Meant to be Together

Chapter Twenty

Binalikan ko na si Cloeh kasi tiyak banas na yun kakahintay. Excited kasi siya na mamili kaso nagpapahatid ako sa kanya home today.

“Oy! Ang sama ng aura mo” she poked me. “Good news ba?”

Lakas din ng instincts nito. “He withdrew the approval” I said in a weak tone.

“Oh! That’s horrible” she said. Sounds terrible. “Let’s go!”

Tinulak niya ako kaagad sa kotse…

“Mall tayo” sabi niya sa driver niya.

“Hell no, Clow” sagot ko agad.

“Hell yes. No choice ka na Kyle. Nakatadhana ka na dito”

Wala na akong magawa kundi sumunod sa kanya. Kaasar talaga!

Sa mall… we entered lots of boutiques, ako parang P.A. niya. Perosnal Alalay.

I don’t care kung anong susuotin ko. Siya kasi ang namimili para sakin. Kung ano, ano pang pinasuot sakin. Ganito, ganyan. Nakakairita talaga.

“Susunduin kita ng 7pm.” She reminded at umalis na.

Napkarami niyang pinamili para sakin. Hindi ko naman alam kung paano mag-ayos kaya for sure non-sense lang itong mga pinamili namin.

Mom was not home may business sa Spain. Astig ni mom kung saan-saan pumupunta.

Nevermind.

I remember the rose.

Binuksan ko yung bag ko, hay!! Buti nalang hindi napisat.

I ran in my bedroom at kinuha ko yung vase na pinaglalagyan ko. I already received three blue rose but hindi ko pa rin alam kung sino.

I got my coat at umalis ng bahay. Gabi na pero pinuntahan ko si lolo Lucas. I rode on my bike.

“Lolo Lucas” I knocked. Buti nalang nandun siya.

He opened the door “O Kyle, late na ah. Anong sadya mo?” pinapasok niya na ako.

“I brought something” I showed him the roses.

“San mo binili yan?”

“Binigay lang po sakin iyan and hindi ko nga rin alam kung san yan nabili.”

“Ganun ba”

Inilapag ko na sa table “Papa-preseve ko ho sana”

“Ganun ba, o, sige.” He picked it up. “Samahan mo ako”

Pumasok ulit kami dun sa parang storage room na hindi talaga.

Syempre until now, amaze pa rin ako sa mga rose ni lolo. Na-focus na naman yung attention ko dun sa pinka-center sa dulo na preserved rose.

“Last time sabi ko sa’yo that rose ang pinaka-special” lolo said. Naalala ko na.

“Bakit nga po ba?” I asked.

He smiled “Like these three roses that one came from you.”

“Sakin?!” I shocked.

“Siguro nga hindi mo na maalala. Bata ka pa nun.” Nagsimula na siyang mag-kwento “May nagbigay sa’yo niyan.”

“Ano po bang yung naka-engrave?”

“Tignan mo nalang”

Nilapitan ko na. I opened the cabinet. The carve was… inikot ko…

*krrrng!* my phone.

“Hello?” binalik ko na yung rose kasi baka masira ko. “Mom?”