Παίρνω το μηχάνημα ανάνηψης και κάνω την πρώτη προσπάθεια....
Li:Φορτηστε στο 100...
Ν:Φορτηστηκε...
Li:Έτοιμοι..απομακρύνθηκε...
Και της κάνω ηλεκτροσόκ...
Και ναι την επαναφέραμε....
[......]
Louis pov
Έχουν περάσει 3 ώρες και ακόμα να βγει κάποιος να μας πει οτιδήποτε...η αναμονή είναι σαν αργός θάνατος..κάθε λεπτό που περνάει ένα μικρό κομμάτι μου πεθαίνει...την λατρεύω την αδερφή μου όπως και ολα τα αδέρφια μου...αν πάθει κάτι εγώ θα είμαι υπεύθυνος....Από τις σκέψεις μου με βγάζει η liza που κατευθύνετε προς εμάς....
Lo:Θεέ μου πες μου ότι δεν πέθανε, ότι είναι καλά...
Li:Υπήρξαν επιπλοκές και παραλίγο να την χάσουμε...αλλά είναι ένταξη προς το παρόν...
Μ:Τι εννοείς προς το παρόν;
Li:Το επομενο 24 ωρο είναι πολυ κρίσιμο...
Θεέ μου ευχαριστώ τουλάχιστον δεν πέθανε...
Και τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε...
Μ:Αγόρι μου θα πάμε στο κυλικείο θέλεις κάτι;
Lo:Όχι μαμά..
Lo:liza θέλω να μιλήσουμε...
Liza's pov
Li:Τι θέλεις να πούμε;
Lo:Το πρωί που σε πηραν τηλέφωνο ήταν για την αδερφή μου;
Li:Ναι γιατί;
Lo:Σε πήραν να σου πουν κάτι τόσο σοβαρό για την αδερφή μου και εσύ απλά έφυγες
χωρίς να μου το πεις; Δηλαδή έπρεπε να το μάθω από την μαμά μου;
Li:Μπορείς να μην φωνάζεις;
Lo:Όχι...
Li:Συγγνώμη, αλλά καταλαβαίνεις ότι έπρεπε να φύγω; Δεν είχα ούτε δευτερόλεπτα για χάσιμο....
Lo:Αυτό ή απλά δεν σε νοιάζει για εμένα αλλά μόνο για την δουλειά σου;
Li:Πας καλά; Ακούς τι λες; Δηλαδή αυτή την εντύπωση σου έχω δώσει;
Πλέον τα δάκρυα τρέχουν σαν ποτάμι από τα μάτια μου..πως μπορεί να πιστεύει κάτι τέτοιο;
Lo:Έλα μη κλαις...συγγνώμη μωρό μου,ήμουν υπερβολικός...ηρέμησε, ηρέμησε
Λέει καθώς μου σκουπίζει τα δάκρυα μου...
Li:Εγώ τελείωσα, πάμε σπίτι;
Lo:Αν θες αγάπη μου πήγαινε εγώ δεν μπορώ να αφήσω την αδερφή μου....
Li:Μωρό μου δεν θα αλλάξει κάτι με το να μείνεις εδώ, εξάλλου θα είναι εδώ η μαμά σου και αν γίνει κάτι θα μας πάρουν τηλέφωνο...πρέπει να ξεκουραστείς...
Lo:Ένταξη πάμε....
Γεια σας..τι κάνετε;
Χάλια το κεφάλαιο, αλλά υγεία..
VOTES, COMMENTS, SHARE
See you soon
