SENSİZLİĞİN MISRALARI

Pazartesi Uykusu

Yine zifiri bir akşamdayım.

Ellerim beni boğuyor anne!

Evimin bacasından tütmüyor artık

Sevda sözleri,

Merhameti eksik bir adam

Üzüyor beni.

Yine demli bir akşamdayım.

Evimin balkonundan şehri izliyorum.

Bir çift geçiyor karşı ki kaldırımdam,

Kaldırıyor içimden, bitmiş anıları ayağa!

Yine kör bir akşamdayım.

Ne çok akşam oluyor bende.

Güne hasret kaldı yüzüm.

Suyum, ekmeğim olmuş hüzün.

Damla damla, parça parça tüketiyorum.

Hüznünde giderse senden ne kalacak geriye bende?

Yine bulutlu bir akşamdayım.

Gözlerim Fırat yüreğim Basra.

Akıyor çehremden yaşlar Arap diyarlarına.

"Sus" desen pencerimin perdesini aralayacağım,

Sen varsan gün doğuyor demektir,

Yoksan avuçlarımda dualar, rüyalarına haykıracağım.

Yine uykusuz bir akşamdayım.

Sen başkasının yanındasın.

Açıldıkça açılıyor aramız.

Sokak lambaları bile tek tek sönüyor,

Sabah oluyor şehre sanırım.

Bende hala akşam, gün bana acımasız.

Yok artık kahvaltılarımız, meyve çaylarımız,

Yok artık sarılarak uyandığımız sabahlarımız,

Pazartesi uykusu gibi yarım kaldı sevdamız.