The House Of Fear Bodies

Chapter 19

Πρέπει να είχα πιεί παρα πολύ γιατί έκανα ότι βλακεία μου ερχόταν. Είχα βγάλει τα παπούτσια μου και χόρευα πανω στο τραπέζι σαν χαζό. Εγινα ρεζίλι, αλλα θα μου πεις οτι υπηρχαν και χειρότεροι απο μενα. Τέλος πάντων, τον Χάρυ τον είχα χάσει και δεν τον έβρισκα, όταν όμως με είδε με κατέβασε αμέσως από το τραπέζι και με έβγαλε εξω για να μου μιλήσει.

"ΤΙΦΑΝΗ ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ?"

"ΣΙΓΑ ΡΕ ΧΑΡΥ ΤΙ ΦΩΝΑΖΕΙΣ? ΕΓΩ ΣΟΥ ΦΩΝΑΞΑ? ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΘΑ ΚΑΝΩ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΜΟΥ."

"Τώρα εσύ φωνάζεις."

"ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ."

"Εντάξει απλως ηρέμησε...δεν θέλω να παθεις τίποτα γιατι υπήρχαν πολλοί ανώμαλοι εκεί μέσα."

"ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΕΦΕΡΝΕΣ!!!! ΕΣΥ ΕΙΧΕΣ ΤΗΝ ΤΡΟΜΕΡΗ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΠΑΣ ΣΕ ΚΛΑΜΠ."

"ΟΚ"

Με πήρε στον ώμο του λες και ήμουν ενα σακί με πατάτες και με έβαλε στο αμάξι του στο πίσω κάθισμα και άρχησε να οδηγάει.

Το πρωί...

Ξύπνησα με τρομερό πονοκέφαλο. Δεν θυμάμαι τι έγινε χθες αλλά μάλλον μέθυσα πολύ γιατί ο Χαρυ με έφερε σπίτι. Σηκώθηκα απο το κρεβάτι με το ζόρι και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα για να φτιάξω καφέ. Αφού τελείωσα με τον καφέ πήγα στο σαλόνι να δω αν έχει τίποτα. Μόλις έφτασα όμως έμεινα με το στόμα ανοιχτό.

"ΧΑΡΥΥΥΥΥΥ"

"Σσσσσσσ κάνε ησυχία παιδί μου τι φωνάζεις? "

"ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ?"

"Ακόμα φωνάζεις!"

"Συγνώμη αλλά είμαι σοκαρισμένη. Γιατί είσαι εδώ?"

"Αφού σε έφερα εδώ δεν μπορούσα να σε αφήσω μόνη. Ησουν τόσο μεθυσμένη και φοβόμουν μην κανείς καμία τρέλα. Ετσι εκείνα εδώ για να σε προσέχω."

"Τι έκανα χθες? Δεν θυμάμαι τίποτα."

"Οτι κάνει κάθε μεθυσμένος. Ηπιες πολύ, χόρεψες, τα έφτιαξες με τον Νιαλ...Γενικός έκανες τρέλες."

"ΤΙ? Πλάκα κανείς!!!" Για να πω την αλήθεια, κάτι θυμόμουν για τον Νιαλ αλλά δεν πίστευα πως στα αλήθεια συνέβει.

"Οχι σοβαρά τα φτιάξετε."

Μόλις ο Χαρυ τελείωσε την πρόταση του χτύπησε το κινητό μου και είδα οτι η οθόνη έγραφε "νιαλ". Ωχ θεέ μου τι θέλει τώρα κι αυτός? Δεν το σήκωσα αλλά ο ήχος συνέχεισε. Ευτυχώς μετά απο λίγο σταμάτησε.

"Γιατί δεν του απάντησες?"

"Χαρυ καλά καλά δεν ξύπνησα, θα απαντώ και στα τηλεφωνήματα τώρα. 7:30 ωρα είναι!!!"

"Καλά, κάνε οτι θες ενα όμως σου λέω ο Νιαλ είναι κολλητός μου απο μικρός και δεν θέλω να τον πληγώσεις." Αυτό μου είπε μόνο και έφυγε απο το σπίτι. Τι τον έπιασε?

Harry's pov

Δεν άντεχα άλλο. Είχα εκνευριστεί. Δεν έπρεπε να της γνωρίσω τα παιδιά ουτε τον Νιαλ. Χθες που την κρυφοκοίταζα  απο το καθρευτάκι του αυτοκινήτου και κοιμόταν κατάλαβα πως έχω αισθήματα για αυτήν και δεν το χωράει ο νους μου. Το ενα μου μισό την αγαπάει όσο τίποτα άλλο και το άλλο μου μισο την βλέπει φιλικά. Δεν πρέπει να έχω αισθήματα για αυτήν, πρέπει να νεκρωθούν. Μπήκα μέσα στο αμάξι και ξεκίνησα να πάω προς το σπίτι μου. Ετρεχα σαν παλαβός στο δρόμο με το αμάξι. Ετσι όπως οδηγούσα είχε μια στροφή, αλλά εγώ δεν την είδα και...πωωω πως τα κατάφερα έτσι.

Χεεεεειιιιι αγαπουλες τι κάνετε? Τι ξέρω είχα υπερβολικά πολύ καιρό να βάλω παρά αλλά ασχολιόμουν
με το άλλο μου βιβλίο, ο αγαπημένος μου βρικόλακας λέγετε, όποιοι ενδιαφέρονται ας το διαβάσουν. Σας πλιζαρωωω σχολιαστε και ψηφιστε. Ββ 😘😘😘