Ιάσονας POV
«Καλά ρε μαλάκα, πότε περίμενες να της το πεις;» εισέπραξα για ακόμα μια φορά το wanna be σοβαρό υφάκι του Στέφανου που τόσο με εκνευρίζει. Το γεγονός πως υφίσταμαι το κήρυγμα του Στέφανου aka ανώριμου της παρέας μπορεί να με φέρει στα όρια της παράνοιας.
«ΟΚ φίλε, αν είχες σκοπό να με κάνεις να αισθανθώ σαν εγωιστικό σκουλήκι πίστεψε με το πέτυχες. Δεν ήθελα να το τραβήξω τόσο, από τη στιγμή που το έμαθα ήθελα να της το πω μα .... Δεν ξέρω κόμπλαρα.» μπορεί να ακούστηκε περισσότερο σαν μια ανούσια μου προσπάθεια να δικαιολογηθώ μα ήταν πραγματικά αλήθεια, κόμπλαρα... κόλωσα πως το λένε. Είχα όλη την καλή θέληση να τις ανακοινώσω τα νέα μα δεν ήξερα πως θα αντιδράσει και αυτό είναι που με φόβιζε παραπάνω. Έχεις αισθανθεί ποτέ πως έχεις κάτι τόσο πολύτιμο δίπλα σου που φοβάσαι μην το χάσεις; Καλώς ήρθες στην παρέα τότε γιατί πλέον αυτή είναι η καθημερινότητα μου. Καιρό τώρα προσπαθώ να πετάξω τα μαντάτα πάνω σε μια από τις καθημερινές μας συζητήσεις , μα πως λες κάτι τέτοιο; «Μωρό μου ξέρεις τι, θα λείψω για καμιά βδομάδα γιατί πρέπει να πάω στον γάμο της αδερφής της Στεφανίας παριστάνοντας το αγόρι της, όπου όλοι θα με αντιμετωπίζουν ως τον μέλλοντας γαμπρό.Ττο ήξερα πως δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα.» ναιιιιι μαλάκα Ιάσονα και μετά θα σου ανοίξει και μια σαμπάνια για να το γιορτάσετε. Προς το παρόν κατατάσσω τον ευνουχισμό ως το χειρότερο σενάριο.
«Σκάσε ρε παλιογκομενάκι που σου δημιουργήσαμε και τύψεις, να πρόσεχες! Ξέρεις πόσο πάω τη Στεφανία, αλλά μαλακίας της. Για κάτσε κυρά μου, αφού το βλέπεις το γκομενάκι δεσμευμένο τη χώνεσαι και σκαλίζεις τα παλιά. Έτσι και κάνεις καμία βλακεία στη Ζωή να είσαι σίγουρος πως θα είμαι ο πρώτος που θα της χωθώ να το ξέρεις.» ακούστηκε περισσότερο σαν κακόγουστο αστείο μα και μόνο στην ιδέα έπιασα τον εαυτό μου να βράζει από το κακό του. Ποιος θα το περίμενε πως θα γινόμουν ζηλόφθων αγαπητικός της κάκιας ώρας κάποτε...
«Μια χάρη μου ζήτησε ρε συ, ξέρεις τώρα πως είναι οι γονείς της. Στο κάτω κάτω η Στεφανία είναι πολύ κομπλέ άτομο, ξέρει πως πλέον είναι και η Ζωή στη μέση δεν θα έκανε κίνηση.» προσπαθώ να πείσω πρώτα τον εαυτό μου και μετά τον Στέφανο.
«Δεν αντιλέγω αλλά και το σωματάκι της παραείναι κομπλέ επίσης, όποτε φίλε δεν ξέρω αν πρέπει να φοβάμαι περισσότερο αυτήν ή εσένα, που η Ζωίτσα σε έχει τόσο καιρό στο περίμενε.» Η αλήθεια ειπώθηκε! Με τη Ζωή πέρα από τα προκαταρκτικά δεν έχουμε προχωρήσει και αυτό γιατί σεβόμενος την κατάσταση της δεν ήθελα να την πιέσω για κάτι παραπάνω. Δεν τόλμησα να το φέρω στο τραπέζι ως εναλλακτική, γιατί πέρα από την τρομερή αμηχανία που θα μου δημιουργούσε η τυχόν άρνηση μιας τέτοιας πρότασης όσο να κάνει θα πληγωνόταν υποσυνείδητα και ο αντρισμός μου.
أنت تقرأ
Συγκάτoικοι της Συμφοράς
عاطفيةΓνωρίστε τη Ζωή: έξυπνη, όμορφη, με καυστικο χιουμορ και πάντα μια ειρωνεία στο μανίκι της. Τι θα γίνει όμως όταν θα χρειαστεί να αφήσει πίσω την οικογένεια κ τους φίλους της για να σπουδάσει στη Θεσσαλονίκη ; Η Ζωή βρίσκει στέγη στο σπίτι της παιδ...
