« Μπορείς να σταματήσεις να με κοιτάς λες κ είμαι παιδάκι από τη Γάζα κ να συνεχίζεις το παιχνίδι; Χριστέ σεξ δεν έχω κάνει, δεν έχω πανούκλα!» ξεφύσηξα μην αντέχοντας πλέον τις ματιές όλο λύπησης που μου έριχνε. Τι παθαίνει ακριβώς; Λίγα λεπτά πιο πριν ήταν έτοιμος να διαφωνήσει μαζί μου μέχρι τελικής πτώσεως αλλά τώρα εισπράττω το γεμάτο συμπόνια βλέμμα του;! Είμαι σίγουρη πως η αντίδραση του θα ήταν λιγότερο σοκαριστική εάν του έλεγα πως έχω Ebola ή κάτι παρεμφερές –fuck logic-
«Οκ οκ το κόβω.» είπε κ φόρεσε το σοβαρό του βλέμμα. «Μια ερώτηση πρώτα.....Γιατί;»
« Τι εννοείς γιατί; Απλά δεν ήταν κάτι που το επιδίωξα.»
«Απλά μου φαίνεται παράξενο οκ; Εισαι καλό κομμάτι ρε παιδί μου, άλλες στη θέση σου θα είχαν πηδηχτεί από τα 15 τους.» ανασήκωσε τους ώμους του.
«Ιάσονα Παρασκευόπουλε μήπως μου την πέφτεις;» είπα μισογελώντας με την priceless φάτσα του.
«Ζωή Χριστίδου όταν αρχίσω να σου την πέφτω πίστεψε με δεν θα έχεις την παραμικρή αμφιβολία.» μου έκλεισε το μάτι κ πήρε το μπουκάλι από την αγκαλιά μου.
--------------------------------3-4 ώρες αργότερα----------------------------------
« Ήταν ατύχημα οκ;» απολογήθηκε
«Ατύχημα; Πόσο μπόμπος πρέπει να σαι για να κάνεις κρατητήριο κατά λάθος ;»
«Ήταν κ αυτό μια εμπειρία...... μια όχι κ τόσο αξιόλογη είναι η αλήθεια αλλά υποθέτω πως μετράει.»
«Αξιολύπητος» κούνησα το κεφάλι μου αποδιμαστικά
« Ει ποιο είναι το πιο ριψοκίνδυνο πράγμα που έχεις κάνει badass;» δεν είχε πραγματικά ιδέα με ποιον τα βάζει. Μπορεί να ήμουν κάπως σοβαρή μέχρι τώρα μαζί του αλλά αυτό δεν διαγράφει το βεβαρυμμένο μου παρελθόν πίσω στην Αθήνα.
«Ας πούμε πως έχω βάλει φωτιά στις τουαλέτες του λυκείου μου.» είπα αδιάφορα. Οκ πριν προλάβετε να σχηματίσετε λάθος εικόνα για μένα ήταν αποτέλεσμα ενός θάρρος ή αλήθεια που κατέληξε απλά λάθος. Όχι ότι δεν το διασκέδασα, θα ήμουν τρελή εάν έβαζα φωτιά στο σχολείο μου κ δεν ήμουν κάτι παραπάνω από χαρούμενη απλά η αποβολή που έφαγα συν τις κατσάδες των γονιών ήταν απλά too much to handle.
« Εεεεε όχι» είπε ενθουσιασμένος ενώ ξέσπασε στα γέλια. « πραγματικά δεν μπορώ να σε κοιτάξω με τον ίδιο τρόπο από εδώ κ περά. Είσαι ο ενσαρκωμένος θρύλος όλων των εφήβων εκεί έξω.»
أنت تقرأ
Συγκάτoικοι της Συμφοράς
عاطفيةΓνωρίστε τη Ζωή: έξυπνη, όμορφη, με καυστικο χιουμορ και πάντα μια ειρωνεία στο μανίκι της. Τι θα γίνει όμως όταν θα χρειαστεί να αφήσει πίσω την οικογένεια κ τους φίλους της για να σπουδάσει στη Θεσσαλονίκη ; Η Ζωή βρίσκει στέγη στο σπίτι της παιδ...
