~By Blood~{HP Fanfic}

~008

De rest van de middag ging snel voorbij. De meeste tijd heb ik doorgebracht in de leerlingenkamer van Griffoendor, die overigens helemaal leeg was. De lessen zullen voor mij morgen van start gaan dus heb ik alvast wat in de boeken gekeken. Ik pak een groot, dik boek. De Zwarte Kunsten: Een Handboek voor Zelfbescherming. Staat er op de voorkant. Ik blader niewsgierig door het boek tot er iets opmerkelijks instaat. Tussen alle lange teksten, staat een plaatje. 'Marten Asmodom Vilijn.' Lees ik hardop voor.
'Marten Asmodom Vilijn heeft in zijn jaren op Zweinsteins Hogeschool voor hekserij en Hocus-pocus een duistere wending gekregen. In dit hoofdstuk leer je de basis om gevorderde boosaardige vloeken te vermijden.'
Jemig, ik wist niet dat het er zo aan toe ging in de tovenaarswereld...
'Hello from the otherside!' George kwam al lachend al zingend de kamer binnen lopen. Hij ging naast mij op de sofa zitten en keek naar het boek.
'Lesmateriaal? Hebben we nog een Griffeltje hier?' Ik moest lachen en gaf hem een duwtje.
'Ik probeer me alvast voor te bereiden. Drie jaar achterstand, weet je nog?'
'Hmm, moeilijk te zeggen, je ziet er zo professioneel uit!' Ik duwde hem van de sofa terwijl hij mij lachend met zich mee trok en ik naast hem op de grond terecht kwam.
'Maak je geen zorgen, je gaat het vast geweldig doen.' Zei hij terwijl hij mij een warme glimlach schonk. Ik bloosde en gaf hem nog een duwtje. Dit keer liet hij het niet toe en kietelde mij totdat we allebij schaterend van het lachen op het goud met rode vloerkleed voor de openhaard lagen.
'Wat een gezelligheid hier!' Door het lachen hadden George en ik niet opgemerkt dat er iemand binnen was gekomen. 'Of jullie nog naar de eetzaal kwamen, het diner is bijna voorbij.' Fred keek ons beide grijnzend aan en liep daarna de leerlingenkamer weer uit.
'Ik denk dat we dan maar die kant op moeten gaan, Elly.' Zei George met een lacherig stemmetje. Hij stond op en gaf mij een hand om mij om hoog te helpen.
'Wie er als eerst is!' Riep ik en ik rende de kamer uit, gevolgd door de roodharige jongen.

Na het eten was er een lange discussie gaande over het zwerkbal toernooi van morgen.
'Zwadderich maakt geen schijn van kans, wij hebben een veel betere techniek.' riep Harry door de leerlingenkamer.
'Ik zal maar oppassen, je weet nooit wat Malfidus van plan is.' Zei Hermelien wijs.
'Inderdaad, neem allemaal maar een goede nacht rust. Ik zie jullie morgen.' Olivier plank sprak al zijn teamleden aan en ging daarna richting zijn slaapkamer. Harry, Hermelien en de Wemels spraken nog druk verder over de wedstrijd tot ik ze onderbrak.
'Hallo, ik ben er ook nog hoor! En ik moet nog steeds morgen naar de Wegis-nog-wat.' Iedereen was stil en keek mijn kant op.
'Ik moet morgen de hele middag trainen. Sorry, Zus.' Zei Harry. Hij gaf mij een kus op mijn voorhoofd en liep daarna richting zijn leerlingenkamer. Ron knikte instemmend in met Harry en liep toen ook weg.
'Ik kan ook niet mee, ik bereid een giga-grote Grap voor! Het word geweldig, maar ik moet morgen wel alles klaarzetten. Sorry Pottertje.' Fred liep ook weg. Dat maakte dus dat alleen George, Ginny en Hermelien nog over waren. De meiden wisselden een grijnzende blik uit terwijl Hermelien zei:
'Wij hebben het morgen echt veel te druk.'
'Ja, echt zóveel huiswerk! Ik denk dat we maar meteen moeten beginnen!' Maakte Ginny af terwijl ze giegelend wegliepen. Ik trok één wenkbrauw op.
'What the heck just happenned?' Vroeg ik verbaasd.
'Ik denk dat wij maar samen naar de wegisweg moeten gaan...' Zei George.
'O, alsof je dat erg vind!' Riep ik lachend terwijl ik hem een duwtje gaf.
'Ik haal je wel op uit de les morgen het laatste uur, dan heb ik vrij. Je mag vast wel weg, toch?' Ik knikte en gaf hem een knuffel.
'Thanks.' Fluisterde ik.
'No problemo.'

