Isabelle's POV
Γύρισα στο σπίτι και τον είδα ξαπλωμένο στον καναπέ. Απορώ πως έχει το θράσος μετά από όλα αυτά να έρθει σπίτι.
Ί: Τι θες εδώ πέρα.
Στ: Τι να θέλω αγάπη μου. Εδώ είναι το σπίτι μου.
Ί: Ά Όχι. Δεν είμαι ούτε αγάπη σου, ούτε αυτό είναι το σπίτι σου.
Στ: Με διώχνεις από το σπίτι μου;
Ί: Αυτό που άκουσες. Μάζεψε τα και φύγε. Τι. Δεν έχει η κοκκινομάλλα σπίτι;
Στ: Καστανομαλλα ήταν. Και θέλω να σου εξηγήσω αλλά...Δεν θα καταλάβεις.
Ί: Άντε πες μου ρε. Μήπως καταλάβω. Που δεν το πιστεύω αλλά ντάξει.
Στ: Είναι η γραμματέας μου στο γραφείο. Είναι μαστουρωμενη και έχει ένα θεματάκι μαζί μου. Δεν ξέρει τι κάνει. Εγώ θέλω να την σταματήσω αλλά δεν μπορώ.
Ί: Δεν ξέρω ότι οι δικηγόροι έχουν μαστουρωμένες γραμματείς. (@ChrysaMalik τον έκανα και δικηγόρο παναθεμα τον!) Αλλά εντάξει είσαι και λίγο σεξομανης κακα τα ψέματα οπότε δεν λες και όχι.
Στ: Δηλαδή δεν με πίστεψες;
Ί: Αυτό έλειπε.
Στ: Δεν σε πιστεύω.
Ί: Ούτε εγώ! Όλο αυτόν τον καιρό μου έλεγες ψέματα πως με αγαπάς και μαλακίες! Και εγώ την ξέρω την Monica και καταρχάς εκείνη είναι ξανθιά!
Στ: Άλλαξα.
Ί: Ας τα αυτά! Πριν μία εβδομάδα την προσέλαβες! Αλλά σε έχω ικανό να την έπεσες και σε εκείνη! Είναι και αυτή σεξουλιαρα. Έχει και έναν κώλο...Την βλέπουν τα αγόρια και λιώνουν. Πόσο Εσύ.
Στ: Όντως. Έ δηλαδή...
Ί: Πώς το κατάλαβα. Κάνε ότι θες. Απλά φύγε τώρα. Δεν θέλω να σε βλέπω μπροστά μου. Ντρέπομαι για λογαριασμό σου.
Εδώ έπρεπε να βάλω "Τι λέει ρε Μαλάκα!" #JeremyForever!
Στ: Ξέρω Μπορεί να την πέφτω σε όποια βρω μπροστά μου, αλλά καμιά άλλη δεν αγαπάω σαν εσένα.
Ί: Αυτό είναι το πρόβλημα. Ότι αν με αγαπούσες, δεν θα πήγαινες με όποια βρεις μπροστά σου.
Στ: Σε αγαπώ Ιζαμπέλ. Κατάλαβε το. Είσαι τα πάντα για εμένα.
Ί: Δεν σε πιστεύω πια Στέφαν. Πες ότι θες. Μη μου ξαναμιλήσεις, μην μην μην. Και θα ακυρώσω τον γάμο έτσι που το βλέπω. Για ένα διάστημα δεν θα μιλάμε. Εγώ θα σε παρακολουθώ αλλά Εσύ δεν θα ξέρεις που είμαι και αν δω ότι πάλι πηγαίνεις με όποια βρεις, θα τον ακυρώσω! Δεν γίνεται αλλιώς!
Στ: Ότι πεις Ιζαμπέλ. Για εσένα θα κάνω τα πάντα. Θα προσπαθήσω.
Είπε και ανέβηκε πάνω. Πήρε τα πράγματα του, είπε ένα ξερό αντίο, αν και κατάλαβα πως έκλαιγε και έφυγε. Πήγα να κλείσω την πόρτα αλλά ξαναήρθε και πήγα να του την κλείσω στα μούτρα. Αυτός ήρθε και με φίλησε.
Στ: Ίσως να είναι και η τελευταία φορά. Αλλά ελπίζω πως Όχι.
Είπε και με αγκάλιασε. Μετά ξαναεφυγε και μπήκα ξανά στο σπίτι, βουρκομενη. Μπορεί να με απαταει, συνεχώς, αλλά εγώ τον αγαπώ παραπάνω και από την ζωή μου. Τον θέλω κοντά μου γαμώτο!
