Vitrindeki Yansıma

Bölüm 24_EMPATİ

Empati kurmak, karşındaki insanın yerine kendini koymaksa. Aşk en büyük empati değil midir.!!
__

Hayat süprizlerle dolu. Neyin ne zaman başına geleceğini bilemezsin. Rüzgar da benim başıma habersiz gelen süprizlerden biriydi...

Kolumu sertçe sıkıp, gözlerini gözlerime dikmiş bana sinirle bakıyordu.

Şuan olduğum durum ne kadar can sıkıcı olsada, gelen kişinin rüzgar olması beni rahatlatmıştı.

"olanlardan sonra gelmeyeceğini düşünmüştüm "

Dedim tereddütle. Rüzgar sertçe sıktığı kolumu bıraktı. İfadezliğini korurcasına gözlerime bakıyordu.

" ben... " konuşmadan sustum.. Üzgündüm ve yapabileceğim bir şey de yoktu.

Rüzgar başını önüne eğerek, ayağı ile toprağı oynamaya başladı.

" üzgünsün, pişmansın.."

Şaşkınlıkla rüzgara bakıyordum.. Başını yerden kaldırıp yüzüme baktı.

"Artık düşüncesizce hareket edebilecek konumda değilsin. "

Rüzgarın bu tavırları beni hem şaşırtıyor hemde sinirlendiriyordu..

" öyle mi. " dedikten sonra geriye doğru bir adım attım.. Uçuruma yaklaşmıştım. Sırtım uçuruma dönükken konuşmaya başladım..

" sana demiştim. Benim bakıcıya ihtiyacım yok. Yaptığım hareketlerin sonucuda beni ilgilendirir. "

Sinirle rüzgara bakıyordum.. Rüzgar söylediğim her bir kelimede daha bir geriliyor, kaşları daha sert çatılıyordu..

Biz birbirimize odaklanmış alev püskürtürken arkadan bir kahkaha duyuldu..

" vay vay. Vayyyy. Bizim örnek çift kavga ediyor"

İkimizde sesin olduğu tarafa döndük..
Karanlıktaki sülület yaklaşarak yüzü gözükmeye başladı..

Talha ağzı kulaklarına varmışçasına pis pis sırıtıyordu.. Rüzgar talhayı görünce olduğu yere çakılmış gibi sinirle ona baktı ..

Rüzgarla yaşadığımız son olaydan sonra talha ile konuşmayı düşünmüyordum.

Talha yavaş adımlarla yanımıza yaklaşıp, bir kaç adım uzaklıkta durdu..

"buraya getirmene şaşırdım doğrusu."

Onun tabiri ile rüzgar şuanda benim gizli yerime getirilmiş biriydi. Buna atıf yaparak söylemişti.

Talha konuşmam için bana dönüp konuşuyordu. Ama kararlıydım, konuşmayacaktım.

Rüzgar hiçbir şey söylemeden, öylece talha ya bakıyordu..

Talha benden cevap gelmeyeceğini anladığında, yüzün ki sırıtış, dişlerini sıkmaya döndü..

Ben talhanın davranışlarını izlerken..

Rüzgar sert sesiyle
" ne istiyorsun " dedi bunu tükürürcesine söylemişti.

Talha alayla kahkaha attı. Bu mutluluktan gülmek değildi. Rüzgarı alaya alır gibi konuşması, rüzgarı daha sinirlendirdi. Yinede harekete geçmeyip, sadece yumruğunu sıktı. hiçbir hareketlenmede bulunmadı..

" ne mi istiyorum.... " talha sert olmaya çalışarak konuşmaya çalışıyordu. Ama bu davranışları onu benim gözümde daha küçültüyordu..

" bilmem.. Canım ne isterse "

Rüzgar sinirden köpürmesi an meselesiydi artık..
Ben her an rüzgar, talhanın üzerine atlayacak gibi beklerken rüzgarın telefonu çalmaya başladı.