The House Of Fear Bodies

Chapter 5

Το επόμενο πρωί τα λεωφορεία δεν εμφανίστηκαν και αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο τον Ρομπ για να δω τι γίνεται.

"Παρακαλώ?"

"Ελα Ρομπ, εγώ είμαι. Τι γίνεται? Είναι 7:30 και το λεωφορείο έπρεπε να έχει έρθει."

"Ετσι είναι γλυκούλα όταν γίνεται κατάληψη στα ιδιωτικά"

"Ααααα μάλιστα. Και τώρα τι κάνω?"

"Θες να έρθω να σε πάρω?"

"Οχι καλέ, θα πάρω το λεωφορείο...ααα να το έρχεται. Σε κλείνω , μπάϊ."

Εκλεισα το τηλέφωνο και άνεβηκα στο λεωφορείο. Μολις κατέβηκα απο το λεωφορείο κοίταξα το ρολόι  και είδα πως έχω ακόμη χρονο. Μόλις έφτασα στο σχολείο κατάφερα να βρώ τον Ρόμπ μέσα σε αυτό το χάος απο τα παιδιά του σχολείου που φώναζαν και έλεγαν διάφορα συνθήματα.

"Τι στα κομμάτια γίνεται εδώ?"

"Κατάληψη γίνεται"

"Ρομπ δεν ήρθε κανένας καθηγητής?"

"Οχι βέβαια!!! Ενημερώθηκαν απο τα γλειφτρόνια τους οι κότες και μας φοβήθηκαν. Υποτίθεται πως αρρώστισαν γιατί φοβούνται να μας αντιμετωπίσουν τα βλαμένα."

"Σιγά ρε Ρομπ κοψε κάτι! Είπαμε ηλίθιοι ηλίθιοι οι καθηγητές αλλά είναι παρα πολύ καλοί"
Ειπα γελόντας και με αυτό ο Ρομπ θύμωσε.

"Καλά δεν έχεις ιδέα τι γίνεται...αλλά εσύ είσαι καινούρια που να ξέρεις"

Δεν έδωσα μεγάλη σημασία στα λογια του Ρομπ και είπα κάτι του στιλ "ναι οτι πεις."
Κανένας καθηγητής δεν πήγε σχολείο και το έκλεισαν για σήμερα. Πήγα να πάρω το λεωφορείο αλλά ο Ρομπ με  σταμάτησε.

"Που πας κοπελιά?"

"Να πάρω το λεωφορείο και πάω σπίτι. Γιατί?"

"Πλάκα κανείς έχουμε Κ-Α-Τ-Α-Λ-Η-Ψ-Η , πες το μαζί μου."

"Κατάληψη"

"Οχι καρδιά μου με πιο πολύ πάθος"

"Ρομπ"

"Καλά εντάξει. Μην ανησυχείς θα έρθει να μας πάρει ένας φίλος μου"

"Καλά, κάτσε να πάρω τηλέφωνο την μαμά μου"

Πηρά τηλέφωνο την μαμά για  να την ενημερώσει και ή απάντηση της μαμάς μου  ήταν θετική. Κάποια στιγμη έπρεπε να φύγω. Ο φίλος του Ρομπ ήρθε για να μας  πάρει και να μας  πάει στα σπίτια μας. Ανέβηκα επάνω στο σπίτι μου και ήταν πολύ χαρούμενη.

"Τιφανη γιατί είσαι τόσο χαρούμενη?"

"Μαμά θα με αφήσεις σημερα να βγω με τα παιδιά?"

"Ποια παιδιά καρδιά μου?"

"Τον Ρομπ και κάποια αλλά παιδιά από το σχολείο."

"Ααααα καλά αγάπη, που θα πάτε?"

"Εεεε μια συμμαθήτρια μου θα έχει γενέθλια και θα πάμε έξω"

"Αααα καλά, να σου δωσω λεφτα."

"Εντάξει μαμά."

Είπα ψέματα. Η αλήθεια είναι πως δεν ήξερα που θα πάμε. Θα ερχόταν ο Ρομπ να με πάρει με το αμάξι του.
Εστειλα μύνημα στον Ρομπ για να τον πω πως  θα έρθω και κατα της 5 αρχισα να ετοιμάζομαι. Εβαλα μεικ απ, μασκαρα, λίγο αϊ λαϊνερ , κραγιόν και ισιωσα τα μαλλιά μου. Εβαλα ενα μαύρο στραπλες κοντό φόρεμα και απο πανω ενα μαύρο δερμάτινο παλτό με καρφιά και μαύρα μποτάκια με τακούνι και καρφιά. Αφού με  είδε ή μαμά, μου  είπε ποσο όμορφη είμαι και μου έδωσε λεφτά ,είπα να εξηγήσει η μαμα στον μπαμπά που θα είμαι.

"Μην ανησυχείς κορίτσι μου, θα του εξηγήσω. Ευτυχώς που δεν είναι εδώ."

Μετα ακούστηκαν τα κλειδιά να ξεκλειδώνουν την πόρτα και μετά ο μπαμπας  μπήκε μέσα.