Zamanı çizgisel düşünmemek, yaşarken de öyle hissetmemek muazzam bir duygu. İnsanlarla yaşarken bu algı farklılığından dolayı yalnızlaşabiliyorsun. Yine de o farklılığı hissetmek, sıkıldığın bu dünyadan kopup gitmek için harika bi kaçış yolu. Öğrenecek şeyler bitmiyor. Anlamak anlaşılmak çok güzel. Hayat başladığımız ilk andan beri sonuçlara odaklanıp gitmişiz. Sürecin önemli olduğunu kimse dememiş. Hep bi yerlere varmak, başarmak gerekli. O yüzden belki bu kadar açgözlü, bencil, düşüncesiz, hatta gittikçe beyinlerini kullanmayı unutan bi dünya toplumu var. Zamanın bazı şeyleri düzelteceğini bekliyoruz. Nasıl bi yanılgı! Zaman hiçbir şeyi düzeltmiyor. Ya alıştırıyor mevcut duruma. Ya da alıştığın şeyi unutmanı sağlıyor. Zamanın sınırlarına sıkışmadan yaşamak özgür hissetmenin başka yolu. Öğrenecek görecek çok şey var. Sevecek çok şey var...
