Bir Kuma Hikayesi✅ #Wattys2018

9.Bölüm

Yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum. (:

*****************

Gözlerimi araladığımda havanın hala karanlık olduğunu gördüğümde gözlerimi tekrar yumup uyumaya çalıştım. Yatakta sağa döndüm. Hiç bu vakitlerde uyanmamıştım.

Saçlarımda dolaşan ellerle gülümsedim . Anlaşılan Baranda uyuyamamıştı. Elleri saçlarımdan omuzlarıma, omuzlarımdanda dudaklarıma kaydı. Nefesimi tutup gelecek olan hareketi bekledim. Dudaklarımın üzerine sıcak nefesini üflediğinde heyecandan ellerimi onun görmediğini umup yumruk yapıp sıktım. Uyumadığımı biliyor du yani bunu anlamış olmalı.

"Seni Seviyorum "dediğinde kapalı olan gözlerime şükredip uyumuş numarası yapıyordum. Ama burada bir yanlışlık var. Bu sakin çıkan ses tonu Barana ait değildi. Gözlerimi açıp sesin sahibi baktığımda gülümseyerek bana bakan Mirhanı gördüm. Onu görmemle yataktan fırlamam bir olmuştu.

"Ne arıyorsun sen burada? . Naptığını sanıyorsun sen? . Baran nerede? . "diye bağırdım.

" Gerçek karısının yanında. Ait olduğu yerde. "dedi o da yataktan kalkarken. Bir kaç adımda karşımda durup gözlerimin içine baktı. Adlandıramadığım bir duygu ile bakıyordu.

" Çık odamdan"deyip parmağımla kapıyı gösterdim. Kafasını olumsuz yönde sallayıp aramızdaki mesafeyi sıfıra indirdi.
Bir eli kolumu kavrarken diğer elide yanağımın üzerindeydi.

"Çek ellerini üzerimden. "diye bağırdım. O bunu duymamazlıktan gelerek devam etti konuşmasına.

" Nisan görmüyor musun istemiyor, sevmiyor seni. Hadi ver elinide kurtarim seni buradan. "başımı olumsuz yönde sallayıp kolumu ondan kurtarmaya çalıştım ama hiç bir işe yaramamıştı.

" Bırak kolumu yoksa avazım çıktığı kadar bağırırım. "diye uyarsamda uyarımı dikkate almayıp alayla devam konuştu.

" Hoşuna mı gidiyor lan kuma damgası yemek. Hiçe sayılmak, ve sadece sana verilen görevi yapmak söyle hoşuna mı gidiyor? "bu benim tanıdığım Mirhan değil. Yüzüme vurulan acı gerçek ile gözlerim doldu.

" Bu sen değilsin "diye fısıldadım kendi kendime.

Yatağa fırlatılmamla ile ağzımdan acı dolu bir inleme koptu. Üzerime doğru yürüdüğünde ne kadar yataktan kalkmaya çalışsamda o bu girişimime engel oluyordu.

"Mirhan yapma dur allah aşkına.... Mirhan"ellerini bacaklarımın üzerinde hissettiğimde daha çok itmeye ondan kurtulmaya çalıştım.Ama hiç bir işe yaramıyor du.

"Seviyorum seni görmüyor musun "diye mırıldanıyordu.

" Mirhan dur yapma... Baran... Yardım et Baran "haykırışlarım konağı iletiyor du ama kimse gelip bakmıyordu veya duymuyordu.

" Ne o s***k evliliği kabul ederim nede senin Baranın karısı olmana... Artık benimsin. "

__

"Nisan... Nisan uyan "

Yüzüme dökülen su ile gözlerimi araladım. Hızla yataktan doğrulup gözlerimi kırpıştırarak etrafı inceledim. Rüya mıydı? Gerçek gibiydi. Deliriyor olmalıyım. Bu aralar çok rüya görüyorum.

" Nisan "sesin geldiği yöne dönüp sesin sahibi olan Barana baktım. Kızgındım ona gerçek hayatta olduğu gibi rüyamda bile koruyamadı beni. Kuma olabilirdim ama ben onun namusuydum, emanettim ben ona. Ben Haşim ağanın eO bunu görmeyecek kadar kör.

Tuttuğu kolumu ondan kurtarıp yataktan kalkıp banyoya ilerledim. Kapıyı ardımdan kapatıp sırtımı kapıya yaslayıp yere çöktüm. Bir damla yaş süzüldü gözlerim den. Rüyada olsa güvendiğim, kardeş olarak gördüğüm adamı rüyamda böyle görmek hem ondan uzak durmam gerektiğini ve korkmamı sağladı. Dayanamıyorum artık her ne kadar bu aralar benim için güzel geçsede sonunun kötü biteceğini hissediyorum. Gözyaşlarım ardı ardına akarken çömeldiğim yerden kalkıp elemimi yüzümü yıkayıp kendime gelmeye çalıştım. Banyonun kapısının açılmasıyla bakışlarımı Barana çevirdim. Bana doğru bir kaç adım attığında aynı şekilde bende bir kaç adım geri gittim. Elimi 'dur'  anlamında kaldırıp durmasını sağladım.