SENSİZLİĞİN MISRALARI

Öylesine Bir Şeyse Yaşamak

Öylesine bir şeyse yaşamak, 

Ben ölesiye yaşıyorum.

Damarlarımı yokluğunla sıkıp koparıyorum.

Senin olmadığın hayatta, 

Senin olmadığın bir bedene,

Ne gerek var , sesini duymadığım sabaha.

Öylesine bir şeyse yaşamak,

Ben sokakta da yaşıyorum.

Yürüdüğün her yolu sokaklarımdan geçiriyorum.

Senin gelmediğin eve,

Senin çalmadığın zile,

Ne gerek var, seninle uyuyamadığım geceye.

Öylesine bir şeyse yaşamak,

Ben nefes almadan da yaşıyorum.

Varlığındaki zamanın hayaliyle boğuluyorum.

Ama hala diyorsan ki;

Yüreğimdeki izler öylesine bir şeyse,

Seninle geçen demler öylesine ise, 

Ne gerek var, ölesiye sevmeye.