Sokak Hayatı

Yeni başlangıç

Bazen intihar en yakın kaçış gibi gözüksede hep bir engel çıkıyor işte! Kulaklığımı takıp eve geri dönmek için yürüdüm ve yürüdüm... Yol üzerinden buz gibi bir enerji içeceği aldım. Ne tarz bi insan enerji içeceğiyle ağlayarak yürür? İşte o tam olarak ben oluyorum... Canım aşırı şekilde sigara çekiyordu... İlk bulduğum bakkala girip mentollü sigara aldım. Nasıl bir mantık bilmiyorum ama sporcuyum belkide daha az zararlıdır? Yoluma devam ettim. Enerji içeceğim bitince atıp koşmaya başladım. Göz yaşlarımdan bişey göremediğim doğru az kalsın bir arabanın altında kalıyordum. Sonra Emir'in karavanını gördüm. Gözlerimi silip daha hızlı koşmaya başladım. Yüksek ihtimalle dans grubunu meydana götürüyordur. Geri dönemez... Derken arabayı bırakıp peşimden geldiğini fark ettim. Baktığımı fark edince yavaşlayıp yerimde saymaya başladım. Hiç bişey söylemeden beni zorla çekip arabaya götürdü.
-"Napıyosun! Bıraksana! " debelenmemi takmayıp arabaya bindirdi. Sinirlenip bir sigara daha yaktım. Beni o şekilde görünce derin bir nefes alıp söze başladı...
-" Hiç cama çıkıp bir sigara yakıp dimdik duramadığın oldu mu? Benim hep oluyor... Ayaklarım hiç dik duramıyor. Hep duvara doğru yaslanıyor. Dirseklerim dik durmuyor. Hep pencerenin bir yerine yaslanma ihtiyacı duyuyor. Sen hiç cama çıkıp sigara içtiğinde o iki parmakta sigarayı tutamayıp düşürdün mü? Ve hiç dikkat ettin mi defalarca düşürdüğün sigaralara rağmen son sigaranı içerken temkinlice sıkıca tuttuğunu, hiç fark ettin mi? Ben bu kadar yorgunum işte... Ben bu kadar yorgunken son kalana sarılmışken... O son hep yorgunluğunu... Yorgunluğumu...Yorgunluğumu..." [Sözler instagram: kaan.yildiz 'a ait.] Sözünü kesip...
+"Hayır, olmadı... Çünkü ben içmezdim. Bugüne kadar..."
-"Peki şimdi neden?"
+"Karşı koyamadım bu sefer. Hem yeminim var hatırlatıyım. "
-"Unut şu yemini! "
+"Bana karışma! " torpido gözünden paketini çıkardı. Direksiyona açık olan tarafını hafif hafif vurarak sigarayı biraz dışarı çıkarttı. Paketi direk ağzına götürüp paketten çıkarttı. Hız göstergesinin önüne paketi atıp çakmağı aldı. Sigara azındayken
-"Hala aklında dimi?"
+"Hıhıı! Sorma ben çünkü... Ben  malın tekiyim! Çünkü sana ihanet ederim,yalan söylerim..." sıralarken
-"Peki o zaman neden?"
+"Gazeteciler meydandaydı. Duvara girmeyi deneyeceklerdi!"
-"Duvarda değil merak etme onu kimse göremez. "
+"Duvarı görmeleri hiç önemli değil öyle mi?" Yalandan gülerek...
-"Tamam özür dilerim. Ama banada hak vermelisin..."
+"Neden hak vermem gerek?"
-"Daha birkaç gün önce onun için ağladın,sevdiğini söyleyip durdun! Ve gece ağladın hissettim... Şimdi sende onu bana sorunca ben..."
+"Ben ne?"
-"Kıskandım! Tamam mı? O yokken arkadaş olmaya tahammül edebiliyodum ama şimdi öyle değil!"
+"Herkese sana olan aşkımı anlatıp dururken nerelerdeydin?"(yeniden sinirlendim of!!!)
+"Hayatıma biri gelince önemli oldum!"
-"Hep önemliydin. Sadece birisi yoktu hayatında..." sözünü kesip.
+"Tüm bunların ne önemi var ki? Boşver bak cidden... İnmek istiyorum durur musun? "
Durmak istediğim yer bir sahil kenarıydı. Arabayı kenara çekip dörtlüleri yaktı. Ben indim diğer kapının sesi geldi. Emir'de iniyordu.
+"Cidden hiç sırası değil. Tek kalmalıyım." Göz altlarımın şiştiğini biliyorum, hissediyorum...
-"Böyle yapma..." Sözünü yarıda kesip...
-"Yada peki burada  seni bekliycem." inadımı hatırlamış olmalı.
+"Beklemene gerek yok. Ben dönerim. " tam gözlerimin içine bakarak.
-"Burada bekliycem. " kesin ve net. Gözlerimi devirip uzaklaştım ordan. Ayakkabılarım her adımda kumla dolarken gözden kayıp olduğumu düşündüğüm yerde durdum. Telefonu çıkarıp not kısmını açtım ve kumlara oturdum.
"Merhaba sevdiklerim ve tüm sevenlerim... Ahaha böyle yazınca tuhaf oldu öyle değil mi? Canım kuzenlerim... Ailemin yokluğunda beni yanlız bırakmadığınız her dertlendiğimde yanımda olduğunuz için teşekkür ederim. Dayılarım ve teyzelerim herşey için sağolun... Ve tabi kuzenlerimin yanımda kalmalarına izin verdiğiniz için... Fanlarıma takipçilerimede teşekkür ederim karşılıksız sevdiğiniz için... İnanın ne kadar tek tek tanıyamamış olsamda iyi ki varsınız sizi seviyorum.  Kerem yeni tanıştığım biride olsan sana bir hayat borcum var ama bunu nasıl öderim bilmiyorum. Büşra ve Burak sürekli yanımda olmasanızda bir şekilde yanımdaydınız işte... O lanet kaza yerinde elimden tutup yönlendirenler olarak size minnettarım. Sizi çok özlicem tabi ölünce özlenebilirse... Aslı ve Şebnem sizi nasıl anlatmalıyım ki iyi ki vardınız. Beni ve düşüncelerimi biliyosunuz işte. Özür dilerim aklım pek yerinde değil. Ve Emir seninle olmak güzel ama şu yanlış anlamaların,başıma tüm bu gelenler inan artık dayanamıyorum. Neden bilmiyorum ama kafamın içine Sancak düştü galiba bana 'bu kaçıncı yağmur'u söylüyor. Sana gelsin. Hatta dur ya "Canfeza- daha iki mavi" gelsin. Neyse sevgilim yapacaklarımın seninle hiç alakası yok kendini sakın suçlama. Seni seviyorum... Haklısın Yekta'yı çok sevdim yani öyle sandım. Çünkü sevişi sana çok benziyodu be! Rolünü çok iyi yaptı. Beni unutma olur mu? Unuttuğum yada aklıma gelipte yazamadıklarım özür dilerim. Hepinizi çok seviyorum. Elveda..." Telefonun kilidini kaldırıp kumların üzerine bırakmadan hayat borçlandığım Kerem'den özür mesajını esirgeyemedim.