Son kurşun

Kendimi övmek istemem ama...

"Pekala!Çoğunuz neden burada olduğunuzu.Neden eşofmanlı ama gururlu...güzel,harika bir kızın size konuşma yapacağını merak ediyorsunuzdur.Öncelikle bende sizin gibi uzun konuşmalardan nefret ederim bu nedenle en kısa hâliyle size kenimden bahsedeceğim.Adım Deniz.28 yaşındayım.Bundan 4 yıl önce,bu iş yerinde çalışıyordum.Çeşitli başarılara imza attım.Ve bu zamana kadar hep tek çalıştım.Yani kendimi övmek istemem amaa...İşimde uzmanım ve her şeyin kusursuz ve temiz olmasını isterim.Benim gurubumda olanlar,benim kurallarıma uymak zorundalar...Zaman içerisinde zâten  beni daha iyi tanıyacaksınız...Sorusu olan ?"

Arka taraftan boş gözlerle bakan gözlük numarası fazla büyük olan bir çaylak parmak kaldırdı...

"Güzel,O halde artık çıkabilirsiniz."

Arka sandalyedeki çaylaklar hızlıca salonu boşaltırken bir yandan da gülümsüyorlardı.Sanırım buradaki sıkıcı insanlardan,onların gözünde biraz da olsa farkı olmuştu.Gözlüklü etrafa attığı şaşkın bakışlarla en son çıktı.

Konuşma boyunca öndeki Profesyönellerin koltuklarının hepsi doluydu...Biri hariç...Kim di o ?Her yer tıklım tıklım doluyken önde tek bir boş sandalye,fazla dikkat çekiyordu...Arkadan bir el.....

"Wow Wow !!! Sakin olun Bayan Deniz !!! Bir gün içinde 2 yumruk yemek istemiyorum..."

"Neden bu kadar sessizsin?Boynuna zil taktıracağım Bay Pröf!Ne zaman yaklaştığın belli olsun.Yoksa bir gün suratını fenâ dağıtacağım."

"Tamaam.Korktum ama."

Deniz gözlerini devirdi.

"Konuşman bâya kısaydı ama tam çaylaklar içindi bence kısa ve öz...Sanırım senden hoşlandılar."

"Yâni insan kusursuz olunca böyle şeylerin başa gelmesi gâyet doğal...Herkes seni sever.Harika olursun.Kusursuzluk işte pek açıklayamıyorum...Berk sana bir şey sorucam.Ben konuşma yaptığım anda ön sırada bir tek sandalye boştu.Orada kim oturuyor, biliyomusun?"

"Tamam biz ajanız.Fakat bunu nerden bilebilirim boş bir sandalye olabilir.Yada profesyönellerden biri.Sonuçta...ön sıraydı dimi?"

"Aynen"

"Nerden çıktı şimdi bu?"

"Hiiç.Öylesine...merâk ettim."

"Müdürü seni işaret ediyo...Iı sanırım şu an seni odasına çağırıyo,aynen."

"Ciddimisin???Ne diyecek acaba çok merak ediyorum..."

Deniz müdürün odasına yöneldi kapıyı melodik bir şekilde tıkladı ve kalın bir ses konuştu.

"Gel!"

"Eee beni çağırmışsınız.Bir problem mi var müdür bey?"

"Bak Deniz,sen bu şirket için çok önemlisin.Bu şirket senin sayende bu kadar bilinir bir yer oldu.Başarıların bizlere puan kazandırıyor.Ve bizim daha fazla puana ihtiyacımız var.Bu yüzden senin ilk adımda eğitici olmanı istedim.Senin gibi şuanlık eğitici olan bir ajanımız var fakat o toplantıya biraz..."

Kapı çalınmadan birisi aniden içeriye girdi.

"Merhaba Müdür bey ve Merhaba???"

Deniz konuşamıyordu...yüzü kıpkırmızı olmuştu bu oydu !!! Siyah lamborghinideki.Takım elbiseli yakışıklı adam!Lanet olsun.Onun burada ne işi vardı.Çok komik görünüyordu.Fakat bunu neden önemsiyordu?Kocaman şirkete konuşma yapmıştı,şimdi tanımadığı bir adamdan çekiniyordu.Pekâla kendini azıcıkta olsa toparladı ve cevap verdi.

"Dd-Deniz ! Aaaa benim adım Deniz, evet!"

"Memnun oldum Deniz.Sanırım seninle daha önce karşılaşmıştık"

Adam bunu gülerek söylemişti fazla sempatik görünüyordu.Koltuğa oturdu ve bacak bacak üstüne attı sanki kendi odasıymış gibi...Bunu bir ustalıkla yapıyordu...

"Evet.Karşılaşmıştık."

"Ben Emir.Profesyönelim.Sende tatlı bir çaylaksın galiba?"

"Tatlı kelimesi gâyet doğru,fakat ikinci kısım...Profesyönelim."

"Etkilendim."

"Farkettim."

Her kelimesin de  âdeta bir ukâlalık vardı.Ama bu tavır ona çok yakışıyordu, müdür bu soğuk konuşmayı dinledikten sonra...

"Pekâla.Bayan Deniz,yarın Bay Emirle guruplarınızı oluşturmaya başlayacaksınız.Elimizde çok fazla iş var ve bunların halledilmesi gerekiyor.Bu akşam iyi dinlenseniz iyi olur yarın sizin için yorucu bir gün olacak."dedi.

Sanki bu harika bir şeydi.Deniz arkasına bakmadan odadan çıktı.Kendi odasına girdi,üstünü değiştirdi ve yumuşacık yatağına yatıp her zaman ki gibi.Yaşadığı saçma ve bir o kadarda heyecanlı günün değerlendirmesini yaptı...Uzun zaman olmuştu...Güzel bir gündü...Evde ilk gün...