Bir Kuma Hikayesi✅ #Wattys2018

8.Bölüm

Hikayemi okuyup beğeniyorsanız yorum ve votelerinizi bekliyorum ;)

Iyi okumalar :)

.......................

"Baran ağa düğün hazırlıklarına başla kardeşin mirhan bir hafta sonra evlendirelecektir. Bu böyle biline. "

......................

" Ne dersin sen baba"dedi mirhan sesinin sert çıkmasına özen göstererek.

"Dediğimi duydunuz"dedi haşim ağa bostonuyla yere sert bir şekilde vurarak.

Hepimiz ağlıyorduk. Baran sadece olanları izliyordu. Sanki bir şeyler düşünüyordu.

"Hayır baba bu dediğin olmayacak. Evlenmeyeceğim. Buna ne sen nede o aşiret ağaları karar verebilir"demesine kalmadan Haşim tokadı basmıştı mirhana. Elini bir daha kaldırıp vuracakken Baran hareketlenip kaldırdığı elini tutup itti.

"Yavaş ol Haşim ağa. Karşında kurbanlık kuzu yok."dedi Baran. Bugüne kadar hiç baba dediğini duymamıştım.

"Sen kimsinde bana karşı çıkarsın Baran ağa. "dedi Haşim ağa sert sesiyle. Ses tonunda onunda istemediği barizdi ama nitekin aşiretin adamlarına karşıda çıkmıyor du.
Baran dişlerini sıkıp tıklayarak konuştu.

" Dediğin gibi ben Baran ağayım. Senin hükmün artık geçmez bu konakta. Mirhan konusu açılmadan kapanmıştır. O okuyacak. "derin bir nefes alıp tekrar lafa girdi.

" BU BÖYLE BİLİNE"diye bağırdı.
Arkasına dönüp merdivenlerden çıkmaya başladı.

"Baran ağa Baran ağa. Aşirete ne diyeceğiz delirdin mi sen.? "

Baran olduğu yerde durup babasına bakmadan konuştu.

" Karşı çıkan olursa gelsin derdini bana anlatsın. "sonra başka birşey demeden çalışma odasına girdi.

Haşim ağa elini sol göğüs kafesinin üzerine koyup sıktı. Nefes alamadığı açıkça ortadaydı. Yüzünü buruşturdu ilk bastonu elinden kayıp düştü sonra kendisi. Etrafıma baktığımda herkesin mirhanın etrafını sarmış sarıldıklarını ve arkanı dön git dediklerini duydum.

Koşarak Haşim ağanın yanına gidip diz çöktüm. Onu hafif doğrultup sırtının duvara yasladım. Elini kaldırmış birşey demek istiyordu ama beceremiyordu. Gömleğin ilk iki düğmesini açıp rahatlaması için biraz kenara çekildim rahat nefes alabilmesi için. Zelal anayı çağırmak için arkamı dönmüştümki zaten bize baktıklarını gördüm. Ama sadece boş gözlerle bize bakıyorlardı. Berfin hareketlenmiş yanımıza gelecekken havin ana onu kolundan tutup engelledi.
Gözlerim mirhanı bulduğunda pişmanlık, kırgınlık ve öfkeyle bana baktığını gördüm. Nedenini bilmesemde olduğum yerde kıpırdandım. Son çare Barana seslendim.

"Baran...Baran koş Haşim ağa çok kötü. "

Bir kaç dakika daha bekledim, ses çıkmayınca kapıya yönelicekken kapı birisi tarafından açılmıştı. Abi görmemle titreyen elimle haşim ağanın olduğu tarafı gösterdim.

" Abi koş. Ha...haşim ağa çok kötü. "abim koşarak o tarafa yönelip nefes alış verişlerini kontrol etti.

" Diğerleri nerede"

"Bi...bilmiyorum gördüler ama yardıma gelmediler. "

Abim yumruklarını sıkıp haşim ağanın kolundan tutup kaldırdı. Sonra koltuk altındaki yerini alıp yürütmeye başladı. İçimde oluşan korku her geçen dakika daha çok büyüyordu oda yetmezmiş gibi üstüne birde karın ağrım başladı.