Başka Bir Şey ... (ŞebSel)

-24. Bölüm-

Ağzımdan panikle çıkan cümle sayesinde, Selim'in yüzüne bakamadım. Kendimi ona karşı suçlu hissettim. Sessizliği ummadığım bir şekilde Selim bozmuştu.

-İçeri buyurmaz mısınız?

-Buyurayım evladım.

-Şebnem hiç sevinmedin mi beni gördüğüne, bi sarıl istersen!

-Ayh sevinmem mi Meral sultan! Şaşırdım bi an, inanamadım ondan.

Selim ve ananem içeri geçerken yavaş hareketlerle kapıyı kapattım. Ellerimi yüzüme götürerek, ateşimi kontrol ettim. Derin bir nefes aldım ve içeri yanlarına gittim.

-Hiç beklemiyordum anane, sen ne zaman geldin İstanbul'a?

-Bu sabah.

Bana cevap verirken bi yandan üzerindeki hırkayı çıkartıyor bir yandan da Selim'i süzüyordu. Ben hala Selim'e bakamıyordum.

-Burada olduğundan annemlerin haberi var mı Meral sultan?

-Evet onlara önce sana uğrayacağımı sonra İzmir'e geçiceğimi söyledim. Bir hafta sende kalıcam, ev arkadaşın rahatsız olmazsa... Gerçi Selim bey oğlumda burada kalıyor sanırım. Yeriniz var mı bilemicem!

-1 hafta mı ?

Yutkundum ve Selim'e baktım. Selim önce bana, sonra ananeme baktı. Ellerini ovuşturdu...

-Kardeşim çok uyumlu bir insandır. ( Üzerine basa basa konuşarak, göz ucuyla beni süzdü ) Asla rahatsız olmaz merak etmeyin.

-Yaa evet, öyledir. Hiç rahatsız olmaz. ( dudaklarımı yiyor, gözlerimi Selim'den kaçırıyordum )

-Eee kendisi nerde? Evde yokmu?

-Şey ... (Panikle Selim'e baktım. )

-Markete kadar gitti.

-Heh! Evet, market! Anane ya, sen burayı nerden buldun? Yani ben yeni taşındım da buraya, daha 2. günüm bugün. Annemlerde bilmiyor adresi henüz.

-Annenlerin bana verdiği adrese gittim. Memo mu ne, o kapıdaydı. O söyledi taşındığını, adresi de o verdi.

-Allah belanı versin Memo!

-Bir şey mi dedin Şebnem?

-Yok tontişim demedim bir şey! Memo'ya bak sen diyorum, nerden de duymuş hemen.

-Selim bey evladım, sen nerde yaşıyorsun? Yardıma geldin herhalde taşıma getir götür falan.

-Hee ben... Evet, aynen. İzmir'de yaşıyorum bende. Kardeşimi görmeye geldim işte, taşınma işine yardım edeyim dedim.

-İyi etmişsin. Kardeşin tabi gelirsin görürsün falan, ama sen yinede öyle çok sık gelip bekar kızların evinde kalma.

Başımı yere eğip, boynumu kaşıdım. Bu tür durumlarda tik haline gelmişti artık.

-Ben çay suyu koyayım, acıkmışsındır da sen. Yoldan geldin tabi. Hemen yiyecek bir şeyler hazırlıyım ben sana.

-Bende yardım ederim...

Hızlı adımlarla mutfağa geçtim, Selim'in arkamdan gelmesi beni tedirgin etmişti... Çok kızmış mıydı acaba? Ne diyecektim? Bir daha yalan söylemeyeceğimize söz vermiştik. Ben daha 2. gün ananemden saklamıştım onu...

-Şebnem?

-Selim biliyorum şuan avaz avaz bağırıp çağırmak istiyorsun bana, çok kızdın! Çokta haklısın. Ama gerçekten çok özür dilerim, bende böle ...