HAYALPERESTIN KALEMINDEN

(Üzülme)

Kurtulmaya çalışma.
Yeri geldi ben sadece bu acıyı sevdim.
Sevmek budur belki de, ne dersin?
Nefret olmasın yeter ki bana hissettiğin.
Belki cesaretim yoktu gelmeye,
İnancım yoktu kendime...
Ya da çok cesurdum bu acıyı seçtikçe.

Uzakta değilmişsin meğer, bana öyle gelmiş. Hiç olmadığın kadar buradasın artık, bırakmam. Meğer hiç gitmemişim ben de, hep yaklaşmışız. Bu acıyla daha çok yanımdasın emin ol. Bilincimin kaybolduğu bir bataklık yarattım içimde, birike birike. Uzun uzadıya konuşmam gerek seninle. Böylesi ancak seninle geçebilir. Yetemedim bir başıma, yetiremedim elimde ne varsa. Gittiğimi sandığın yerde kaldım, küflendim. O kadar yanlış var ki yaptığım, kıpırdamaya korkar oldum. Açıklaması budur bekleyişimin. Tüm kabullenişler etrafıma örüldü, çıkmaz oldu. Hepsi başıma yıkılsa da girsen keşke içeri. Üç beş parça tuğla olsun altında ezildiğim, yeter ki bu suçluluk kalksın üzerimden. Yeter ki sen gelmiş ol.

İyi bir insan değilim. İyi bir insan olamadım. Sana yaşattıklarımdan sonra, hala nasıl böyle düşünebilirsin? Beni en iyi sen tanırsın, tamam. Karanlığı severim, bilirsin. Şu sıralar gözlerime bir grilik büründü. Hayır, hayır... Mevsimden değil. Gördüğüm her şeyde kendimden bir parça karartı seziyorum. İnsan neyse karşısında onu bulur değil mi... Bu yeni başlangıç hiç iyi gelmedi bana. Bu yeniler canımı çok sıktı. Yer edinemedim. İnsan alıştığı birilerini istiyor yanında. Beni anlamana ihtiyacım var. Anlıyor musun? Başlangıç konusunda sıkıntılıyım zaten, ne zaman başlayabildim ki doğru düzgün. Başlayıp da sonunu getiremedim çoğu zaman. Ya da nereden başlasam bilemedim, onca şey arasında kayboldum. Bir başıma kalmaya ve mahcup tebessümler etmeye mecbur bıraktım kendimi. Azıcık iyi hissedince bile, sanki haketmediğim bir şeye sahip olmuşum gibi... İyiliğin de kötülüğün de senin olsun hayat. Her şey fazla zaten bana, haketmiyorum. Ekmek bulsa bile pasta yiyenlerdendim ben.

Geçmişi özlemekten başka çarem yok.
Geçmişi yarınıma taşıyamıyorum sen yokken.
Bir parça kalmak isterdim sende, küçücük bir kesit.
Üzülmüyorsun değil mi? Üzülmüyorsun...