Bir Kuma Hikayesi✅ #Wattys2018

24.Bölüm

Yorum ve voteleri bekliyorum :)

Şimdiden keyifli okumalar! :)))

_______

~6 ay sonra ~

Koskoca altı  ayı ardımızda bıraktık. Günler haftalar aylar nasıl geçti diye bana sorsalar 'Valla bana sorma kendiliğinden öylece akıp geçti gitti' derdim. Şu altı ayda baya çok şeyler yaşandı.

Misal zilan ile Yavuz sözlendi. Baran bu söz işine çok sevinmişti. Kız kardeşi yabancıya gitmemişti ve kendinden daha çok güvendiği birine emanet  etmişti zilanı.

Abim ile Zeliha ise evlenmişlerdi. Düğünleri olaysız ve sakin geçmişti. Tabi Baran bey abimi sevmediği için bir kaç tatsız olaylar çıkarmıştı ama abim ona inat önüne serdiği bütün engelleri atlatmıştı.

Mirhanla medine çifti de aynıydı tek farkla medine iki haftalık hamile idi. Bunu duyan mirhan mutluluktan konağın üstüne altına getirmiş ve konağı mutluluğu ile inletmişti.

Bunu duyan Berfinse yıkılmıştı. Onunda ne kadar anne olma isteği olduğunu biliyorum ama hiç bir şey bizim elimizde değildi. Gözümden kaçmayan şey ise bize karşı hal ve hareketleri değişmişti. Daha doğrusu bana karşı.
Ne bilim bana karşı yaklaşımı, onunla konuşma çabalarına giriştiğimde beni terslemesi.

Ha buarada bebeğim yedi buçuk aylık oldu. Gün geçtikçe içimde dahada büyüyor ve annesini yoruyor. Ilk aylarda olması gereken mide bulantısı, aşerme, baş dönmeleri şimdi kendini gün yüzüne çıkarıyordu. Doktor bunun normal olduğunu söylediği için kafa yormadım.

Küçük minicik annesine benzeyen bir Nisanımız doğuracağım. Evet doğru okudunuz kızım olacak. Bunu ilk duyduğum da çok üzülmüştüm ama Baranın neşesi ve mutluluğu beni utandırmıştı. Cinsiyeti önemli değildiki sağlıklı olması yeterdi.

Arasıra Baranla her gece tartıştığımız bile oluyor isim konusunda. Ben diyorum Elif naz olsun Baransa Hediye ismini koymak istiyor. Ona verilen en güzel hediye buymuş. Canım kocam benim ya.

"Nisan hadi güzelim kalk ordan bak doğurmadan zatüre olacaksın "diye söylenen Baranla düşüncelerimden sıyrılıp gözlerimi kısarak ona baktım.

" Sen merak etme ağam sıkıca sarıp sarmalıyorum kendimi "deyip sırtımı banyonun duvarına yasladım.

" Nisan güzelim bak şu iki aydır fark ettiysen banyoda yatıp kalkıyorsun. Yer soğuk, sen kendini ne kadar sarıp sarmalasanda benim sıcak güven veren kollarıma ihtiyacın var "demesiyle göz devirip alayla güldüm.

" Benim banyoda yatıp kalkmam benim suçum değil. Kızın yüzünden mide bulantılarım arttı. Yatağa geçmeden varlığını hissettirip soluğu klozetin başında almamı sağlıyor hayır o değil çocuk ağzımdan çıkıp gidecek mişim gibi hissediyorum allahtan yavaş yavaş büyüyorda ağzımdan çıkması imkansızlaşıyor. "dedim nefes nefese. Aldığım kilolar yüzünden çok konuştum mu sanki 100tur koşmuşum gibi yoruluyorum.

" Deli karı "diye kendi kendine söylenip odaya geçip dolaptan çıkardığı takım elbisesini giymeye başladı. Bende banyoda bulunan yastıkla yorganımı alıp banyodan çıkıp dikkatle yatağa uzandım. Gerçekten de yatağımda uyumayı özlemişim. Barana bakışları mı çevirdiğimde aynanın karşısına geçmiş bir yandan kravatını bağlamaya çalışıp bir yandanda bana çapkın gülüşünü gönderen Barana havadan öpücük yollayıp göz kırptım. Gülüşü yüzüne daha çok yayılırken bende aşk dolu bakışları mı ona dikip baştan aşağı süzdüm.

Ben kilo alıp çirkinliğime çirkinlik katarken o kendini daha çok geliştirip olmayan kilolarından kas yaratmıştı. Karın kaslarına her baktığımda dokunma hissine kapılıp gidiyorum ama dokunacağım sırada ise kıskanç kızım hemen tekmesini atıyordu. Doğmadan beni yerden yere vurmuştu.