Başka Bir Şey ... (ŞebSel)

-17. Bölüm-

Selim öylece karşımda donup kalmış, aval aval suratıma bakıyordu. İki kelimeyi yan yana getiremeyecek kadar heycanlanmış olmalı ki, o muazzam kahverengi gözleri gözlerimin içine ışıl ışıl bakıyor ama tek kelime söyleyemiyordu.

-Seliiim ?

-hı?

-E bi şey söyle artık! 10 dakikadır öyle bakıyorsun!

-Sen daha demin ne dedin Şebnem ?

-Bizim odamız olsun istiyorum dedim!

-Sen ... Sen bana evlenme teklifi mi ettin şimdi ?

-Yuh! Yok artık Selim!

-E ama sen...

İki elimi Selim'n göğsüne koyup, yavaşca ittirip kendimden uzaklaştırdım.

-Ben ! Sana! Evlenme teklifi edicem ? Ben ? Bi kere o teklifi kadınlar etmez, etse bile ben etmem yani ... Ayrıca biz bu evlilik meselesini konuşmuştuk nerden çıktı bu şimdi ?

-E sen çıkardın Şebnem! Odamız olsun ne demek ?

-Ya sen gerçekten şapşalsın! Bi tek evlilerin odası oluyo zaten dimi Selim'cim ? Ben aynı evde yaşayalım mabında söylüyorum. Hani bizim ev yanınca 3-4 gün birlikte yaşamıştık ya ... Öyle diyorum.

-He anladımmmmm...

-Sonunda! Jeton kareliyse demek! ( derken işaret parmağımla kafasına tıklattım )

Selim elimi yakalayıp, kafasına tıklattığım parmağımı öptü. Ve iki elini belime dolayıp beni kendisine çekti.

Gözleri yüzümün her zerresinde gezindi önce. Sonra saçlarımda durdu. Yavaşça saçlarımdan dudaklarıma indi. Ve gözlerini dudaklarıma dikip konuşmaya devam etti.

-Biz birlikte mi yaşıycaz şimdi?

-Hı.

-Her gece birbirimize sarılıp mı uyuyacağız ?

-Hı hı.

Gözlerini dudaklarımdan kaldırıp gözlerimin içine baktı.

-Sana sarılıp uyumayı o kadar çok özledim ki Şebnem ...

Ellerimi yüzüne götürüp, yüzünü avuçlarımın içine aldım.

-Ben de çok özledim sevgilim.

Selim burnunu alnıma dayadı. Kokumu içine çeke çeke devam etti konuşmaya.

-Sana dokunmayı, kokunla sarhoş olmayı, nefesini hissetmeyi özledim... Sana dair her şeyi her şeyi çok özledim ... çok özledim ... çok!

"Çok" ları ard arda hız hızlı söylerken nefes almıyor gibi alnıma öpücükler konduruyordu. Kollarımı beline doladım, ve öpücük yağmuruna kendimi bıraktım. Bi 10 dakika daha sürdü ...

-Selim ... Selim ... ( kıkırdamaya başladım ) Selim tamam yeter.

-İyiydim ben böyle.

-Arabaya gidelim mi ?

Selim pis pis sırıtıp, kulağıma eğildi.

-Orda mı devam edicez ?

-Ya pislik yapma be! Konuşmamız gereken şeyler var...

-Tamam gidelim hadi. Sonrada eve geçeriz, geç oldu zaten.

Selim arabayı çalıştırınca afalladım. Emniyet kemerini takarken onu seyrettim.

-Niye çalıştırdın ? Önce konuşsaydık sonra gitseydik.

-Tamam konuşcaz da burda değil.