Bölüm 9__ANLAŞMA

47 9 0
                                    

İnsan yapacağı seçimlerin sonuçlarını bilemez. İşi şansa yada çoğu zaman olduğu gibi kadere kalmıştır..

_____

Rüzgar gecenin soğukluğunu hafif hafif hissettirmeye başlasada, karşımda derinlerime bakan gözlerle üşümüyor, tam tersi alev alıyordum..

Olduğumuz yerden kıpırdamadan öylece duruyorduk. Benim kolumu tutan elini kendi cebine sokup, hafif gülümsedi.

"seninle bir anlaşma yapalım küçük hanım "

" ne anlaşmasıymış bu "

Biraz aramıza mesafe koymak için geriledim, yoksa ortamın sıcaklığından alev alabilirdim.

" gece sokağa çıkmayı bırakman konusunda bir anlaşma"

"gerçekten şaşırtıyorsun insanı. Seninle böyle bir anlaşma yapabileceğimi nerden çıkardın"

Gerçekten çok sinirlenmiştim,bunu benden nasıl isteye bilirdi.

"sokaklar artık çok tehlikeli. Polis baskınlarından sonra mekanı dağılan herkes sokakta. "

" iyi bundan banane. Sokaklar herkese ait değilmi , hem bu nasıl anlaşma benim tamamen zararıma. "

Sinirlenmişti, belki haklıydıda ama benden bunu isteyemez...

" burda tehlikeden bahsediyoruz sen kar, zarar diyorsun. Bu işin şakası yok. "

" tehlikeden haberdarım zaten ama bu benim sokağa çıkmamı engelleyemez. "

Bana doğru yaklaşıp kolumu sıkmaya başladı.
" deniz bu işin şakası yok. Ellerine düşersen... "

Cümleyi tamamlayamadı ama zaten sonu netti, biterdim.. Kafamı toplayıp alayla yüzüne baktım.

" bana bişey olmaz. Merak etme. "

Dişlerini sıkarak
" sana bişey olmaz tabi. " bir adım gerileyerek kollarını iki yana açtı.

" o gün adamdan, sonra polisten kaçarken, daha sonra depo da öyle değildin.. Kabul et kendini koruyamıyorsun"

Her defasında canımı nasıl bu derece yakmayı iyi biliyordu bu adam..

"neden hep aynı şeyleri hatırlatıp duruyorsun. Neden hep canımı yakıyorsun. Bunlar niye "

Sesim ormanda yankı yapıyor tekrar yüzüme çarpıyordu.

" çünkü aklın başında değil. Ne yapmaya çalıştığını bile bilmiyorsun. Hepsinde başka birine denk gelsen ne olacaktı bir düşün... "

" oda beni bayıltıp sizin gibi işkence ederdi. "

O geceki halim ikimizinde gözünün önüne gelmiş gibi bana yaklaşıp yakınımda durdu.

" ben sana dokunmadım, o gece olanlara sığınıp beni suçlamayı kes. "

" bu konuşmayı artık dinlemek istemiyorum "

Yanından geçip yürümeye başladım. Arabamdan baya uzaklaşmıştım ay ışıklarını takip ederken.

Oda arkamdan yürümeye başladı. Sonra hızlanıp önüme geçip beni durdurdu.

" her seferinde kaç ama bu sefer kaçmak yok. "

" ben kaçmıyorum. "

" peki kaçmıyorsan ne yapıyorsun. Ne zaman kendini köşeye sıkışmış hissetsen kaçıyorsun. "

" sen de beni köşeye sıkıştırıp kaçmamı izliyorsun öyle mi. "

" her söylediğimi ters anlamak zorunda mısın. Daha ne kadar açık konuşmamı istiyorsun. "

Vitrindeki YansımaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin