Isabelle's POV
Το ημερολόγιο μιας τρελής, ημέρα 10
Έχει περάσει μια εβδομάδα από τότε που είδα τελευταία φορά τον Στέφαν. Έβαλα το Jinelise να τον παρακολουθεί. Η Άνελιζ και ο Τζιμ δηλαδή. Τα πιτσούνακια μας! Τους έβγαλα και όνομα. Χαχαχαχα!! Από ότι μου είπαν, κάθεται όλη μέρα στο σπίτι και τον βλέπουν όταν βγάζει που και που τα σκουπίδια. Τα κουτάκια μπύρας και τα μπουκάλια ουίσκι. Είναι κρυμμένοι πίσω από έναν θάμνο και καλύτερα μυρίζει ο θάμνος από αυτόν. Είναι αξυριστος, βρωμάει και δεν μιλάει σε κανέναν. Το πήρε άσχημα. Ουπς! Τρεις μέρες μέχρι τον γάμο. Η Άνελιζ έρχεται μες στα άγρια χαράματα, με τον Τζιμ πάντα από πίσω και χτυπάει οργισμένη την πόρτα. Γαμώτο τι θέλει βραδιάτικα! Κατεβαίνω και ανοίγω την πόρτα.
Ί: Καλά ρε ηλίθια τι θες βραδιάτικα!?
Α: Πρεπει να πας στον Στεφαν! Δεν με νοιάζει!
Ι: Γιατι ρε τι εγινε;
Τ: Τον ακουγαμε που εβριζε τον εαυτο του και πως χωρις εσενα ειναι ενα τιποτα και-
Ι: Εκανε οτι εκανε, παει τελειωσε. Εμενα τι με ξυπνησατε απο τις 5 το πρωι;
Τ: Κααααααατσε να σου πω! Μη με διακοπτεις! Η φιλη σου-
Ι: Και γκομενα σου.
Τ: Σταματα να με διακοπτεις! Τεσπα. Ειχε μια ιδεα να μπουμε μες στο σπιτι και να δουμε τι εχει. Αφησε ανοιχτη την πορτα ο βλακας και μπηκαμε μεσα. Αλλα μολις μπηκαμε, κατεβηκε γρηγορα τις σκαλες με ενα μπουκαλι στο χερι θελοντας να μας χτυπησει. Η Ανελιζ φοβηθηκε και βγηκε εξω-
Ι: Κωλόστρα.
Α: Εσυ δεν θα φοβοσουν!?
Τ: Σκαστε! Εξηγω και μετα μιλατε!
Ι: Αντε ομως γιατι θα ξημερωσουμε!
Α: Ηδη ξημερωσε!
Ι: Σωστα.
Τ: Συνεχιζω. Και με χτυπησε στο χερι.
Και μου εδειξε το ανοιγμα στο χερι του. Μεγάλο ειναι...
Α: Ετσι αν πας, μπορει να σταματησει να ειναι σε τετοια χάλια. Σκεψου! Μπορει να κανει αυτο που εκανε και σε εμενα!
Ι: Οντως...Τον φοβαμαι λιγο. Λοιπον σημερα εγω με την μαμα θα παμε να κανουμε μια τελευταια προβα το νυφικο.
Α: Χαιρομαι που ειστε σαν κανονικη μαμα και κορη. Σου το ελεγα.
Ι: Ναι. Τελικα δεν ειναι τοσο κακια. Εχουμε και πολλα κοινα. Τεσπα, θα το κανουμε μια τελευταια προβα, και θα σας παρω για να παμε στο σπιτι του. Ενταξει;
Α: Οκ.
Ι: Ωραια τωρα συγνωμη αλλα θα φυγεται γιατι θελω να κοιμηθω;
Α: Αααα δεν θα σε αφησουμε να κοιμηθεις!!
Ι: Γιατι!?
Α: Για αυτο. Μετα απο αυτο, θα σου φυγει μια και καλη ο υπνος.
Ειπε και ανοιξε το CD player. Και εβαλε η τρελη το Drag me Down! Ε λογικο ειναι μετα απο αυτο να μην εχεις υπνο!! Το λατρευω αυτο το τραγουδι!!
Τ&Ι&Α: Nobody can drag me down!!! Χαχαχαχα!!!
Ι: Σας λατρευω ρε γαμωτο!
Τ: Και εμεις!
Ι: Εσενα λιγο παραπανω.
Ειπα για να εκνευριστει η Ανελιζ!
Α: Τι ειπες ρε!? Οχι ρε δεν θα μου παρεις το αγορι!!!
Τ: Για πλακα το ειπε ρε χαζη!
Α: Αααα. Εεεεε!!! Μη με λες χαζη!
Τ: Και εμενα βλακα!
Α: ....
Τ: Σε ταπωσα! Νουμπα!
Ι: Χαχαχαχαχα!! Πο παιδια πηγε κι ολας 8!! Ποτε περασε η ωρα.
Α: Εεε οταν περνας καλα...
Ι: Οντως.
Α: Ποτε θα πατε με την μαμα σου;
Ι: Κατα τις 10. Θέλετε να σας κάνω καφε; Τώρα δεν είναι ώρα για ύπνο.
Τα παιδιά συμφώνησαν και πήγα στην κουζίνα. Καθώς ετοίμαζα Τους καφεδες, σήκωσα το κεφάλι μου και είδα έξω από το παράθυρο. Τι ωραία πρωινά που έχει η Βαρσοβία! Αλλά για σταθειτε. Αυτός είναι ο Στέφαν;
Ί: Άνελιζ τσακιζεσαι και έρχεσαι λίγο;
Ά: Φυσικά αγάπη μου. Τι έγινε;
Ί: Είναι Ο Στέφαν αυτός εκεί ή μου φαίνεται!?!?!?
Ά: Καλά είσαι ηλίθια!? Καταρχάς, αυτός είναι όμορφος! Άρχισαν οι παραισθήσεις!!!!
Ί: Σκάσε ρε! Πο που έμπλεξα...
Άρχισαν #Stephan_Παραισθήσεις!! Ουυ!! Τι γίνεται εδώ παιδιά!? Θα μαθαιτε στο επόμενο παρτ, που θα μπει, πολύ σύντομα. Σας λατρεύω. Νικόλ❤
