Σας αιφνιδίασα έτσι; Νομίζατε πως όλο το γράμμα θα ήταν στα γαλλικά; Δεν είμαι Άνελιζ για να κάνω κάτι τέτοιο, ήρεμα. Απλά αυτό το γράμμα απευθύνεται και σε γαλλίδες οι οποίες δεν ξέρουν άλλη γλώσσα.
Θα ξεκινήσω με την Άνελιζ. Είσαι η αιτία του διαζυγίου μου με την Ιζαμπέλ. Δεν χρειάζεται να νιώθεις τύψεις. Εγώ φταίω και το ξέρω καλά. Δεν μπορείς να καταλάβεις τι παίχτηκε και λογικό αφού εγώ δεν μπορώ καλά καλά. Όμως ακόμα και τώρα είμαι τρέλα ερωτευμένος μαζί σου, όσα Χ και να μου ρίχνεις και να στέκεσαι κυρία και στο ύψος σου για χάρη της Ιζαμπέλ.
Γι'αυτό πηγαίνω στα καμπαρέ και πουλάω έρωτα στην Marie, στην Lydie και στην Amélie για να βρω διαφυγή. Αν έχετε χάψει τον έρωτα μου είστε πολύ ηλίθιες αλλά δεν το νομίζω γιατί είστε πανέξυπνες και περνάνε κάθε μέρα μαλάκες και μαλάκες από τα χέρια σας. Παρ'όλα αυτά Ευχαριστώ γιατί πολλές φορές σας έχω πει πιωμένος τα γκομενικά μου και με κάνετε να ξεχνιέμαι.
Ωστόσο, νιώθω σαν έφηβος που τη μία θέλει τη Σούλα και την άλλη την Αλέκα. Σου φέρθηκα απαίσια για να πλησιάσω την Ιζαμπέλ, μέχρι που είδα πως εσύ μου αρέσεις τελικά.
Αυτό όμως δεν είναι δίκαιο για εσένα Ιζαμπέλ. Δεν είναι καθόλου δίκαιο. Λυπάμαι, λυπάμαι πάρα πολύ. Νιώθω υποχρεωμένος να επιστρέψω πίσω σε εσένα μόνο και μόνο γιατί δεν σου αξίζει ό,τι σου συμβαίνει. Μου λέει η Άνελιζ. Την ρωτάω. Ναι εγώ την ρωτάω γιατί νοιάζομαι. Και η καρδιά μου πονάει τόσο πολύ με την άθλια κατάστασή σου για την οποία φταίω εγώ.
Μόνο όμως γιατί είμαι υποχρεωμένος, δεν θα το κάνω. Δεν σου αξίζω, κατάλαβέ το. Σου αξίζει ένας ο οποίος δεν θα κάνει τέτοιες μαλακίες σαν εμένα και μετά να μη γυρίσει πίσω να ζητήσει ρέστα. Σου αξίζει ένας άντρας και εγώ Όχι μόνο δεν είμαι άντρας, αλλά δεν σου αξίζω μία.
Γι'αυτό θα φύγω μια και καλή από τη ζωή σου. Την ώρα που θα διαβάζεις αυτό το γράμμα μάλλον θα ξέρεις πως είμαι ετοιμοθάνατος ή θα έχω πεθάνει. Και όχι. Δεν ξέρω το μέλλον, αλλά εγώ το επιλέγω. Είναι στημένο το ατύχημα. Γι'αυτό και δεν θέλω να μπλεχτεί ο οδηγός.
Άνελιζ μπορεί να μου αρέσεις, κορίτσια μπορεί να κάνετε υπέροχο σεξ αλλά Ιζαμπέλ ακόμα και τώρα εσένα εκτιμώ και αγαπώ. Σε αγαπώ. Την Άνελιζ δεν την αγαπώ. Απλά μου αρέσει και είμαι ερωτευμένος μαζί της. Εσένα ακόμα και εκεί πάνω θα σε αγαπώ ενώ ό,τι νιώθω για εκείνη μπορεί να έχει φύγει.
