7.BÖLÜM "YALANLAR"

5.2K 187 16
                                    

1 HAFTA SONRA

Bir hafta geçmişti,İskender bey'le geçirdiğimiz ilginç Dubai gezimizden döneli ve Kenan'ın her şeyi halledip seni arayacağım dediğinden beri.Aramadı,belkide halledemediği içindir.Derin'e İskender bey'in Dubai sonrası için izin verdiğini söyledim ancak şimdiden şüphelenmeye başladığını hissedebiliyorum.Kenan bu işi halledemeden Derin her şeyi anlayacak.

''Eliz! Zülfi'yi dışarı çıkarıyorum,çok sıkılmış.'' ben de öyle.

Koşar adım Derin'in yanına gittim ve Zülfi'nin tasmasının bağını hızla elinden çektim

''Ben çıkartırım,sen otur dinlen zaten bir gün iznin var'' dedikten sonra Eliz'e fırsat vermeden hızla kapıya gelip eşofmanlı olduğumu takmayarak spor ayakkabılarımı hışımla giydim ve çıktım.

Denizin dinlendirici sesi martıların seslerine karışıp doğanın yaptığı bir melodiye dönüşüyordu...bu nasıl bir cümle ,görende Atilla ilhan konuştu sanır.Yoksa ben evde kalmaktan şair mi olmaya başladım.Yok ya şairlikte para yok.

''Sence Zülfikar nasıl çok para kazanabilirim?''

''HAV! HAV!''

''Ben de öyle düşünmüştüm.Köpek gibi çalışarak.Öyle doğuştan zengin olup o parayla hava atmaya benzemiyor çalışmak,burada neyi kastettiğimi biliyorsun..Adı lazım değil baş harfi İ''

Zülfi bankın yanına taktığım ipini hızla koşmasıyla sıkıştırdığım yerden kurtarıp koşmaya başlamıştı.

''Zülfi!'' diye bağırdım ama ilk defa beni dinlemeden deli gibi koşmaya başladı hatta yolun ortasına atlamış kornaları dinlemeden koşarak karşıya geçmişti.Yüreğim ağzımda bende aynı şekilde onu takip ettim , onun aksine ben edilen her küfrü anlamıştım.En azından köpeğe küfür etmeyin! Günah ya!

''Zülfikar! Seni bir yakalarsam!'' dememe kalmadan ara sokaklardan birine daldı ve ben de ona yetişeyim derken takılıp dizlerimin üstüne düştüm, kabuk bağlamış yaramın tekrar ıslandığını hissettim ama acıma odaklanmadan kalkıp nefes nefese onun peşinden ben de sokağa girdim daha önce hiç görmediğim bir sokaktı.Deli gibi yukarı koşan Zülfikar'ı bacaklarımdaki sızılarla takip ettim.

''Zülfikar dur dedim!'' diyerek tekrar ikaz ettim ama kesinlikle beni dinlemiyordu.

"Zülfikar yeter artık bu kadar yaramazlık ,buraya gel!"

Ellerimi dizlerime dayadım ve zülfikar'a yaklaşamayacağımı anlayarak soluklandım.Bir villanın bahçesine girmişti,işte şimdi bittim bu zenginler senide beni de çiğ çiğ yer!

Kalan son enerjimle koşarak villanın önüne geldim,iki katlı güvenliksiz sade bir villaydı.Aralık kapıdan temkinle içeri girdim büyük bahçeli ev bana tuhaf hisler yaşatmıştı sanki daha önceden anımsadığım hislerdi,sanki bu evi tanıyor gibiydim,ama daha önce görmediğime yemin edebilirim.Bahçede usluca oturmuş soluklanan Zülfi 'i gördüğümde sinirle yanına gittim ve ellerimi belime koyarak işaret parmağımı suratına tehtidkarca salladım.

"Sana ceza bir hafta dışarı çıkmayacaksın,sen nerden öğrendin böyle şeyleri başka köpeklerden mi ha? Sen benim başıma serserimi kesileceksin seni yaramaz -"

"Dillerini biliyor gibisin" arkamdan gelen sese odaklanmış sesin tonunu beynimdeki arşivlerde ararken ne dediğini umursamadım bile,kim olduğunu bulmaya çalışırken fazlasıyla zorlanmıştım

"Arkanı dön" aynı kelime, aynı ses.İstemsizce dudaklarımdan bir fısıltı döküldü "İskender bey".

★ÇAKMA PATRONUM★®Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin