Sokaklar bomboş bugün. Bir felaketin habercisi sanki bulutlar. Rüzgar sen hariç her şeyi savuruyor suratıma, adımlar boyunca yürüdüğüm. Utancım bir çocuğun yüzündeki kırmızıdan daha kırmızı ve hayata bakışım bir çocuğunkinden daha samimiyetsiz. Tüm sustuklarım yağmur olup yağıyor bastığım caddelere. Demirden köprüler kuruyorum aramıza ve yıkıyorum. Böylesi bir yapboz hayat benim için. Çoğunlukla sadece yıkmaktan ibaret olsa da yaptıklarım, yapıcı oluyorum arada kazara.
Tam kendime küfrettiğim, nefretimi hayvan gibi haykırdığım günlerin ortasındayım. Doruk noktası budur kendimi hırpalayışımın. İnsan kendiyle olan kavgasında kaybediyor bir tek. Bi'tek onda kazanan çıkmıyor; ölesiye inatlaşıyor da... Atılan her yumruk, sert bir darbe kahrolan benliğime. Bitiyorum durmadan, her yenilginin şerefine.
Kendimi bir yere ait hissedememek, birine ait olamamak uzaklaştırıyor beni ıssız kuytulara. Sorunum budur belki de, bir yer bulamadım kendime. Sadece yukarı baktığımda nefes aldığımı hissediyorum; gökyüzünü sahipleniyorum, aydınlanana dek. Tüm büyüsü benim için yukarının, siyahlı oluşu geceleri. Bi de bir kaç parça yıldız belki de...
Karanlık iyi be üstad..
Kayboluyorum!
Bir kadeh efkarlı olmak ve yaşamak bir ayyaş gibi..
Devrik bir kum torbasından fazlası değilim ben, ben iken.
Durmadan tekmelenen bedenimden ziyade;
Hastanelik duygular sarmalıyor, her ayrıntısı yokluk kokan yüreğimi.
Bir o kadar karmaşık zihnim ve düğüm olmuş ellerim.
Kader mi dersin kendi kurduğun oyuna yoksa, bir kafese saklanmak mı?
Kendi esiridir herkes yenemedikçe kendini.
Zorlama sonraki günün şansını,
İstemedikçe bir soluk nefes.
Aldıkça kaybolur ömür, zaten zoraki bir heves.
Yaşanamamışlıklar denizi var içimde,
Boğulurum bıkmadan da batmazsın sen benimle, seller içinde.
Kendine acı çektirmek, kendine acınası olmak benimkisi.
İki kavgacı kardeşin altında ezilmek.
Vazgeçmesi bile zor artık geçimsizlikten.
Bir trenin defalarca çarpması gibi,
O kadar hasret yüklü ve o kadar siyah.
Gerisi ışık kaplı bir gökyüzü, sonunda ulaştığım.
Bir bardak su sonra seni görmelerim.
Bir süzme ışık ve bir nebze hayat.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALPERESTIN KALEMINDEN
RandomYazılacak çok şey var, okuduklarınızın sizi etkilemesi muhtemel gözüküyor, ya da etkilemeyecek kim bilir ?. Belki de sadece okuduklarınızda "kendinizi" gördüğünüz için etkileneceksiniz, belki de yazılan şeyler oldukça etkileyici olacak ki; kendinizi...
