"O zaman sana onu unutturacak hayatın boyunca unutamayacağın yeni bir anı vereceğim."derken sesi bir sineğin kanat çırpışı kadar sessizdi.
Dudaklarıma değen dudaklarını kalbime kadar hissettim.Kas katı kesilmiş sanki taştan bir bloka dönüşmüştüm.Gözlerimi kapattığımda akan gözyaşı ikimizin dudaklarında tuzlu bir tat bıraktı.
Aklımdaki düşüncelerin hepsi kayboldu.Zaman,evren,hava, varlık ,yaşam hepsi benim için kayboldu.Sadece o ben ve sonsuz bir boşluk vardı.
Dubai de olduğum gibi değildim kalbim ona karşı boş değildi, o ise bunu sadece beni hala Dubaide gördüğü için yapıyor.Bunu bana ikinci kez yaşatıyor.
Ne yaptığımı fark ettiğimde ise İskender beyi tüm gücümü vererek ittim.Fark etmeden yüzüne attığım tokat havalandırmanın sesini saniye boyunca bastırdı,benim avucum karıncalanır iken İskender bey'in acı hissedip hissetmediğini merak ediyorum.Aslında onun bir şeyler hissedip hissetmediğini merak ediyorum,hissettiğini gösteren hiç bir belirti yoktu çünkü.
Dudaklarımın karıncalı hissini gözlerimden akan yaşların sıcaklığı kesti.İskender bey ise hareketsiz kaldı bir süre en sonunda geriye doğru bir adım attı ve yüzünü yavaşça bana döndü.Sinirli değildi,şaşırdım 'Bunu bir sürtük'e ikinci kez tattırmam!' derken gayet kararlıydı.
"Bana bunu yapmayın artık! Açtığınız yarayı başka bir tane daha açarak kapatamazsınız! Siz kendinizi ne sanıyorsunuz!? Neden bana sürekli bunu yapıyorsunuz!?"
Göz yaşlarımı tutamıyordum ama bunun aksine sesim net ve vücudum sağlamdı.Bunu bana ikinci kez yaşatıyor ! Ona bunu söylememe rağmen.Beni zerre miktarı kadar düşünmüyor ve önemsemiyor en çok canımı yakan da bu!!
"Yeter artık! Ben sizin oyuncağınız değilim! Bana ne yapmaya çalışıyorsunuz!?" sesimin kısılması bana engel değildi canım öyle yanıyordu ki ona attığım tokat hafif kaldı.
"Siz lanetsiniz! Benim yalanlarıma karşı gönderilmiş bir lanet! İstediğiniz dersi verdiniz İskender bey ! Sadece düzenli bir hayatım olsun ve biraz da para kazanmak istemiştim.Kısa süreli de olsa biraz mutlu olmayı istedim! Siz kazandınız ben kaybettim ne kadar güçlü olduğunuzu gördüm.Ama ben sizin düşündüğünüz gibi sürtük değilim.Eğer merak ediyorsanız da söyleyeyim hayatımda tek erkek oldu onuda aşık olduğumu sandığım için öptüm.Sizin gibi..." dudaklarımı ısırdım ve gözlerimi kapattım ağlamamı hiddetlendiren anılar bir bir anılarıma dalmışken tüm gücümü toplayıp gözlerimi açtım.Kendime kızdım ona neden bunları anlatıyorsam.Onun karşısında böyle ağlamak beni daha da sinirlendirdi.Hele ki bana hala daha böyle acımasızca bakarken.
Yumruk yaptığım elimi havaya kaldırıp indirdim.Ona dokunmama bile değmez!
"Sizin gibi şerefsizce öpmedim." dedim.Gözlerinde değişen ifadeyi görmemek adına masanın üstündeki çantamı aldım ve onu koca sessizliğe gömüp odadan dışarı çıktım.
Ağlamaya devam ederken bağırarak ağlamak isteğimi bastırdım burası ne yeri ne de zamanıydı.Göz yaşlarımı sildim biraz olsun toparlanmaya çalıştım,salık saçlarımı kulak arkama sıkıştırdım.
Bunu ikinci kez nasıl yapar? Beni ne kadar yaraladığını ona anlatmama rağmen.Beni neden süreli incitiyor!? Ben ona ne yaptım!?
Koridoru hızla arşınladım ve çıkışa kendimi attım.Görevlilerden birine taksi çağırmasını söyleyip İskender beyi göremeyeceğim bir yere geçmeye çalıştım.
Taksinin kısa sürede gelmesi beni mutlu eden tek şeydi.İçine hızla geçtim ve adama yıpranmış sesim ile "Sahile." diyebildim.
Ağlamamı durduramazken taksicinin bana bakmaması canıma minnet oldu.Göz yaşlarımı silmeye yetişemeyen ellerim buz kesti, tüm vücudumdan kan çekildi sanki.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
★ÇAKMA PATRONUM★®
Romantik''Sürtük bir yalancı'ya inanacağımı mı sanıyorsun?'' dedi sert sesiyle acaba kalbimi bu kadar kırdığını bilseydi hala böyle konuşmaya devam edermiydi.Bir haftadır tanıdığım adamı göz önünde bulundurarak söylüyorum daha beterlerini diyeceğinden emini...
