Şehrazad masalları dahi uyutmuyor,çilekeş ruhum.
Gamhane tıka basa, dert soluyor ufkum.
Gecenin soğuğu kirpiklerimde kırağı, yastığımda hulyâsı.
Karşımda o korkunç hatıraların devasal heyulâsı.
Ürpermede bir çocuk dizlerinin üstüne çökmüş,
Yoksa o çocuk be miyim ? Bu eskiye dönüş
Babil bahçelerinde geniş yelpaze altında Semiramis.
Beni de çağırıyor; istikbal güzel, mazi kara bir is.
Sıcaklığını hisseder miyim tekrar, kalbim ki bitap.
Atmakta saatimin kösteği bitiyor mu ne bu ıstırap?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENSİZLİĞİN MISRALARI
PoetryOy ve yorum yapmayı unutmayın! Arkadaşlarınızı etiketleyin! Kütüphanenize ekleyip yeni bölümlerden haberdar olun ! İlginiz için TEŞEKKÜRLER :)