'Oh-My-God! Je bent verliefd op mijn broer!' Ginny begon door de slaapkamer te springen en Hermelien deed vrolijk mee.
'Helemaal niet, hoe kom je erbij!' Riep ik verontwaardigd uit.
'Ik zie heus wel hoe je naar hem kijkt hoor, iedereen ziet dat trouwens...'
'Ja, behalve die halvegare zelf!'
'O, houd toch je mond!' Ik gooide mijn kussen naar de meiden toe wat vervolgens uitliep tot een kussengevecht.
'Stop, genade!' Riep ik terwijl ik mij achterover liet vallen op bed. 'Ik ga slapen, morgen word een lange dag...' Ginny wilde haar mond alweer opentrekken maar ik gooide haar een kussen toe. 'O, houd je mond!' Ik sloot mijn ogen en probeerde in slaap te vallen.
'Ik ship jullie echt!' Riep Hermelien nog snel. Ik zuchtte. Wat een raar levene heb ik oppeens.

'Wat is onze eerste les?' Vroeg ik benieuwd aan mijn broer. We zaten aan de Griffoendor tafel te ontbijten.
'Eerst een blokuur geschiedenus van de toverkunst met Zwadderich, een uur waarzegerij met Ravenklauw en een uur toverdranken ook met Zwadderich.' Ron zuchtte.
'Echt hoor, als ik die Draco nog één keer iets naars hoor zeggen dan...' Ron balde zijn vuisten. Ik keek naar de tafel van Zwadderich. Bruno, een vriend van Draco, vertelde hem een verhaal. Draco staarde alleen voor zich uit totdat Bruno hem aanstootte. Hij wees mijn kant op waarnaar Draco mij aankeek. Ik glimlachte naar hem. Deze jongen mocht dan wel een ongelooflijke zak zijn geweest, dat hoeft niet te betekenen dat hij niks goeds in zich heeft. De jongen keek mij verbaasd aan, stond op en liep snel de gang op. Hij wilde mij spreken. Ik wist het zeker.
'Ella, wat is er?' Hermelien legde een hand op mijn schouder en keek naar de richting waar ik keek. 'Al die zwadderaars zijn sukkels. Besteed er maar geen aandacht aan.' Ik knikte.
'Ja, ik moet even..uhh..mijn boeken halen. Ben zo terug.' Mijn vrienden gaven mij een rare blik maar aten daarna snel verder. Ik stond op en liep gehaast naar de gang, sloeg de hoek om en werd -tot mijn verbazing- Ruw tegen de muur geduwd.
'Potter...' De kille stem van Draco siste in mijn oor. 'Ik wist wel dat je zou komen. Ben je bang, Potter?' Zei Draco spottend.
'Nee.' Zei ik vastberaden. Ik was niet bang, helemaal niet zelfs, het was alleen de toon waarop de jongen sprak die mij niet aanstond. Draco kneep hard in mijn schouders.
'Ik wil dat je me los laat.'
'Wat?' Vroeg Draco lacherig.
'Ik wil dat je me loslaat. Nu.' Herhaalde ik. De jongen losste zijn grip.
'Ik weet niet of ik je aardig moet vinden of niet, Potter. We zijn gezworen vijanden, weetjewel. En dat Griffoendor-gedoe maakt het er allemaal niet beter op.' De jongen haalde een hand door zijn haar en vervolgde zijn verhaal. 'Je bent anders dan de andere Griffoendors. Jij hebt tenminste wel lef. In tegenstelling tot je zielige broer...'
'Ik wil niet dat je zo over hem praat!' Ik gaf Draco een duw. 'Vertel nou maar waarom ik hierheen moest komen, ik heb zo les.' De jongen begon te aarzelen en leek haast wel zenuwachtig!
'Ik vroeg me af of...Nouja, of je samen naar de les wilde lopen?' Ik was stomverbaasd. Ik dacht dat hij mij helemaal verrot ging schelden ofzo.
'Nee.' Zei ik. 'Als je vrienden wilt worden, zal je toch echt niet eerst mijn broer beledigen. En maak nu dat je wegkomt, voordat ik je echt een klap geef.' De jongen keek mij woedend aan.
'Het was maar een grapje om te kijken of je echt cool was. Niet dus. Al net zo'n sukkel als je familie. Vandaar dat jeweetwel je ouders heeft vermoord...' Tranen rolden over mijn wangen. Hoe kón hij dat nou zeggen?! Ik maakte aanstalten om hem te slaan maar inplaats daarvan liet ik mijn vuist vallen en wees in zijn richting.
'Jij...' Ik rende weg vann Draco. Wat een ongelooflijke sukkel! Ik haatte hem, voor altijd.