ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΡΑΔΥ
«Στέφανε νομίζω ήρθε η στιγμή να αφήσεις την τεκίλα κάτω.»
«Ωωωωω Ζωηηηηηη κούλαρε λίγο, σκέφτεσαι υπερβολικά πολύ πολύ, μην είσαι τόσο νευρική.» είπε και μου χτύπησε αποδοκιμαστικά την πλάτη.
«Ναιι Ζωή, στάματα να είσαι τόσο νευρική.» τον μιμήθηκε ο Ιάσονας, ο οποίος φαινόταν να διασκεδάζει υπερβολικά πολύ αυτή την κατάσταση. Προφανώς το αρέσει ιδιαίτερα να βλέπει τους φίλους του πιωμένους και ειδικότερα το Στέφανο, ο οποίος έδινε πραγματικά ρεσιτάλ σήμερα.
«Όλες έτσι είστε, νευρικές και ψεύτρες. Προδότες, Ιούδες, Ισκαριώτες!» άρχισε να φωνάζει με πάθος ενώ ο Ιάσονας είχε λυθεί στα γέλια για ακόμα μια φορά, μια οικεία εικόνα για εμένα αφού αυτό συμβαίνει για ώρα τώρα.
«Γιατί όλες τα ίδια σκατά είστε. ΜΑΡΙΑ ΠΟΥΤΑΝΑ.» και το παραλήρημα συνεχιζόταν δυναμικά.
«Πραγματικά γιατί τον αφήνετε να πίνει αφού γίνεται ..... έτσι.» τον έδειξα μη μπορώντας να περιγράψω με λόγια την κατάσταση του Στέφανου. Κανένα επίθετο δεν έφτανε για να αποδώσει το μεγαλείο της φάσης στην οποία βρισκόταν. Η όλη κατάσταση ήταν αρκετά τραγελαφική, ο Στέφανος να πίνει για την ''πουτάνα'' την Μαρία aka μια κοπέλα που σημάδεψε τις καλοκαιρινές του διακοπές στο Ποσείδι –καθώς και τη βραδιά μας επίσης-,ενώ ο Ιάσονας να τον ενθαρρύνει να πιει παραπάνω γιατί απλά το σαδιστικό γουρούνι γουστάρει να παίζει με την υπομονή μου.... Πολύ δημιουργικά περνάω τα βράδια μου τον τελευταίο καιρό, ίσως θα έπρεπε να ανησυχώ.
« Έλα τώρα μην προσποίησε πως δεν το διασκεδάζεις.» κατόρθωσε να πει ανάμεσα στα γέλια.
«Wow Ιάσονα δεν είχα προσέξει πόσο υπεύθυνο άτομο είσαι.» είπα και με μια επιδέξια κίνηση ξάπλωσα τον Στέφανο στη ζεστή άμμο, μερικά μόλις μέτρα μακριά από την υπόλοιπη παρέα. Ποιος θα το πίστευε πως όταν πήρα τηλέφωνο τον Ιάσονα μολίς 2 ώρες πριν για να ενδώσω εν τέλει στην πρόταση του για μια ''ήρεμη βραδιά'' θα έβρισκα τον εαυτό μου να νταντεύει τον κύριο ερωτύλο από δίπλα, προσπαθώντας να αποκρύψει το γεγονός πως είναι κομμάτια από την υπόλοιπη παρέα και κυρίως από την αδερφή του.
«Πολλά δεν έχεις προσέξει σε εμένα Ζωή.» η ματιά του συνάντησε τη δικιά μου «Σήκω, έλα να τον πάμε μια βόλτα μπας και ηρεμίσει λίγο.»
«Όλο υποδείξεις είσαι.» είπα κ τον βοήθησα να κουβαλήσει το Στέφανο ο οποίος δεν ήταν σε θέση να περπατήσει.
BẠN ĐANG ĐỌC
Συγκάτoικοι της Συμφοράς
Lãng mạnΓνωρίστε τη Ζωή: έξυπνη, όμορφη, με καυστικο χιουμορ και πάντα μια ειρωνεία στο μανίκι της. Τι θα γίνει όμως όταν θα χρειαστεί να αφήσει πίσω την οικογένεια κ τους φίλους της για να σπουδάσει στη Θεσσαλονίκη ; Η Ζωή βρίσκει στέγη στο σπίτι της παιδ...
