Κεφάλαιο 24ο

333 32 14
                                    



'Έχετε αισθανθεί ποτέ πως η ζωή στάθηκα αρκετά ευνοϊκή για εσάς σε βαθμό που να σας φοβίζει; Όταν όλα πάνε ανεπάντεχα καλά και για πρώτη φορά αισθάνεστε αυτή την ψυχική πληρότητα που όλοι μιλούν και προσδοκούν, τότε τι ακριβώς πρέπει να νιώσετε; Η χαρά και ο ενθουσιασμός πολλές φορές έρχονται σε δεύτερη μοίρα όταν σου χτυπήσει τη πόρτα ο προβληματισμός και ο φόβος για το τι θα επακολουθήσει. Πείτε με ματαιόδοξη, μα έχω μάθει πως όταν όλα πάνε κατ' ευχήν να είμαι αρκετά επιφυλακτική. Η ευτυχία και η δυστυχία είναι έννοιες επακόλουθες και στενά συνδεδεμένες. Ανήκουν και οι δύο στο φαύλο κύκλο της ζωής και την ταράζουν σε κάθε περίπτωση. Σκοπός είναι να βγεις από αυτές τις καταστάσεις με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Και αυτό ήμουν πεπεισμένη να κάνω!

Η μέχρι τώρα διαμονή μου στη Θεσσαλονίκη φαντάζει περισσότερο ουτοπική παρά πραγματική. Και αυτό είναι που με τρομοκρατεί περισσότερο! Πόσο θα κρατήσει άραγε όλη αυτή η πανδαισία; Και όταν πια τελειώσει, με τι απώλειες θα πρέπει να συνεχίσω; Ήταν ένα από εκείνα τα πρωινά της Κυριακής που με πιάνουν τα υπαρξιακά μου και βαυκαλίζω τη συνείδηση μου, μη θέλοντας να αποδεχθώ την πραγματικότητα. Έχω αρχίσει να μεταμορφώνομαι σε προβληματισμένο ενήλικα τον τελευταίο καιρό και δεν ξέρω αν το παραπάνω γεγονός θα έπρεπε να με χαροποιεί ή να με θλίβει.

Η πρωινή σύσκεψη με τον εαυτό μου έλαβε τέλος και αποφάσισα να χαιρετίσω τη νέα ήμερα επιδιώκοντας να μιλήσω με την ξενιτεμένη μου κολλητή, γνωστή και ως Ειρήνη. Μη θεωρώντας τα μηνύματα στο facebook προσωπική επικοινωνία έκρινα σκόπιμο να την ενημερώσω δια του τηλεφώνου για τα τελευταία δρώμενα της ζωής μου.

«Μπα το σήκωσε η αυτού μεγαλειότητά σου;» πρόλαβα να της γκρινιάξω με το που άκουσα τη φωνή της στο ακουστικό.

«Δεν ντρέπεσαι μωρή γουρούνα, τόσο καιρό περίμενα να αξιωθείς να με πάρεις τηλέφωνο! ¨ήθελα να είμαι διακριτική βλέπεις.»

«Θα έπρεπε να ντρέπεσαι που ξεστομέις τέτοια ψέματα; Πες καλύτερα πως μας ξέχασες.» παραπονέθηκα, ενώ ήταν τότε που κατάλαβα πόσο πραγματικά μου είχε λείψει.

«Ζωή Χριστίδου μην αποποιείσαι τις ευθύνες σου και πες μου τι του έκανες του κακομοίρη του Αλέξη και γύρισε ένα ράκος από Θεσσαλονίκη. Δεν μπορώ να του βγάλω κουβέντα τόσες μέρες και έχω σκάσει!.» Ωχ, ο Αλέξης σωστά! Είχα σχεδόν ξεχάσει πως η Ειρήνη δεν είχε ιδέα για το τι συνέβη μεταξύ μας.

Συγκάτoικοι της ΣυμφοράςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora