İtiraf ediyorum... Bundan 2 yıl önceydi. Tumblr'da güzel bir kız vardı güzel şeyler paylaşıyor diye takip etmeye başladım. Bir süre sonra kıza anonimden sürekli aşk sözleri yağar oldu bir anonim ciddi şekilde kıza aşık olmuştu. İşin kötü yanı bende kızdan hoşlanıyordum. Ama o anonim ile yarışmam mümkün değildi çok güzel şeyler yazıyordu. Aklıma bir cin fikirlik geldi ve çocuğun yazdığı tüm anonimleri beğenmeye başladım. Kızın benim yazdığımı düşünmesini sağlamak için. Haftalarca bu böyle sürdü. Bir sabah mesaj kutum da "Biliyorum sensin o.. Artık kendini gizlemene gerek yok burdan konuşabiliriz" yazıyordu. Sonun da amacıma ulaşmıştım. Lakin evet benim desem anonim yazmaya devam ediceğinden yalanım ortaya çıkabilirdi. Bu yüzden "hoşuma gidiyorsun hoşuma gidiyor sen bilmeden seni sevmek varsın bil ben yine seni öyle safça severim" dedim. Ve ondan sonraki günler hem anonimin yazdıklarını beğeniyor hemde kızla mesajlaşıyordum. Gel zaman git zaman kız benle ilgili güzel şeyler paylaşmaya başladı. Bu yalanımı ortaya çıkarabilirdi. Anonim kıza birşey bunla ilgili birşey yazarsa ben olmadığımı anlıyabilirdi. Ama öyle olmadı anonim olan çocuk çok delikanlı biri çıktı ve bana mesaj attı "Selam dostum 1 aydır anonimde onunla konuşuyorum. Ama bugün fark ettim ki seni seviyor. Sevginin nasıl birşey olduğunu bilirim. Bir daha yazmayacağıma söz veriyorum.." Bu tabi benim içime oturdu. Ne kızdan vaz geçeibiliyor nede gerçeği söylüyebiliyordum. Çocuğa cevap yazmamayı tercih ettim ve kızla konuşmaya devam ettim. Uzun bi süre konuşmaya devam ettim fakat artık bu vicdan azabıyla daha fazla yaşıyamıyordum rüyalarıma giriyordu cocuk... Giderek kızdan uzaklaşmaya başladım. Çok seviyordum ne vaz geçebiliyordum nede artık ona yaklaşabiliyordum. Bunun farkına varan kız artık seninle yüzyüze konuşmak istiyorum dedi seni görmeden aylarca konuştuk ama şimdi birşey var ve bunu yüzyüze konuşmadan halledemiyeceğiz dedi ve elime bir fırsat geçti herşeyi düzeltmek için güzel bir fırsat. Ve kendi kendimde "Sen sis-reyis'in sana yakışmaz" dedim ve çocuğa mesaj attım. Burda cizdiğim imajdan dolayı dalga gececeğimi düşüneceğinden telefon numarasını istedim ve sesli konuşmaya karar verdim ciddi olduğumu anlaması için. Durumu anlattım "aylardır sen diye benle konuştu" dedim ve tahmin ediceğiniz gibi çocuk cok sinirlendi ağlamaklı bir sesle "şimdi bunu bana niye söylüyorsun" dedi. "Çok pişmanım ama bunu telafi etmek istiyorum " dedim. sesini yükselterek "NEYİ NASIL TELAFİ EDİCEKSİN." dedi ve suratıma kapattı. Defalarca aradım fakat ulaşamadım. sonunda bir mesaj yazdım. Ve fikrimi anlattım. Pişman olduğumu daha önce beni hiç görmediğini ve buluşmak istediğini yazdım ve adresi ekledim. Sonunada git ve mutlu ol... 2 koca yıl geçti ve bugun beni aradı 1 yaşında yakışıklı bir erkek çocuğu seni görmek istiyor diye mesaj aldım.. Benim adımı vermişler. Buluştuğuklarında cocuk herşeyi anlatmış zaten o günden sonra kızla hiç konuşmamıştık. Kızda sonunda beni affetmiş tam bugun ufaklığı görmeye gidecektim ki Annemin "YİNE BİLGİSAYARIN BAŞINADA UYUYA KALMIŞSIN. NE ANLIYON O MAVİ SİTEDEN Bİ ÇÖZEBİLSEM. KALK YERİNE YAT" sesiyle uyandım. Ne rüyaydı be film gibi fdhtfjkrfykfkolf
