SENSİZLİĞİN MISRALARI

Gönül Hamalı

Ey Allah'ım onu gönlüme koyan da sensin,
Ve yine gömlümden alacak olan da sensin.

Ben taşırım onu da, gönül hamalıyım.
Doğru zamanda emaneti alacak olan sensin.

Kah rüzgara tozu katayım, kapısı kapalı.
Bir kapıyı kapatıp öbürünü açan da sensin.

Kah deryaları, dağları aşayım;gönlü bağlı.
Gönlü verip "sev kulum" diyen de sensin.

Beklerim biçare, kavrulurum od'un gibi.
Zamanı gelince koru söndürecek de sensin.

Buğdayı ekmek edip sofraya koyan da sensin.
Onu bana yar etmeyip beni yakan da sensin.

Sitem degil bu göğsüm daralır ayrılıktan.
Tek senden ayırmasın kader, baki olan sensin.

Ola ki bu dünyadan kovdun, toprağı tattım.
Yine huzuruna çıkacağım da sensin.