Not An Ordinary Nerd

18: Plan

18: Plan

Airene's POV

Lumabas ako sa bahay na ni-istayhan namin nila Mama. Brr. Ang lamig naman dito sa Amerika! Kahit apat na jacket na ang suot ko, ang ginaw pa rin.

Tumingin ako sa paligid. Sa mga taong naglalakad sa gitna ng maraming yelo, sa mga bahay na puno puno na ng snow at sa mga sasakyan na nagdadaan.

I think People really change. Pwede kang magbago for your own good. Magbago ka para sa ibang tao na nasa paligid mo.

So I think, I will change. I'll go back to the old me... who doesn't loves anyone, romanticly.

Kakalimutan ko na siya. I don't care anymore. They say, Promises are meant to be broken.

Eh kung ganun, bakit ka magswear ng isang promise kung hindi mo naman matupad? At ikaw namang bobong ka, naniwala ka naman sa sinabi niyang promise!

Eh tingnan mo sino ano tanga?

Ikaw.

At isa ako sa mga taong tanga, noon.

Nagbago na ako. Ayoko na.. ayoko nang masaktan pa. Bahala na kayo. Basta, ayoko na.. Oo natatakot ako, ganun ako kamahina.

"Charlotte! Breakfast is ready", biglang sigaw ni Mama galing sa pintuan. Lumingon naman ako at tumango. Sumunod naman ako sa kanya papunta sa loob.

Dahil sa bigat na nararamdaman ko, sumama ako kina Mama at Papa dito sa America. I think, how about let's forget everything and have fun?

Umupo ako sa silya doon sa hapagkainan. Tiningnan ko yung mga pagkain... Kahit gaano kasarap, kung hindi kakainin, mabubulok lang ito.

"Anak, okay ka lang? You had been down since that farewell party we had last 3 days ago", tanong ni Papa sa akin. I smiled at him and assured that I am okay.

"I'm fine Papa", sabi ko sa kanya habang nagzimula na ako sa pagkakain.

Nag-uusap silang Mama at Papa tungkol sa business nila habang ako, ito.. tahimik lang at kumakain.

Pagkatapos kong kumain, nagpaalam ako kina Papa na lalabas muna ako para magpasyal. After those 3 days, hindi ako gaanong lumabas dito noh. Ang ginaw ginaw kasi eh.

Sinuot ko yung leather jacket, yung makapal na jacket at gloves tsaka boots. kinuha ko din yung bonnet para matakpan ang aking ulo.

Lumabas ako sa bahay at naglakad-lakad. Hay, ano ba ang gagawin ko dito? May kinuha ako sa bag kong dala, libro siya. Umupo ako sa may steel na upuan at nagsimula na sa pagbabasa.

Habang lunod na lunod ako sa pagbabasa, may nararamdaman akong gibaw na ginaw na feeling sa mukha. Kinuha ko yung eyeglasses ko at pinahiran iyun.

Tanapunan ako ng yelo. Tumingin ako sa mga batang naglalaro ng yelo.
Tumakbo ang isa patungo sa akin.

"Sorry.. Are you hurt lady? I'm sorry", sabi ng isang amerikanong lalaki. Tumango nalang ako at ngumiti. may isang lalaking parang kasing edad ko na lumalapit sa akin.

"Miss, are you al----right? Wait! Ai?!", biglang sigaw ng isa png lalake. Tumingin ako sa kanya. Napalaki ang aking mga mata sa nakita ko.

"Liam?!", napasigaw na din ako sa kanya. Teka.. Bakit siya nandito?

"Ahihihi.. Hello Ai!", sabay hawak niya sa batok. Nagsmile lang ako sa kanya. "Bakit ka nandito, Ai?"

"Nagchristmas vacation? Something wrong with it? Eh, ikaw bakit ka nandito?", I closed my book and put it inside my sling bag.