I see her, I feel something I guess Love at first sight, I want to talk to her and say sorry, but she looked away and continue entering the church kaya wala akong nagawa kundi ang nagpatuloy sa paglalakad.At pagkagabi nun nasa restuarant kami kung saan ko natikman ang pinakamasarap na Pansit,and I never expected, na yung girl na nabangga ko sa church ay makikita ko. She's wearing White above the knee dress with matching flower in her hair. I admit she looks cute on it. While I'm wearing white pants, dark blue t-shirt with matching leather jacket. I saw her entering the restuarant and sit near the table where I am. She sat beside an old lady with the matching cards on the table, the old lady looks like a futune teller. "Nagawa mo ba ang sinabi ko sa'yo kanina?" Sabi nung matandang babae. " opo, pero hanggang 6:30 po ako naghintay ako nalang nandun ehh, you said po na makikilala ko ang lalaki na nakatadhana sa'kin on May 21 sa malaking simbahan. Pero wala naman po akong nakitang lalaki doon maliban kay father." Sabi naman niya. "Patience is a virtue." Sabi ng matanda kaya tumayo na yung babae at umalis na. Sakto rin na umalis muna si mama kase may sasagutin siyang phone call. Gusto kong lapitan ang matanda at tanungin ko ano ang pangalan ng kausap niya kanina kaso nahihiya ako. " Alam mo bang malas ang makarinig sa mga sinasabi ko lalo na't hindi siya ang hinuhulaan ko binigyan ng advice." Sabi nung matanda kaya napalingon ako sa kanya. Hindi siya nakatingin sa'kin nakatingin siya sa mga baraha. "Set beside me." Sabi nung matanda kaya umupo ako sa tabi niya. "At paano mo naman nalaman na ikaw ang tinutukoy ko lalaki?" Tanong niya kaya napatayo ako. Akala ko kase ako yung kinakausap niya. "Joke ikaw naman, ikaw yung tinutukoy ko maupo ka ulit, at dahil birthday mo libre ang hula mo sa'kin." She said. " paano niyo nalaman na birthday ko?" Tanong ko. "Nakita ko kase yung cake kanina tapos sinabihan ka nh mama mo ng happy birthday so nalaman ko" sabi niya. Akala ko hinula niya ang birthday ko. "Bumunot ka ng tatlong baraha and I will tell you your future."
_________________________________
CUT! To be continue...Don't forget to vote.
BINABASA MO ANG
Win Mr. Reid's Heart Again- COMPLETED [UNEDITED]
FanficSagrado ang kasal kaya dapat kung sino ang mahal mong totoo ay siyang dapat mong pakasalan.. "Oo nagkamali ako na hindi pagsipot sa kasal, at pinagsisisihan ko ang ginawa ko araw-araw habang ako'y nabubuhay. Kung pwede ko lang ulitin ang lahat gagaw...