Duvarda asılı, durmuş saat gibiyim,
Bedenim yaşıyor ama aklım aynı yerde.
Bir tabanca bulsam gidiciyim.
Seven erkek mi varmış hani nerde?
Yosun tutmuş kapalı göl misali,
Nilüfer açar mı diye bekliyorum.
Ben görmedim öyle açık mavi gözleri,
Tek aksi ben olayım istiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENSİZLİĞİN MISRALARI
PoesíaOy ve yorum yapmayı unutmayın! Arkadaşlarınızı etiketleyin! Kütüphanenize ekleyip yeni bölümlerden haberdar olun ! İlginiz için TEŞEKKÜRLER :)
