BOKSÖR ÇOCUK

İLK KAYBEDİLEN MAÇ

Her zamanki gibi kursa erken gitmişti.Doğruca soyunma odasına girdi ve eldivenlerini takıp soyunma odasından çıktı.Torbayla çalışmaya giderken,torbada şu ana kadar kursta hiç görmediği bir çocuk çalışıyordu ve torbaya gayet iyi vuruyordu.Kendi kendine''bu kursta benden iyi kimse olamaz !!!''Diye düşündü.Çalışan çocuğun yanına gidip seslendi:

-''Şşııtt bana bakarmısın bir?''

Çocuk sert bir tavırla:

-''Bir sorun mu vardı,kardeş ?''Diye sordu

Boksör Çocuk lafa atılarak:

-''Evet var,sensin.''

Çocuk nedenini sorunca,Boksör Çocuk:

-''Benim torbamda çalışıyorsun'' dedi.

Çocuk,Boksör Çocuk'u kötülüyerek :

-''Bu profesyonel bir torba.Senin gibi amatörlere yasak,yoksa söylemediler mi sana ?''

Boksör Çocuk bu lafın altında kalmamalıydı ve hızlıca bir cevap verdi:

-''Sen kendini çok mu profesyonel zannediyorsun ? O kadar iyisen gel maç yapalım da o suratını bir benzeteyim.Hem bana Boksör Çocuk derler duymuşsundur belki.''

Çocuk dalga geçer gibi gülmeye başladı ve :

-''Tamam lan ! Ama canını yakarım bilmiş ol !''

Bokör Çocuk:

-''Dikkat et senin canın yanmasın !'' dedi ve maça başladılar.Boksör Çocuk gardını aldı ve rakibine bir süre sert baktı.İçinden ''beni kimse yenemez''diye geçiriyordu.Sonra rakibine iyice baktı ve tebessüm içinde ''bu iş çok kolay olacak'' diye çılgınca bekledi.İyice odaklanmıştı duruma.Sonra aniden rakibinin üzerine yumruk savurmaya başladı.Sol-sol-sağ yumruklarla kombine yaptı.Yumruklarının rüzgarı rakibinin saçlarını havalandırıyordu ama hala vuramamıştı.Çünkü karşı taraf iki yıllık bir tecrübeye sahipti.Bizim Boksör Çocuk ise daha bu işte acemiydi.Boksta daha tecrübeli olan rakip geri kaçtı ve Boksör Çocuk'u boşa aldı.Boksör Çocuk yorulmuş ve nefesi kesilmişti.Vurma sırası artık rakibinde idi.O tüm gücünü harcamıştı.Doğukan'ın boşluklarını gördü ve net beş yumruk suratına geçirdi.Doğukan yani Boksör Çocuk aldığı darbelerden dolayı afallamıştı.Maçı gören hoca maça müdahale etti ve maçı durdurdu.Sonra tecrübeli boksöre döndü ve ona:

-''Sen ondan zaten iyisin,bir daha senden tecrübesiz olanlara karışma.''Dedi.

Bunu duyan rakip ''tamam'' demek için kafasını salladı.Doğukan hala neye uğradığını şaşırmıştı.Uzun süre sonra ilk defa dayak yemişti.Bu yenilgi ona yakışmamıştı.Dayak yemeye çok içerlenen Boksör Çocuk,bu olayın şokunu bir süre üzerinden atlatamayacaktı.Çünkü çok çalışıyordu.Daha iyi olmayı hatta yenilmez olmayı hak ettiğini düşünüyordu.

Sabah okula kalktığında gene aklındaki tek şey o dayak yediği maçtı.Okula gidip dersine girdi.Ancak derste hoca yoktu.Orta sıralardan birine oturdu ve uflayıp kafasını öne eğdi.Şakacı bir arkadaşı,gözünde gözlük olan Doğukan'ı başka gözlüklü bir arkadaşıyla karıştırdı.Arkadan sinsice yaklaştı ve başkası zannettiği Doğukan'ın ensesine var gücüyle şaplattı.Zaten sinirli olan Doğukan, arkasını hışımla döner dönmez yumruğuyla beraber çocuğun çenesine vurdu.Çocuk aldığı darbenin etkisiyle sıradan sertçe düştü.Sınıftaki ses birden kesilmişti.Bir süre herkes olayı seyretti.Yere düşen çocuk ayağa kalktı ve ''sen şakadan ne anlarsın'' manasıyla Doğukan'a baktı.Doğukan düşünceli bir şekilde önünü döndü ve bir süre simsiyah tahtaya bakıp durdu.Düşündü Düşündü vurduğu çocuğa içi acımıştı.Zil çaldı ve herkes beden dersine çıktı.Doğukan'da halı sahanın orada oturan arkadaşından özür diledi.

Arkadaşı ise ona :

-''Oğlum biraz sakin ol,çok öfkelisin.Her şeye böyle tepki verme''dedi.

Doğukan kafasını salladı ve top oynamaya gitti.Çok merhametsiz ve sinirli gibi gözüken Doğukan aslında çok hoşgörülü ve iyimserdi.Ama işte yanlış düşünce tarzı onu böyle şeylere sevk ediyordu.Beden eğitimi dersinde iken hiç koşamadığını ve topu bile süremediğini fark etti.Hızlıca hareket edemiyordu ve çok yavaştı.Çok şaşırmıştı,bir türlü anlayamıyordu.Olacak iş miydi bu ? Neden mi çok şaşırmıştı ? Çünkü dövüşürken çok hızlıydı ama gerçekte yani gündelik yaşamda ve boks dışı sporlarda hantaldı.Hatta ağırlık bile zor kaldırıyordu.

Bir gün evde otururken,diğer odadan babasının telefonundan mesaj sesi geldi.Babasının yanına ne olduğunu merak ettiği için gitti.Babası telefonu açtı ve gelen mesajlara baktı.Bu Doğukan'ın okuldaki sınav notlarının mesajı idi. Babası mesajlara yukarıdan aşağı göz gezdirdi ve hepsinin düşük olduğunu hatta Doğukan'ın yirminin üzerinde notunun bulunmadığını gördü ve biraz yüksek sesle ayrıca değişen ses tonuyla :

-''Bak ! Boks kursu dedin boksa gönderiyoruz.Eldiven al dedin aldık,hatta torbanı da beraber yapıp astık.Bana bunun geri dönüşü bu notlar mıydı ? Seni kursa yolluyoruz.Bu senin derslerine engelse bundan sonra gitmeyeceksin.''Dedi.

Doğukan bu sözleri duyunca birden telaşa bindi.Kendi kendine ''eğer boksa gitmezsem bundan sonraki kavgalarda dayak yiyeceğimi biliyorum'' diye geçirdi.Sonra babasına yalvardı.Zar-zor babasını ikna etti ve sonunda boks kursundan olmaktan kurtuldu.

<϶^�gu