"Tak payah nak buat muka mcam tu lah..kau dah ada dekat sini dengan aku pon" meleret sehun berbicara
"sebab awak paksa!" Balas sowon geram
"Well..klau tak dipaksa kau takkan ikut" ujar sehun sambil matanya mencari sesuatu
"Good then! Sehun Si Pemaksa!" Balas sowon
"Thanks untk nama yg tercomel tu." Sinis sehun
"Hashtag SSP" sambung sehun lagi
Diam adalah cara terbaik dari sakitkan hati.Dan itulah apa yg sowon lakukan sekarg.
Hanya tarik nafas dan lepas.
"Kita nak buat apa dtang sini?" Soal sowon dlam nada terkawal
"Berenang" jawab sehun
"Hahaha..sehun buat lawak hambar lah..oh my gucci..gelak sikit.." balas sowon dgan pndangan berapi
"Soalan kau tu tak boleh nak bodoh lagi ke?" Soal sehun sinis
Sekali lagi sowon melakukan terapi pemulihan emosi.Tarik nafas dan lepas.
"Kita nak beli apa disini ye Sehun?" Ujar sowon membetulkan ayatnya tadi
"Aku nak beli barang untk mak mentua kau..esok hari jadi dia" jawab sehun bagi pertanyaan sowon
"Mak mentua?" Sowon kepelikkan
"Mak mentua? Mak..mentua? Erk..biasanya klau mak mentua saya tu mak awak lah kan?" Sambung sowon lagi.Blurnya sowon ketika ini
"Habistu? Ker kau ada mak mentua lain?" Perli sehun
"Eh..memang ada! Banyak.."jawab sowon membalas kata kata sehun
"Tak payah nak perasan! Selagi aku tak lepaskan kau, memang kau takkan jadi milik sesiapa kecuali aku" balas sehun bersama senyuman senget dan pandangan mautnya itu.
Ayat sehun itu menusuk tangkai jiwa sowon sehingga kan sowon terdiam tdak membalas kata kata sehun
Sowon melihat sehun yg memasuki satu kedai ternama dgan barang barangnya yg berkualiti tinggi.
Setakat ini sowon hanya menjadi pemerhati bagi tingkah laku sehun
'Apa gunanya dia bawa aku hanya untk jadi pemerhati..waste my time" rungut sowon
"Sayang..termenung apa tu?" Panggil sehun sekaligus mengembalikan sowon ke alam nyata
'S..sayang?'
"Oppa tanya ni mana satu yg okay?" Ujar sehun
Sowon memandg dgan pandangan tdak fham akan situasi mereka ketika ini
'Sayang? Oppa? Yukss!'
Sehun mengerlingkan matanya kearah jurujual yg berada di belakang sehun.
Sowon seperti fham akan isyarat mata sehun dgan malas sowon juga memainkan peranannya sebagai *sayang*
"Umm..bagi sayang yang warna peach ni ok..design and warna peach ni sesuai untk omma..bentuk dia pon ok..
Tak terlalu besar dan tak terlalu kecil" jelas sowon smbil memainkan wataknya sebagai *sayang*
Anggukan diblas sehun
Langsung diberikan beg bewarna peach itu kepada jurujual yg berada dibelakangnya.Sowon hanya memandg sehun tak menyangka bahawa pilihannya terhadap beg tersebut menjadi pilihan sehun untk membelinya
Sehun membuat bayaran bagi beg tersebut manakala sowon pula sepertinya membelek notifications fonnya yg sedari tadi bergetar.
Selesai membuat pembayaran,sehun melangkah kearah sowon yg khayal membelek iphonenya
"Kau tgah dating dengan aku sekarang ni dan handphone tdak dibenarkan ketika berdating.Mengganggu!" Ujar sehun
"Hah? Dating? Jgan nak mengarut " ujar sowon tak berminat
"Tak fham bahasa ke?" Sehun nampaknya sudah mula berang
"Kata dating tapi nak marah marah! Dating terpaksa!" Jawab sowon
Dengan pantas jari runcing milik sowon berada dlam genggaman sehun.
Sepadan dan terpadan..hihu
Maka berjalanlah mereka berdua dgan tangan yg terpaut.
Dlam diam sowon tersenyum kemenangan.
Detik manis kali ini bersama sama dikongsikan di waktu Dating terpaksa mereka berdua.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _Updatee..ehekss
Sila VoMent
Terasa pendek chapter kali ni?
Huhu..memang pon..kejam jap ~.^
Hihi -_- tak ada lah saya gurau
Busy nak prepare barang sekolah ^.^
Thanks yg sudah vote + comment
Tunggu chaptie seterusnya ^.^
Byeeeeeee3 ~_^
YOU ARE READING
EXCUSE ME,SHE'S MINE!
Random⚠...[AMARAN]...[WARNING]...⚠ JANGAN baca kalau bawah umur.. JANGAN baca kalau tak berani.. JANGAN baca kalau anda mempunyai penyakit kronik like sakit jantung and kencing manis..cerita ini mempunyai unsur unsur seram tak jadi 👿 Kk..tipu ^_^' Inila...