BOKSÖR ÇOCUK OLİMPİYAT OYUNLARINDA

124 3 1
                                    

Doğukan torba çalışmak için eldivenlerini çantasından çıkardı ve ringin kenarına koydu.Erol hoca Doğukan'a manalı manalı bakıyordu.Doğukan Erol hocaya döndü ve :

-''Hocam neden öyle bakıyorsunuz ? Hayır merak ettim de o yüzden soruyorum.''

-''Üç gün sonra yola çıkıyoruz.''

-''Ne yolu ?''Diye merak etti.

-''Ne yolu olacak,Japonya'ya olimpiyatlara gideceğiz ya.''

-''Hocam olimpiyatlara daha iki ay yok mu ?''

-''Ne iki ayı be ! Sen takvimi hiç takip etmiyor musun ?''

-''Peki ben nasıl olimpiyatlara kayıt olacağım ?''

-''Normalde kayıtlı olabilmen için daha doğrusu girebilmen için Türkiye veya Dünya Şampiyonluğu kazanman gerekiyordu ama bir arkadaşım sağolsun kırmadı beni ve seni oraya kaydettirdi.''

-''Gerçekten mi ?''

-''Evet,bundan sonra antrenman yok bu üç gün içinde bol bol dinleneceksin.''

-''Yanımızda arkadaş,dost,akraba getirebilir miyiz ?''

-''Tabii ki de 10 kişi alma şansın var sonuçta sana kim destekçi olacak ?''

-''Tamam öyleyse hocam,ben hazırlıklarımı yapayım 3 gün sonra burada saat 12.00 gibi buluşuruz.''

-Tamam,hadi git şimdi yolcuları ayarla.''

Doğukan çıkardığı eldivenini tekrar çantasına koydu ve doğruca evine koştu.Eve varınca dairesine çıktı.Kapıya vuracaktı ki dışarı çıkan komşusu onu gördü ve sordu :

-''Ne bu acele Doğukan ?''

-''Hatice hanım,3 gün sonra Japonya'ya gideceğim.Eğer Ahmet gelmek isterse bana destek çıkmak için gelebilir.Bir sorsanız olur mu ?

-''Olur tabii neden olmasın.Sana inanıyoruz.''

Komşusu bunları söylerken aslında onunla dalga geçiyordu.Kimsenin Doğukan'a inandığı falan yoktu.Zaten ne annesi,ne komşular,ne de kardeşten öte arkadaşları ona destek olmak için olimpiyatlara geleceklerdi,sadece televizyondan maçları izleyeceklerdi.Tokyo'ya sadece hocalarıyla gidecekti. Bunlardan habersiz kapıya vurdu ve kapı açılınca eve girdi.Annesine de Japonya'dan söz açtı.Ancak olumsuz bir cevap almıştı.Annesi ona destek çıkmak için yanında olmayacaktı.Yine tek kalmıştı.Sonra içeride odasında biraz oturup düşündü.Canı çok sıkılıyordu.Biraz dışarıda hava almak istiyordu.

Oturduğu yerden kalktı ve kapıyı açıp dışarı doğru gitti.Dışarıda hava çok güzeldi.Hafiften yağan kar insanları sevince boğuyordu.Bu güzel havayı içine çekti ve rahatladı.İçine biraz olsun mutluluk doğmuştu.Sonra mahallesindeki mermere geçip oturdu ve etrafı izlemeye başladı.Saçları hafiften beyazlamaya başlamıştı.Bir süre sonra üç dört arkadaşı onu görüp yanına geldiler.Bir tanesi labalilikle :

-''Eee şampiyon maç ne zaman ?''

Doğukan arkadaşının dalga geçtiğini anlamıştı ve sinirlenerek :

-''Birazdan çeneni kapatmazsan hemen şimdi seninle olacak.''

Arkadaşı,Doğukan'ın boksa başladığından beri saldırgan bir tipe dönüştüğünü biliyordu ve korkarak sözünü bitirdi.Doğukan keyfi kaçmış gibi oturduğu yerden kalktı ve kulübüne doğru gitti.Bir süre sonra kulübe vardı.Elinde bir sigara paketi vardı.Endişeyle etrafa baktı ve onu izleyen var mı diye bir kontrol etti. Sonra içinden bir dal çıkardı ve acele ile yakıp hemen içine çekti sonra yarısını bitiremeden endişeyle yere attı.Ayağı ile ezdi ve ateşini söndürdü.

Merdivenlerden aşağı elleri cebinde sallana sallana yavaşça indi.Hava soğuk olduğu için biraz ısınmaya ihtiyacı vardı.İçeriye girince yazanede oturan hocalarını gördü.Erol hoca da oradaydı.Sonra yazaneye çıkıp hocalarının yanına vardı.Erol hoca Doğukan'ı görünce yüzü gülmeye başladı ve :

-''Ooo kimler gelmiş.Geç otur şöyle .''Dedi

Doğukan hocasının ricasıyla koltuğa oturdu ve ortaya konuştu :

-''Hocam yolcuların hiçbiri gelmiyor !''Dedi üzüntü ile.

-''Hiçbiri mi ? Biz geliyoruz ya oğlum.''

Doğukan hocaların geleceğine sevindi.Tek başına o kadar profesyonel sporcuyla başa çıkamazdı.

5ζV�d�


BOKSÖR ÇOCUKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin