Bir gün torbaya geçip kendi halinde çalışıyordu.Hoca,Doğukan'a her baktığında onun gözlerindeki hırsı anlamıştı.Ona seslenip yanına çağırdı.Doğukan yumruk atmayı bırakıp,sallanan torbayı durdurdu ve ringe çıktı.Sonra hoca,Doğukan'ın karşısına acemi bir rakip çıkarıp ona seslendi:
-''Hadi bakalım evlat,neler öğrendiğini göster bize.''
Doğukan çok korkmuştu.Rakibi de onun gibi acemiydi.Birkaç kere yutkundu.Zaten çabuk heyecanlanan biriydi.Sanki ayağından aşağı su boşalır gibi oluyordu.
Hoca sözünü ikiletti :
-''Hadi oğlum ne duruyorsun ? Ne kadar iyisin görmek istiyorum.''
Doğukan,hocanın bu sözüne karşı bir tepki vermiyordu.Sadece yerinde şaşkın şaşkın duruyordu.En az onun kadar heyecanlı olan rakibi daha fazla bekleyemedi ve üzerine doğru çılgınca yumruklarını savurmaya başladı.Doğukan rakibinden sert darbeler alıyordu.Gözleri yumruk yemekten kapanıp açılıyordu.Sonra canına yetti ve sinirine hakim olamadı.Birden bağırarak paldır küldür rakibine vurmaya başladı.Nefesini tutarak sertçe yumruk atıyordu.Rakip çocuğun yüzünün kızardığını gören hoca,zar-zor Doğukan'ı durdurdu.Maç sonunda kendinden geçen Doğukan,karşısındakini nasıl dövdüğünü anlayamadı bile.Hocası ona kızmaya başladı.Onun paldır-küldür dalmamasını ve tekniğe uyup sakin olmasını istedi.Doğukan,hocanın söylediğini anlamaya bile çalışmadan,hayatının en heyecanlı anının şokunu üzerinden atmaya çalışıyordu.Bu maçın ardından kurstan çıkıp eve gitti.Odasına girince sert suratı birden sırıtmaya başladı.''Paldır-Küldür'' dalmak çok hoşuna gitmişti herhalde.Sonra boks çantasını çıkardı ve bir aynanın karşısına geçip soyundu.Aynada kol ve göğüs kaslarına bakarken,yavaş yavaş kaslarının belirginleştiğini anlamıştı.Sonra uzandı ve uyudu.İlk kez bu kadar kafası rahat ve mutlu idi.Başarmak gerçekten de insanı sevindiriyordu.Bu galibiyet onun hırsına hırs kattı.Ramazan ayında bile,oruçluyken de çatıya çıkıyor.Kırmızı eldivenlerini takıp astığı kum çuvalına saatlerce vuruyordu.Telefonuyla zaman tutup ona göre çalışıyordu.Kursta hocalarla maç yapıyor ve kendini iyice geliştiriyordu.Yumrukları çok hızlanıyordu ancak kondisyonu berbat denecek kadar kötüydü.Nefesi maçlarda ve kapışmalarda fazla dayanamıyordu.Yani vücudu yavaş, yumrukları hızlı ve güçlüydü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BOKSÖR ÇOCUK
Ação?Şampiyon olmak için şampiyonu yenmelisin!" ?Ama nasıl yapacağım? Benden bir halt olmuyor ki!" ?Eğer içinde yatan bir umudun ve inancın varsa o duygu sana zafer yolunu açacaktır..." Aslında, lise çağındaki birçok gencin içinde yatan ve onu hayatta t...
