Chapter Fifteen Point Two

34 0 0
                                    

Brian’s POV

After nung movie, nagtungo muna si Cloeh and Kyle sa comfort room. Saglit lang bumalik na si Cloeh pero hindi kasama si Kyle.

“Where’s Kyle?”  umalis na ba? Bad trip nga siguro.

“She’s still in the wash room.” She said. “We need to go.”

“Saan tayo?”

“No! I mean, kami lang ni Josh. May pupuntahan pa kais kami.”

“Huh?! Ta-” napansin ko naman na siniko niya si Josh. “Ouc- oo nga pala.”

“Should I go home now?”

“Eh, pano si Kyle. Wala siya kasama dito.” Is this kind of a set-up? But I think pumabor sakin.

“We have to go.” Sabi naman ni Josh na halatang sunod-sunuran. “Text mo nalang ako, ha.”

They were gone kaya hinintay ko nalang na lumabas si Kyle.

After some minutes, lumabas na rin siya at tuloy tuloy sa paglalakad. Wait hindi niya ba alam na they left? So immediately texted Josh. Reply naman siya agad, sabi ni Cloeh, she already texted her na aalis sila. Maybe she doesn’t know na I’m still here.

Sinudan ko lang siya at napansin ko na sa exit na kami so I stopped her.

“Hey Kyle!” I called. “San tayo ngayon?” kahit alam ko na iiwan niya ako.

“What are you doing here?” she confused.

“I’m left diba nga may puputahan yung dalawa.” I reasoned out. “And since maiiwan ka, nagpaiwan nalang din ako.”

“You don’t need, too” tinalikuran na naman ako.

Sayang ang isang araw! Wait I should think a way!

“Wait!” I grabbed her hand. “Pasyal muna tayo, please”

“Ayoko!” she refused.

“Sige na. Please, wag ka naming magsungit sakin today, just today. Please.”

End of Brian’s POV

“Sige na. Please, wag ka naming magsungit sakin today, just today. Please.” Then he made a puppy eyes. Bakit ba kasi madali rin akong maawa sa mga lalaki. “Please!!”

“Oo na nga” napilitan na ako. “Anong gagawin natin?”

He thinks for a while. “Play corner tayo”

“Bahala ka.”

Play corner. Puro games. Playing area nga at kung ano-ano meron. So naglaro nalang kami.

Sooner or later… I’m enjoying this.

Masaya nga siguro siyang kasama at bumabait din ako today. Naku! Mga pakana talaga ni Cloeh.

“Buti naman di ka na masungit sakin.”

“Edi paalala mo” biro ko but actually nakaka-enjoy naman. “Just kidding, mag-laro na nga lang tayo.”

He looked happy naman at mabait kaya magpapakasaya nalang muna ako.

Meant to be TogetherTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon