Alden's POV
Nandito na kami ni Louise sa FMU. Gumagala nga yung mata ko kasi gusto kong makita si Maine. Balita ko kasi sa mga chismosa e bago na daw ang look niya ngayon. Noong tinanong ko kung paano naging bago, iba't ibang sagot ang nakuha ko.
"Kasi nasaktan si Maine sayo."
"Kasi inspired si Maine gawa ni Jake."
"Kasi gusto niyang mas ma-fall kayong tatlo nila Kenneth at Jake sa kanya kaya siya nag ibang look."
Yung mga ganyan ba ang mga sagot. Balitang balita din dito na sa sobrang obsessed ko kay Maine e dumating daw sa punto na gusto ko nang magpakamatay. Jusko! Mas gugustuhin kong mabuhay para naman alam kong may chance parin ako kay Maine. Kasi nga diba "Hangga't may buhay, mag pag-asa".
"Alden, tara dun sa tambayan mo sa may field?" Yaya ni Louise sakin. Di ko alam kung bakit bigla na lang akong napatango. There's something in me na nagpapayag sakin.
Pagdating namin sa field, nakita ko agad si Kenneth na may kausap na babaeng mahaba ang buhok tapos straight. Bigla akong kinabahan nung makita ko si Kenneth na may kausap kasi sobrang naka ngiti si Kenneth. E kay Maine lang naman ganyan yon. I decided na lapitan sila. I didn't mind Louise.
"Kenneth." Tawag ko kay Kenneth. Sabay silang humarap sakin at laking gulat ko.
"Maine?!" I said. Sobrang nag bago na yung itsura niya.
"Alden!" Sigaw ni Louise at tumingin kay Maine.
"Oh, hi there! Welcome back, Mendoza! Buti naman nakapasok ka na ulit. Move on ka na? O baka naman gusto mo lang ipakita na nag bago itsura mo kay Alden?" Sabi ni Louise pero di ko na pinansin. Lumapit ako kay Maine.
"You're back, Maine. You didn't know how much I've wanted to see you aga-"
"As if I care?" Sagot niya after she cutted me. Nagulat ako don. She never treated me like this before. Never. Ngayon lang.
"Di mo ba ako na-miss?" I asked her. Napatawa siya.
"At bakit naman kita mami-miss? At isa pa, kaya ganito na ang ayos ko ngayon kasi kinulit ako ng pinsan ko. Wag mo naman sanang akalain na kaya ako nagbago kasi gusto kong mapansin mo ulit ako." She said. Di ako makapag salita sa sinabi niya dahil sadyang akala ko e para sakin yon. Dahil nasaktan ko siya but I'm wrong.
"And to answer you, Louise, ok na ako. Sobrang ok na ok na ako. Parang bumalik lang ako sa dati. Yung buhay na mahal na mahal ko." Sagot ni Maine kay Louise.
"Talaga lang, ha? E kung ganon naman pala, e bakit sign of bitterness ang nakikita ko sa mga mata mo?" Sabi ni Louise. While watching her na nakikipag sagutan sa kinakapatid ko, nakaramdam ako ng sakit. Halata sa kanya na ok na talaga siya kasi mati ay siya. Nakakatingin siya ng deretso habang kinakausap siya.
"Oh? Bitterness. Hmm, ok na siguro yung sabihing bitter ako kesa naman sa insecure." Sagot ni Maine. Nanlaki ang mga mata ni Louise.
"At sino naman ang maiinsecure sayo? Sakin alam kong marami. E sayo? Sigurado ka ba na meron?" Sabi ni Louise. Ngumiti lang si Maine. The sweet smile of Maine that i truly missed, nakita ko na ulit yon.
Maine's POV
"At sino naman ang maiinsecure sayo? Sakin alam kong marami. E sayo? Sigurado ka ba na meron?" Sabi ni Louise. I smiled. Yung sweet pero may halong pang asar.
"Aba, oo! Kasi ganito yung kwento. Mahal ako nung kinakapatid niya tapos mahal ko din yung kinakapatid niya. Tapos yung babae, mahal yung kinakapatid niya na mahal ako. So bale nagmamahalan kami ng kinakapatid niya tapos siya, mahal yung kinakapatid niya na kapatid lang ang turing sa kanya. Well ngayon, wala na akong mahal. Ewan ko yung kinakapatid nung minahal ko na insecure sakin. Kaya tinext akoat pinapunta sa kwarto ng kinakapatid niya na pinapikit niya para lang mahalikan niya. How sad. Ako kasi, talagang gusto nung kinakapatid nung girl na halikan. E siya? Will do everything para lang makanakaw ng halik. Yuck!" Pang aasar ko. Nanlaki lalo ang mga mata ni Louise. Gusto ko nang matawa ng sobra kaso gusto ko munang makipagaway ng bonggang bongga.
"Pinaparinggan mo ba ako?" She asked and hindi ko na napigilang tumawa ng malakas.
"OMG! Bakit naman kita paparinggan? Unless, natatamaan ka." I said at tumawa ulit ng sobra.
"Let's go, Alden. Ayako na pala dito sa field. Mas masaya sa classroom." Hihigitin niya pa sana si Alden nang pigilan ko. I hugged Alden at ramdam ko ang pag hug back ni Alden sakin. Tumingin ako kay Louise ng parang angaasar at huminto sa paghug kay Alden pero si Alden, dipa rin inaa.is yung hug niya sakin.
"I missed you so much, Maine." Sabi ni Alden snd I heard him sob. He's currently crying. Dali dali kong inalis yung kamay ni Alden na naka hug sakin. Pag kasi mas nafeel ko siya, baka di ako na mapigilan ang sarili kong ihug back siya.
Pag tanggal ko ng hug niya sakin, agad niyang kinuha ang kamay ko at hinarap ako. Tama nga ako. He's crying.
"Maine, come back." He managed to say it between his sobs. Nakita kong marami nang naka tingin saming tao dito sa school. Agad na kinuha ni Louise yung braso ni Alden.
"Alden, let's go." Pag aaya ni Louise pero pilit na tinanggal ni Aldenyung kamay ni Louise sa braso niya and hold my hand again.
"Maine, pwede ba mag usap muna tayo? Please lang. I'm begging you, Maine. Maawa ka na sakin. Please?" Sabi ni Alden. Hindi ko na kinaya ang pakikipagtitigan sa kanya kaya umiwas na ako ng tingin.
"Maine, look at me. Simula noong iniwasan mo ako, grabe. Di na ako makakainng ayos. Di na ako makatulog okahit konting ngiti di ko na kaya. Please, come back." Sabi ni Alden. I sigh. Pilit kong inalis ang mga kamay ko at tumakbo palayo. Hindi ko na kaya. While I'm running. I can't help to cry. Can't stop myself crying. Masakit pa. Sobra.
Alden's POV
"Maine! Maine! Come back here! Please!" Sigaw ko habang natakbo palayo si Maine. Susundan ko sana siya nang pigilan ako ni Kenneth.
"She can resist you now. You know why? Kasi ayaw niya na talaga sayo. Kasi hate ka na niyang sobra. Hinayaan na kita sa kanya, diba? Pinag bigyan na kita pero anong ginawa mo? Gago ka!" Sabi sakin. I Kenneth at sinundan si Maine. Iyak parin ako nang iyak. Napaupo na lang ako sa field.
"Kanina pa kasi kita niyayaya na umalis dito tapos ngayon iiyak iyak ka? Ano na lang sasabihin ng mga tao? Na obsessed kat alaga kay Maine? Alden! That's not you!" Hiyaw sakin ni Louise at sinamaan ko siya ng tingin.
"Obsessed na kung obsessed. Totoo naman e. Ano naman kung sabihan ni,a ako ng ganon at least totoo at wala akongpakielam na pagchismisan ako! Pwede ba, umalis ka na lang? Di ka nakakatulong! Di mo ako maiintindihan kasi wala kang alam kundi intindihin ang sarili mo! I don't fucking care to you so back off!" At tumakbo si Louise paalis. Hindi na ako nakapag pigil dahil matagal ko nang gustong sabihin yun kay Louise. Masyado kasi siyang nanghihimasok sakin. Kaya mas nagiging komplikado kami ni Maine dahil sa kanya. Nagtiti pi na lang talaga ako sa kanya kasi nga kapatid na turing ko sa kanya pero sobra na yung panghihimasok na ginagawa niya. Mas mabuti nang hate niya ako kesa sa mas maging complicated kami ni Maine dahil sa kanya. I'm choosing Maine over her, obviously. Di naman kami related e. Nagkataon lang na mag kumpare mga tatay namin.
Now that Maine's back, sisihuraduhin kong mapapalapit ulit ako sa kanya and I can't wait for that day na in love ulit siya sakin.
