Saat sabahın beşi idi.Doğukan ve hocaları bavullarıyla havalimanında oturmuş,Japonya'ya gidecek olan uçağın gelmesini bekliyorlardı.Kısa süre sonra beklenen uçak piste indi.Doğukan inen uçağın çıkardığı sesle irkilmişti. Boksör Çocuk ilk defa uçağa binecekti.Çok korkuyordu ve heyecanlanmıştı. Ellerine bavulu tutuşturup hocasıyla beraber uçağa girdi.Erol hocayla yan yana oturdu.Doğukan uçağın cam tarafı koltuğunda idi.Şöyle bir cama doğru kafasını çevirdi ve büyür şehir İstanbul'a son bir kez baktı.Acaba buraya geri dönme şansı olacak mıydı ? Nereden bilebilirdi ki ? Daha şimdiden ailesini özlemeye başlamıştı.Uçak yavaş yavaş hareket etmeye başladı.Doğukan gözlerini sıkıca kapattı ve bu kahrolası korkulu anın geçmesi için bekleyip durdu.Basınç nedeniyle kendini çok kasıyordu.Sonra uçak kalkışı bırakıp yavaş yavaş yükselmeye başladı.Doğukan biraz olsun rahatlamıştı.Bu uçak aslında çok da korkutucu değildi.Sonra camdan aşağı baktı.Vay be ! Koskoca İstanbul gözlerinin önünde küçülüveriyordu.Nihayet bulutlara çıkmıştı.Bulutlara bakınca birden boksör olmayı bırakıp kuş olmak istedi.Özgürce o ülkeden bu ülkeye uçmak isterdi.Tüm bunları düşünürken o korkulu gireceği zor ve azametli boks maçları geldi aklına.Maçların zahmetli olacağı aklına geldikçe başarma hırsı da,umudu da giderek tükeniyordu.Sanki maça girecek ama bir tane bile rakibine vuramayacaktı.Sonra kafasındaki düşünceleri dağıtmaya çalıştı.Ama çok zordu bu ön yargıdan kurtulmak.Sanki beynine yapışmış gibiydi. Saatler saatleri kovaladı.Sabahın beşi olan saat gecenin üçüne gelmişti.Sonra uçak iniş yapmaya başladı.Doğukan bu farklı duyguyla kestirdiği hafif uykusundan uyandı.Sonra camdan tekrar baktı ve farklı binaları,farklı insanları gördü.Uçağın alçalmasıyla Tokyo'ya geldiğini anlamıştı.Kendi kendine ''bu işten vazgeçip eve mi gitmeliyim ?''diyesi geliyordu.Bakışları da zaten bu düşünceyi andırıyordu.Ancak çok geçti,artık evinden çok uzakta ama yıllardan beri kurduğu hayaline çok yakındı...
Uçak iniş yapınca herkesle beraber o da indi.Tokyo'da hava İstanbul'a göre sıcaktı.Uçaktan inince etrafında hep çekik gözlü insanları gördü.
ζ{{
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BOKSÖR ÇOCUK
Action?Şampiyon olmak için şampiyonu yenmelisin!" ?Ama nasıl yapacağım? Benden bir halt olmuyor ki!" ?Eğer içinde yatan bir umudun ve inancın varsa o duygu sana zafer yolunu açacaktır..." Aslında, lise çağındaki birçok gencin içinde yatan ve onu hayatta t...
