Scream [h.s]

Bölüm-9

İyi okumalar!

Sabah çocuklarla birlikte okula gitmek için yola çıktık. Kimsenin sesi çıkmıyordu ve bu zaten daha kötüydü. Riva hariç hepsinin yüzünde bir endişe vardı. Aslında benimde pek bir farkım yok.

Araba frenle durduğunda öne gidip gelmiş ve biraz sarsılmıştık. Herkes arabadan inince bende onlara katıldım. Üniversitenin büyük kapısı şimdiden geriyordu. Güzel bir yer gerçekten.

"Pekala şimdi grup dağılımı yapıyoruz.. Drake sen Bianca ile git... Marissa siz Austin ile yakınlık kurdukları kişileri araştırın... Harry sende benimle gel."

Bunu oldukça büyük bir ciddiyetle ve soğuklukla söylemiştiki şaşırmama engel olamamıştım. Okula girdiğimiz anda herkesin gözü bizim üstümüzdeydi.

Gözüm bir kaç kıza takıldıklarında bana nasıl hayranlıkla baktıklarını ve heyecanlandıklarını gördüm. Onlara gülümsediğimde çığlık atmamak için kendilerini zor tutmuşlardı. Gerçekten çok komik bir durumdu.

Karnıma yediğim dirsekle öksürmemek için kendimi zor tuttum. Bana vuran Riva'ya döndüğümde yüzünde bir damla bile acıma yoktu. Ah karın kaslarım sızlıyordu.

"Görevine odaklan yoksa seni öldürerek özgür bırakırım." dedi ve ne kadar ciddi olduğunuda göstermiş oldu.

Okulun içine girdiğimizde etrafı süzdük. Okulun kendisi gibi içide büyüktü. Anlaşılan zor ama eğlenceli bir görev olacak.

"Hadi herkes işinin başına." dediğinde bizimkiler yanımızdan ayrıldı. Ben onların gidişini izlerken Riva beni kolumdan çoktan çekmiş sürüklüyordu.

Koca binanın bir sürü kapısı vardı ve biz yine birinden çıktık. Başka bir binaya doğru ilerlerken etraftaki insanların nasıl yaşadığını ve eski hayatım aklıma gelmişti.

"İmrendin öyle değil mi?"

Ona cevap vermek istemedim. Onun bu sıkı yönetimi artık canımı sıkıyordu ve burada kimin patron olduğunu göstermem gerekiyordu.

"Ne oldu? Dilini mi yuttun?" dediğinde dayanamadım ve kolundan yakalayarak sertçe, acımayarak onu kendime çevirdim.

"Bak ben sana henüz sinirli tarafımı göstermedim ama göstermekten büyük bir zevk duyarım. Eğer ki sinirlerimi zorlarsan sana yapıcaklarımdan korkmalısın. Çünkü ben gerçektende acımam."

Bunları içimdeki büyük öfke ve cesaretle söylemiştim. Yalan değildi ama onun damarıma basıp beni kızdırmasını istemiyorum.

Büyük bir şaşkınlıkla bir şey demeden gözlerini benden kaçırdı. Bakışları bir süre yere odaklı kalmıştı. Yüzü o kadar korku dolu olmuştu ki bir ifade bile vermiyordu.

"Riva..."

"T-Tamam.. Gidip şu işi tamamlayalım." deyip yanımdan koşarcasına uzaklaşmaya yeltendi ama onu kolundan tutup yakaladım.

"Riva beni buna mecbur bırakma. Sana bunu yapmak istemediğimi sende biliyorsun. Ama ben bu kedi fare oyunundan inan çok sıkıldım. Ben sana düşman değilim ama senin tek yaptığın benim patronum gibi davranman. Başımda zaten dünyanın en korkunç patronu var, birde bunu sen bana yapma. Ben insanın beni yönetmesinden hep nefret etmişimdir. Bu sadece sen olduğun için değil. Aslında Josh'a bile bazen sinirleniyorum ama senin bizim için bunu yapmanı istemiyorum!"

"Bizim için mi?" dedi.

Ah siktir! Bu pek doğru olmadı.

"Y-Yani biz bir grubuz ve bu işten kurtulmak için beraber çalışmamız gerek. B-Böyle birbirimize yüklenerek değil."