Είμαι απαίσιος Ιζαμπέλ και πολύ μαλάκας. Είναι πολύ fatal τα λόγια μου αλλά δεν ταιριάζουν άλλα. Σου εύχομαι τα καλύτερα γλυκιά μου και να τα βρεις. Μη καταστραφείς άλλο εξαιτίας μου.
Δεν σου αξίζει.
Δικός σου,
Stefan Edwards
Είμαι άφωνη και τρομερά μπερδεμένη. Λογικό το βρίσκω με αυτά που διάβασα και με αυτόν που έμπλεξα. Δεν μπορούσα να σκεφτώ. Δεν μπορούσα να καταλάβω καν αν έπρεπε να είμαι χαρούμενη ή όχι. Πήρα απλά τα πράγματα του Στέφαν, μπήκα στο αυτοκίνητο και επέστρεψα πίσω στο νοσοκομείο.
***
"Αυτό είναι για σένα, για μένα και άλλες 3 πουτάνες από το καμπαρέ που πήγαινε ο προκομένος.", την ενημέρωσα και της έδωσα το γράμμα. "Μπορώ να μπω μέσα;", είχε μείνει να με κοιτάζει απορημένη αλλά τελικά μου κούνησε καταφατικά το κεφάλι.
"Στέφαν, Στέφαν...Πόσο καιρό έχουμε να μιλήσουμε; Μισό χρόνο σίγουρα", είπα κλείνοντας την πόρτα πίσω μου.
"Ιζαμπέλ..."
"Δεν περίμενα να μιλήσεις.", είπα προσπαθώντας να κρύψω την φρίκη μου.
"Είναι τα τελευταία λεπτά που μιλάω."
"Είσαι υπερβολικός."
"Η καρδιά μου θα σταματήσει να χτυπάει σε λίγο. Κοίτα.", είπε και μου έδειξε αδύναμα το μηχάνημα με τους χτύπους της καρδιάς του.
"Μάλιστα."
"Μην είσαι ψυχρή. Θα με χάσεις σε λίγο μια για πάντα."
"Θα σταματήσεις; Τόσο διεστραμμένος είσαι πια;!"
"Ιζαμπέλ ηρέμησε."
"Όχι δεν μπορώ να ηρεμήσω. Σκηνοθετείς τον θάνατό σου, καταλαβαίνεις πως έκανες χοντρή μαλάκια και αφήνεις ένα γράμμα λέγοντας πως Ναι μεν είσαι ερωτευμένος με την Άνελιζ αλλά αγαπάς εμένα! Είσαι με τα καλά σου!;"
"Όχι. Γι'αυτό τα έκανα όλα αυτά. Για να καταλάβεις πως δεν είμαι καλά και θα κάνω κι άλλα αν μείνω άλλο κοντά σου. Θα σε κάνω ακόμα χειρότερα."
"Δηλαδή σε λίγη ώρα θα...φύγεις;"
"Ναι...θυμάσαι την συνάντηση μας στο πάρκο; Και μετά που πήγαμε για καφέ;"
"Φυσικά. Που ήξερες τι καφέ παίρνω. Και τότε που είδαμε ταινία."
"Και στο γήπεδο του τένις."
"Και στον γάμο μας.", είπαμε μαζί και κοιταχτήκαμε.
"Δεν θέλω να φύγεις."
"Πρέπει. Θέλω να είσαι καλά."
"Δεν θα είμαι Στέφαν και το ξέρεις."
"Θα κάνω και χειρότερα. Ας δώσω τέλος εδώ για να σε προστατεύσω.", είπε και μου έπιασε σφιχτά το χέρι. "Εύχομαι να βρεις τον άντρα που σου αρμόζει και να έχει ό,τι δεν είχα εγώ."
"Μα ήσουν ο τέλειος για μένα.", είπα έτοιμη να κλάψω.
"Αντίο Ιζαμπέλ. Θα τα πούμε."
Λίγο πριν κλείσει τα μάτια του μια για πάντα, έσκυψα και ένωσα τα χείλη μου με τα δικά του. Αδύναμα ενέδωσε και εκείνος μέχρι που σταμάτησαν να φιλάνε τα δικά μου και κατάλαβα πως έφυγε χωρίς γυρισμό. Βγήκα έξω να ενημερώσω την Άνελιζ και τον γιατρό. Ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής μου.
