Sokak Hayatı

Alya'dan

Koşarak sonunda bir yola vardığımda kulaklıklarımı takıp yürürken yoldan araba geçmesini bekliyordum. Bayağı ıssız bir yer...  Gözlerim dirensede yaşlar kendiliğinden dökülüyordu. Dayanamayıp kaldırıma oturdum. Emir'le geçmişime baktığımda hep bir güvensizlik, hep bir sorun, hep bir ne bileyim işte bişeyle dolu bir o kadar sevgi dolu tabi...
  Yekta'ya gelince ellerimizle kurduğumuz minik bir dünya, duvarın içinde karşılıklı duvarlarda zincirliyken bile ellerimizi kavuşturma çabamız, sanki hep ona aitmişim hissi ve bir o kadar tanıdıklık... En sonunda ise oyunun sonu... Benle hiç alakası yokken beni buldu; senelerdir tanışıyormuş gibiydi,her hareketi senelerdir Emir'den beklediğim şeylerdi. Arada yapardı birbirimizle uğraşırdık sırf gıcıklık olsun diye birbirimizden beklediklerimizi bildiğimiz halde yapmazdık çoğu zaman... Ama dizinde öyküleriyle mırıldandığı,bazende haykırdığı şarkılarıyla uyumak hepsine bir bedeldi. Onun içinde dizime yatıp saçlarıyla oynamamdı... Bugün Yekta sevip sevmediğimi sorduğunda bir taraftan yanaklarımı sıkıyordu, dolayısıyla konuşamadım ama başımı salladım. Benim ne düşündüğüm onun için önemli değildi ki git gide yaklaşırken Emir geldi işte o zaman işte benim kahramanım dedim. O an korkumu sevincimi her şeyimi onunla atlatmak istemiştim ama onun tek umrunda olan cevabımı duymayışıydı. Hep böyle benden şüpe eder, kırıp döker pişman olur ve geri döner 'git' diyemem: o benim başımı yaslayıp dertlerimden kurtulabileceğim tek omuz tek sığınak... Ne  arkadaş kalabiliyoruz ne sevgili nede ayrı... Her seferinde son diyoruz bu sefer bitti ama hep bir şans daha anlamadan, dinlemeden verdiği tepkiler beni öldürüyor artık. Ama Yekta'nın tek bir hatası onu silip bitirmeme yetti. Bu benzerlik cidden çok tuhaf aynı koku aynı düşünce farklı huylar aynı hırs... Gülüşlerindeki o benzeme...

  Düşünüp dururken sonunda bir araba geçti. Baş parmağımla gittikleri yönü işaret ettim. Yanımda durup
-"Nereye?"
+"Şehre girelim yeter..." Dedim sürücünün adı Ömer'di. Ön koltukta sevgilisi arkadada yine bir çift vardı.
-"Tamam atla. "
+"Teşekkür ederim. " araba ilerlemeye başladı.
-"Sen şu haberlere çıkan dj değil misin?"
+"Evet benim. "
-"Yüzün iyi gözüküyor... Söylesene şu 'yeni dünya' olayıda ne?"
+"Gösterinin bir parçasıydı ama herşey çığırından çıktı. "
-"Ee şu büyük gösteri ne zaman?"
+"Aslında ilk hafta yapıcaktık hazırız sanmıştım ama sürekli bir engel, sürekli sakatlıklar bir türlü yoluna sokamadık."
-"Evet sürekli farklı bir olayla televizyondasın. Söylesene Yekta denen o çocukla cidden sevgili değil misin?"
+"Hayır değilim oda gösterinin bir parçasıydı tatsızlık çıktı. Rolünü iyi yapıyor değil mi?" İstemsiz bir gülümseme geldi. Başka bir ses
_"Peki bir sevgilin falan var mı?"
+"Aslında vardı onunlada kavga ettim ve şimdi buradayım... "
_"Aa yazık olmuş tatlım:iyisin öyle değil mi?"
+"Teşekkür ederim iyiyim. "Başımı cama yasladım.
-"Tamam kızlar, kızı rahat bırakalım. " müziğin sesini açtı. Ne yani bula bula rap kanalı mı? Hayır, yani şuan bunu açması nereden icap etti.

"Emre Erdem- Koru beni meleğim:

Bir melekti sanki kanatların omzumda görüpte sussunlar benimle dolsun aşk...Seninle atsın kalp, yerinde kal sen.
Essin rüzgarlar nefesim ol sen...
Mevsimden yazdı bir güneşti gülümsedi. Çarpıldım kalbine aklımda adeta sen vardın. Islatırdı yağmur bizi sen kaldın dudaklarımda var tadın... Özledim belki bugün yok adın, ürperir sensizliği düşünmek, kara perde iner yüzüme. Bugün üzülür gideceğimiz yola senle beraber yürürüz...Bir iki jestle başlar herşey hayatın olur adeta gülümsersin yüzüne, eski hayatına et elveda. Sen değilsin artık çünkü düşüncen değişti. Kazanmak için aşkı ilk önce üzülmen gerekli. Bir vardı bir yoktu anlamadım neredeyim. Sana şiir yazarken bulmuştum kendimi... Sen ve ben bir elmanın yarısı... Yağmur gibiydin ıslatırdın kalbimi. Mevsimimi değiştirdin. Bekledim bayadır bak. Yapraklarım büyüdü pes etmedi dayandı aşk. Kayboldu karanlık, ay güneşim sarardıda hoşçakallar bitti merhabasın hayatımda. İyiki varsın mutsuzluktan yorulmuştum. Mutluydum çünkü sonunda elini tutmuştum. Benimle susmuştun teninde bulmuştum tanrı seni yaratırken şiir mi okumuştu?