Meant to be Together

Chapter Thirteen

Nagpunta kami sa isang storage room but hindi siya mukhang storage room.

Wow!!

Puro blue roses yung nandito at na-preserve in different ways.

“Lahat ito prineserve ko for many years.” He said.

“Talaga lolo”  I amazed habang isa-isang hinihipo at tinitignan ang mga ito. “Bakit naman po?”

He smiled and said “Lahat sila may sentimental value at mahalaga.”

“Ahh!”

One of those attracts me most. Yung nasa isang mirrored cabinet nasa bandang center dulo ng room. I stare on it and it is so beautiful.

“Sa lahat ng nandito, yan ang pinakamagandang pagkaka-preserve”

“Talaga po”

“Alam mo kung bakit?” in-open niya yung cabinet and took it out. “Here examine it.”

In-examine ko naman. Then, something was curved on it.

“Hey! Kyla!” someone shouted sobrang lapit sa tenga ko.

“Oh! Hell factor!” I shouted as I while shocked. “Cloeh?!” I put back the preserved rose at sinermonan naman si Cloeh.

“Pasensya naman diba” she apologized.

Naku! “Eh pano kung nahulog yun ha?! ‘Kaw talaga”

“Eh hindi naman eh.” Pamimilosopo niya. “Tara na nga.”

“San tayo?”

“San pa, edi sa mall”

I raised my eyebrow and said “Ano namang gusto mo kong gawin dun?”

Isang batok para sakin. “Ay! “Goddess ng Ungirly”! Mag-jojogging tayo. Ano pa?! edi, mag-shoshopping”

“Ikaw nalang” tanggi ko. “Wala naman akong kailangan bilhin ah.”  Bago pa ulit ako tumanggi ay kinaladkad na ako ng bruha.

Tuloy pa rin kami. “Ikaw, wala. Ako, meron. Bye lolo Lucas!”

“Bye lolo Lucas!” mabilis ko ring paalam.

“Ingat kayo!”

Wala akong nagawa kundi sumama sa napakabait at instant torturer kong bestfriend.

Sa mall…

tingin dito!

Tingin doon!

Hay! Kakapagod. May paltos na ata yung mga paa ko kahit nakasapatos ako.

Wala pa rin akong binibili kahit halos limang oras na kami umiikot dito.

“Pahinga na tayo” yaya ko. Halos habulin ko na yung hininga ko. Fine! O.A!

Lingon-lingon muna. “Sige na nga. Resto Fly Max tayo!”

“Sure…” pero bago pa kami makarating doon. Iikutin pa namain ang second floor.

After 10 years, nakarating na kami. Order! Order! Kahit ganito kami, hindi kami maarte sa dishes no, lalo na ako.

“Two max steak de quoi and mango juice” she ordered.

Sosyal na pangalan pero ang totoo, para lang yung java rice with shrimps at steak. Pinaganda lang yung name.

At sa wakas. Kumain na kami.

Thanks GOD!

“Wait nakalimutan kong…”

“Ano yun?

Nakalimutan kong tignan yung naka-curve sa…

“Nevermind!”

“Alri-ght”