Prologue

1.1K 8 0
                                    

Visit Isla Luna

 

The closest place to what heaven feels like.

Relax, Unwind, and Experience the magic you will never forget!

 

For reservations: call (04) 678-7698

I placed the card back on the table. I turned my swivel chair facing away from George, one of my closest friends, and facing towards the skyscrapers.

“I don’t need that George,” I said weakly.

Wala akong narinig na response mula kay George. Siguro, pinakikiramdaman niya ang emosyon ko.

Mula sa mga gusali ay natoon ang mga mata ko sa kalangitan. Napatingin ako sa mga ulap. At doon na nagsimulang uminit ang mga mata ko.

Sa likod ng mga ulap, nariyan kaya siya? Nakikita niya kaya ako? Can he see how badly I’m missing him right now?

 

Hindi ko napigilang mapahikbi.

I was in the middle of my grieving when I heard a loud slam on my desk.

“Meg pwede ba? Tigil-tigilan mo nga yang kaartehan mong yan! Anong plano mo ha? Magmukmok na lang habang buhay? Oh wait, how long have you been sulking? Two months?! Until when, Margarette? Until when?!” Mas lalo akong napahikbi sa mga sinabi ni George.

“Y-you don’t understand…” I said in almost a whisper. Kasabay noon ang patuloy na pag-agos ng mga luha ko.

“The hell I don’t, Meg! Pero sa tingin mo, makakabuti ba sayo yang ginagawa mo ha? Si James lang ang namatay, hindi ikaw! Pero sa inaasta mo ngayon, it seemed like you have died too! You’re selfish! Sarili mo lang ang iniisip mo! Have you thought about us, ha Meg? Your family, your friends, those people who still love you, have you thought about how we feel seeing you like that? Ang kompanya mo, malulugi na just because you can’t fuckin focus on your fuckin job just because your fuckin ex-fiancee fuckin died!” she paused for a while, maybe trying to calm herself too. “Get your shit, together Margarette. Hindi ka pa patay, tandaan mo yan.”

Mabibigat na yabag ang narinig ko bago tuluyang nagsara ang pintuan ng opisina ko.

Napahawak ako sa dibdib ko. I can’t fight the tears anymore. Ang sakit. Ang sakit-sakit.

I know George’s right. Kahit puro masasakit na salita ang nabitawan niya, knowing George, I know she’s just concerned about me. She is one of my most thoughtful friends.

Am I really losing it?

Am I really going overboard?

Napatingin akong muli sa card na iniabot sa akin ni Georgina.

Isla Luna…….. can you really help me unwind and forget?

=========

Isabelle R.

 =========

Isla Luna : Illegal DesiresTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon