Biraz konuyu dağıtmaya çalıştım aklımdan, başka bir şey düşünmek istedikçe gözlerim doldu camdan dışarı baktım öylece.
-Bulanıktı her şey.
Seslerden kaçmak istedim, bütün sesler yabancı geliyordu sensizliğin ardından. Bir kaç durak kaldı oturduğum yerden değil kalkmak kafamı yasladığım camdan alamıyordum. Senin hiç olmadığın bu şehirde adımlarımı nereye atacağımı bilmiyorum belki bir kaç durak kaldı kaybolmama.
artık kelimeler de tükeniyor sayfalar gibi.
bazen görüldüğü gibi değil işte,
biraz fazlası.
"hüzün,
gözlerimden taşıyor."
ve ben buna hiç engel olamadım.
