Isabelle's P.O.V.
Εδώ και μία ώρα κάνουμε βόλτα στο πάρκο Łazienki. Είναι τοοοοσο όμορφο! Τώρα άρχισα να πεινάω και είπα στον Στέφαν να πάμε για φαγητό. Ακούω από μακριά να φωνάζει κάποιος το όνομα μου.
????: Ιζαμπέλ!!!
Ί: Άνελιζ!!
Ά: Που είσαι ρε!
Ί: Μπροστά σου! Πάλι ρε δεν πήρες τα γυαλιά σου!? Χαχαχαχα!
Α: Λοιπόν εσείς που πάτε;
Στ: Για φαγητό. Θέλετε να έρθετε μαζί μας;
Τ: Ναι γιατί όχι! Τι λες Άνελιζ;
Α: Ναι ωραία!
Και χωρίς πολλά πολλά βρήκαμε ένα εστιατόριο εκεί κοντά. Ήταν πολύ ωραίο, μέσα στα δέντρα. Τι ρομαντικά. Είπα και αγκάλιασα τον Στέφαν.
Στ: Τι έγινε πριγκίπισσα;
Ι: Να είναι πολύ ρομαντικά εδώ πέρα.
Στ: Χαίρομαι που σου αρέσει.
Ά: Ιζαμπέλ, θέλω να σου πω κάτι, αλλά δεν ξέρω πώς θα αντιδράσεις.
Ι: Ούτε εγώ γιατί δεν ξέρω τι θα μου πεις.
Ά: Ουφ! Λοιπόν θα το πω και ότι γίνει, έγινε. Είμαι έγκυος Ιζαμπέλ
Ι: ΤΙ!?!?! ΕΊΣΑΙ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ!? ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΠΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ!? ΕΙΣΑΙ ΑΚΟΜΗ 20 ΧΡΟΝΩΝ! ΘΑ ΤΟ ΡΙΞΕΙΣ ΕΤΣΙ!?
Ά: Όχι Ιζαμπέλ. Ξέρω ότι βιάστηκα και ήταν λάθος αυτό αλλά δεν δικαιούται να χάσει τη ζωή του από ένα λάθος. Και θα τα καταφέρω. Θα προσπαθήσω.
Ι: Ξέρω πως ήταν λάθος αλλά η ιατρική; Τι θα κάνεις;
Α: Το αγροτικό το έκανα. Τώρα μένει η ειδικότητα. Και δεν θα πάω για ένα χρόνο και όταν κλείσει χρόνο το μικρό, θα επιστρέψω.
Ι: Εντάξει. Εγώ όμως δεν θέλω η κολλητή μου να είναι γκαστρωμενη.
Α: Δηλαδή εννοείς πώς, δεν θες να κάνεις παρέα μαζί μου;
Ι: Αυτό ακριβώς. Αντίο Άνελιζ. Καλή τύχη με το παιδί.
Α: Ιζαμπέλ μη φεύγεις!
Είπε αλλά εγώ δεν έδωσα σημασία. Έβαλα στα αυτιά μου το Roar, γιατί αυτό θα κάνω όπου να 'ναι, και πήγα σπίτι κάνοντας jogging. Δεν ήθελα ούτε να μιλήσω, ούτε να ακούσω, ότι να συναντήσω κανέναν.
Anelise's P.O.V.
Μα γιατί το πήρε τόσο άσχημα!? Εγώ φταίω δηλαδή; Με έπιασαν όμως τα κλάματα και δεν άντεξα. Γιατί να μου το κάνει αυτό.
Στ: Μην ανησυχείς. Θα της μιλήσω.
Α: Ευχαριστώ.
Είπα και τον αγκάλιασα. Τόση ώρα ο Τζιμ ήταν στην τουαλέτα.
Τ: Τι έχασα; Εεεε Edwards Όχι πολλά πολλά με την κοπέλα μου!
Α: Μην ανησυχείς. Θα είμαι δικιά σου για πάντα.
Στ: Φτάνει όμως Γιατί θα ξεράσω. Μετά λέτε εμένα με την Ιζαμπέλ.
Τ: Αλήθεια που είναι η Ιζαμπέλ;
Και του εξήγησα την ιστορία. Το περίμενε. Εγώ Όχι. Τελικά, την ξέρει καλύτερα από εμένα. Δεν ένιωθα καλά. Είχα και τον/την μικρό/ή Άνελιζ/Τζιμ να με κλωτσάει, είχα και τον πόνο μου με την Ιζαμπέλ. Αλλά εγώ δεν θα χαλάσω την έκπληξη για αύριο. Εγώ θα την συγχωρέσω. Αυτή ας κάνει ότι θέλει.
