Εδώ και κάνα δύο μέρες οι πόνοι χαμηλά στην κοιλιά συνεχίζονται, αλλά προσπαθώ να το κρύψω από τον louis για να μην τον ανυσυχήσω...
Κατεβαίνω κάτω για να δω τηλεόραση ενώ ο louis μαγειρεύει ξέρω ότι μετά από αυτό δεν θα ξανά μπω στην κουζίνα επίσης όπως και την τελευταία φορά θα καταλήξουμε να παραγγείλουμε...
Τέλος πάντων καθώς βλέπω τηλεόραση με πιάνει ένας πόνος, διαφορετικός από άλλες φορες πιο έντονος...
Δεν γίνεται να το κρύψω αλλο πονάει πολύ...
Li:Louiiiis
Δεν ξέρω πόσο δυνατά φώναξα αλλά κυριολεκτικά μέσα σε 5 δευτερόλεπτα ηρθε στο σαλόνι πανικόβλητος...
Lo:Τι έγινε;
Li:Δεν ξέρω, πονάω πολύ...
Φωνάζω ενώ κλαίω..
Lo:Ηρέμησε, θέλεις να σε βοηθήσω να περπατήσεις, μήπως νιώσεις καλύτερα;
Li:Ναι..
Του λέω και του δίνω του χέρι μου για να με βοηθήσει να σηκωθώ....
Μόλις σηκώνομαι τον βλέπω να γουρλωνει τα μάτια του..
Li:Τι έγινε;
Lo:Δεν θέλω να σε τρομάξω, αλλά υπάρχει αίμα στο καναπέ..
Τι;;; θεέ μου δεν το πιστεύω ότι συμβαίνει αυτό...
Κοιτάω κάτω για να το επιβεβαιώσω και υπάρχει μια μικρή λίμνη από αίμα στο πάτωμα...Αρχίζω να κλαίω πιο δυνατά και πέφτω πίσω στον καναπέ..
Παρακολουθώ τον louis που παίρνει το κινητό του..
Lo:Ένα ασθενοφόρο γρήγορα..
Λέει και το κλείνει.Έρχεται και κάθεται δίπλα μου...
Lo:Μην στεναχωριέσαι μωρό μου θα γίνεις καλά..
Li:Δεν με νοιάζει για εμένα, για το μωρό μας με νοιάζει....
Lo:Όλα καλά θα πάνε...
Li:Το υπόσχεσαι;
Lo:Το υπόσχομαι..
Ήταν το τελευταίο που άκουσα πριν χάσω τις αισθήσεις μου...
Louis' pov
Εδώ και κάνα δύο λεπτά έχει χάσει τις αισθήσεις της..Και το ασθενοφόρο ακόμα να έρθει..
Δεν το πιστεύω ότι συμβαίνει αυτό..Μόλις μας συμβαίνει κάτι καλό πρέπει να γίνει κάτι για να μας επαναφέρει στην πραγματικότητα...
Ακούω σειρήνες από έξω και πηγαίνω να ανοίξω την πόρτα..κατεβαίνουν δύο τραυματιοφορείς, βάζουν την liza πάνω στο συρόμενο κρεβάτι και μπαίνουν στο ασθενοφόρο...
Αν την χάσω θα τρελαθώ....
********
Γειά σας!!!! Τι κάνετε;
Τι λέτε να γίνει με την liza;
Επίσης μετά από καιρό έβαλα Louis' pov..
Το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στην @Liam_Payne_22
