Alden's POV
Papunta na kami ngayon sa ******** Subdivision. Doon kasi na-trace si Maine e. Thank you, Lord. Thank you talaga.
Pag baba namin ng sasakyan, may mga nag babantay sa labas ng bahay dun sa subdivision. Dun kung saan na-trace si Maine.
Dali-dali akong bumaba ng sasakyan para sumama sa mga police sa pag hahanap kay Maine.
"Richard, di ka pwedeng sumama. Delikado sa loob." Sabi ni Ninong. Umiling ako.
"Ninong, sasama po ako. Hindi ko hahayaan si Maine doon." Sabi ko then papasok na sana ako pero pinigilan nila ako.
"Richard, hindi nga pwede. Tingnan mo, may mga nag babantay pa sa labas ng bahay. Mamaya bugbugin ka." Sabi ni Ninong.
"Aish, Ninong ang kulit niyo naman e! I will di everything to save my girl! Heard that?! She's my girl. I can't just stand here and wait. Paano kung hindi niyo siya ma-save at ako lang ang paraan para ma-save siya? I can carry myself! I'm not a kid anymore!" Halos paiyak na ako. Hindi ko na kaya. Kailangan ako ni Maine doon.
"Ano?! Hindi pa ba tayo aaksyon? She's in danger! Get that? In danger!" Sigaw ko. Biglang tumulo yung luha ko. Hindi ko na inusisa pa yung pag iyak ko, basta, ang alam ko lang ngayon, kaulangan ako ni Maine.
Nakita ko namang nag tinginan sila Papa at si Ninong at nag nod si Papa.
"Sige, Richard. Basta, lagi ka lang nasa likod namin, ha?" Sabi ni Ninong. Tss. Kinuha ko yung isang pistol sa may kotse.
"Richard, kanino yan?!" Tanong sakin nila Ninong.
"This gun is mine." Sabi ko.
"Bakit ka nag karoon ng ganyan? I mean, paano ka nag karoon ng ganyan?" Tanong ni Papa.
"Mahalaga pa ba yun ngayon, Pa? Kailangan ako ng girlfriend ko!" Tapos bigla kong pinukpok ng pistol yung mga uli ng dalawang lalaki na natutulog sa may labas ng gate.
"Ano? Pwede na tayong makapasok. Let's go!" Then dumeretso na kami. Kailangan kong naging superhero ngayon. For my girl.
Maine's POV
Nagising ako sa isang madilim na kwarto. Ugh!
"Hi, Mendoza." Narinig kong sabi ni Lindsey.
"Bakit mo ba ako kinidnap?" Tanong ko sa kanya. Binuksan naman niya yung ilaw.
"Para maging akin na si Alden. Alam mo, hindi ko alam kung bakit ikaw pa ang napili niya para maging girlfriend niya e. Samantalang mas maganda naman ako sayo. I'm sexier & wilder but IKAW parin ang pinili niya. It's unfair! Ako tong matagal nang baliw sa kanya but never niya akong napansin samantalang ikaw, nakita niya lang! In love na agad siya sayo? What the hell!" Sigaw niya. She's insecure. Kung pwede ko lang sabihin sa kanya ang totoo. Tss.
"Pwede naman nating pag usapan to, Lindsey. Not in this way. Papatay ka ng tao dahil sa isang taong walang pakialam sayo? Edi lalo lang siya mate-turn off?" Sabi ko sa kanya. She smirked.
"As if naman na makikinig ako sayo. Kung hindi kita papatayin, edi baliw parin si Alden sayo? Hindi siya titigil dahil mahal ka niya?" Sabi niya. I sigh. Kahit ikamatay ko, hindi pwedeng sabihin ang palabas namin ni Alden.
"Maine!" Napatingin kami sa may labas.
"Alden!" Sabay naming sabi.
Dali-dali namang lumapit si Lindsey sa kanya at yumapos. That girl! He's my boyfriend! Oops. Fake lang pala.
"Get off me!" Sigaw ni Alden at inalis yung kamay ni Lindsey sabay takbo sakin.
"Maine, oh, God, thanks you're safe!" Sabi niya and hug me.
"Hindi kayo pwedeng maging happily ever after, A. Look what I've got." At napatingin kami sa kanya. May hawak siyang baril. Biglang pumunta si Alden sa may unahan ko at itinaas din ang kamay niya. Wait, may hawak din siyang baril?
"Akala mo, ikaw lang ang may baril?" Kita naman sa itsura ni Lindsey ang pagkagulat.
"And wait, lahat ng tauhan mo e nasa kulungan na. I've got a hundred police all over this while damn house." Matigas na sabi ni Alden.
"Alden, please, be mine. Sakin ka na lang." Biglang approach ni Lindsey sabay yapos kay Alden.
"Lindsey, look. You're a beautiful girl. Maraming nag kakagusto sayo. Pero hindi ako. I love Maine. Sana maintindihan mo yun." Tapos inalis ni Alden yung kamay ni Lindsey sa kanya.
"No! No! I want you! No one else!" Sabi ni Lindsey.
"Don't move!" Biglang sigaw nung isang police na nakatutok ang baril kay Lindsey.
"You're under arrest! You have the right to remain in silence. Sa presinto ka na mag paliwanag." Then dinala na nung police si Lindsey palabas.
Tumingin ako kay Alden at nakatingin din siya sakin.
"Thanks for saving me, Alden. Akala ko talaga, katapusan ko na kanina." Then I hug him. He hug me back.
"Did they hurt you?" He asked. Umiling ako.
"Thank God you're ok." Then he sigh.
"Sobra akong nag alala sayo. At ikaw naman, akala ko ba nasa coffee shop ang parents mo e wala naman pala. You liar." Sabi niya habang nakayakap parin sakin. Napatawa ako.
"I just wanna be alone. Gusto ko kasing malaman yung true feelings ko." Sabi ko sa kanya. Bigla naman siya umalis sa yakap. Halatang nag tataka.
"Wala. Basta, tara na nga!" Then I took his hand but hinigit niya ako and hug me again.
"Let's just remain like this for now. Masyado mo akong tinakot e." Sabi niya. Napatawa naman ako but I hug him back. Eto sana yung iisipin ko sa coffee shop e. My feelings towards this guy. Ilang araw pa lang ang nakakalipas. Ano ba talaga? Pag naaalala kong may gusto sakin si Kenneth, parang kinikilig parin ako peri tuwing naaalala kong FAKE boyfriend ko lang si Alden, parang nalulungkot ako. Ano ba talaga? Di ko na talaga na-gets. Sana one day, malaman ko kung ano talaga. BUT As of now, ang iisipin ko muna e yung meron kami ni Alden. Yeah, I like him.
